"خاک قم گشته مقدس از جلال فاطمه"؛ تازهسرودههایی به مناسبت میلاد مبارک حضرت معصومه(س)
جمعی از شاعران آیینی کشور تازهترین سرودههای خود را همزمان با میلاد مبارک حضرت فاطمه معصومه(س)، به پیشگاه این بانو تقدیم کردند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، همزمان با میلاد مبارک کریمه اهل بیت(ع)، حضرت فاطمه معصومه(س)، جمعی از شاعران تازهترین سرودههای خود را به پیشگاه این بانو تقدیم کردند. بخشهایی از این اشعار را میتوانید در ادامه بخوانید:
سیده تکتم حسینی:
بیرون زده است تا که درآرد سر از حرم
زن باشی و غریب؛ کجا بهتر از حرم؟
هربار رفته، آمده مانند کودکی
در خواب ناز در بغل مادر از حرم
بیمقصد از خودش به خیابان که میزند
سر در میآورد همه شب آخر از حرم
در هر کنار "تحتها الانهار" دیگری است
سوی بهشت وا شده گویا در از حرم
پیغام عاشقان شکسته است میبرد
بر بال خود کبوتر نامهبر از حرم
از کار هرچه بغض گره باز کرده است
آورده عشق تحفه چشم تر از حرم
آرامش و شفا و شفاعت در این سر است
ای دل بگو چه میطلبی دیگر از حرم؟
***
نغمه مستشار نظامی:
دلواپس است، دلنگران است، خواهر است
دلتنگ خطبههای امامش، برادر است
راهی دراز آمده تا سرزمین نور
مهمان مهربان قم شیعهپرور است
ریحانهای است عارفه، معصومهای صبور
حرفش حدیث معتبر و در و گوهر است
زینب شناسیاش ثمر باغ خواهری است
زهرا مداریاش اثر حوض کوثر است
یا حضرت رضا دل بانو کنار توست
نامهرسان مشهد و قم این کبوتر است
ای آفتاب پردهنشین، اشفعی لنا
انگشتر عقیق شما مهر خاور است
عطر بهار در حرمت موج میزند
روز تولد تو به حق روز دختر است
***
فاطمه ناظری:
بانوی خوبی که دل من بیقرار توست
دریایی و روحم، چنان ماهی دچار توست
آرامش صحن و ضریح آن امامی که
قلبم یکی از خفتگان در جوار توست
دور از شمایم، دلخوشم اما به اینکه
جان و دلم از عاشقان در جوار توست
دیشب نسیمی آمد و حال مرا خوش کرد
فهمیدم آن عطر خوش از سمت مزار توست
از نام معصومت هماره مشک میبارد
پاییز جانم، طالب باغ و بهار توست
***
نفیسه سادات موسوی:
از لحظۀ پابوس، بهتر، هیچ حالی نیست
شیرینیِ این لحظهها در هر وصالی نیست
مهمان درگاهت شدم با اینکه میدانم
این خانه جای هر گدای لاابالی نیست
مانند شمعی میدرخشی بین زائرها
دور ضریحت هرگز از پروانه خالی نیست
باران لطف و رحمتت یکریز میبارد
در هیچ فصلی این حوالی خشکسالی نیست
حاجت روا از قم به تهران باز میگردم؟
بعد از زیارت دیگر این جمله سؤالی نیست
خواهش فراوان است در این دل، ولی بانو
جز دوری و دلتنگیِ مشهد، ملالی نیست