درخواست عربستان از گروه‌های لیبی برای امضای قانون انتخابات
عربستان سعودی از احزاب لیبی خواست تا قوانین انتخابات پارلمانی و ریاست جمهوری را که توسط اعضای کمیته (۶ + ۶) تصویب شده است، به طور رسمی امضا کنند.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم،عربستان سعودی از احزاب لیبی خواست تا قوانین انتخابات پارلمانی و ریاست جمهوری را که توسط اعضای کمیته (6 + 6) متشکل از پارلمان وشورای عالی دولت تصویب شده است، به طور رسمی امضا کنند.
وزارت امور خارجه عربستان در بیانیه‌ای امضای قوانین انتخاباتی توسط احزاب لیبی را گامی مهم در جهت پایان دادن به بحران و تقویت امنیت و ثبات در آن دانست.
این وزارتخانه اعلام کرد که عربستان خواهان تبدیل شدن لیبی به کشوری فعال و تأثیرگذار در محیط عربی، منطقه‌ای و بین‌المللی خود و دستیابی مردم آن به آرمان‌هایی در مسیر توسعه و شکوفایی است.
در این بیانیه آمده است که ریاض از تلاش‌های مغرب برای موفقیت در گفت‌وگوهای مهم و اجماع با هدف دستیابی به یک راه حل سیاسی در لیبی قدردانی می‌کند.
کمیته (6 + 6) هفته گذشته در پایان جلسات خود که به مدت 10 روز به طول انجامید و در 7 ژوئن در شهر« بوزنیقه» مغرب به پایان رسید، بیانیه‌ای در مورد توافق بر سر قوانین انتخاباتی صادر کرد.
احزاب لیبیایی در بحبوحه تلاش‌ها برای دستیابی به اجماع برای پایان دادن به بن‌بست سیاسی، روی نقشه راه جدید و تهیه پیش‌نویس قوانین سازماندهی انتخابات به توافق رسیدند.
«عمر بولیفه» رئیس هیئت شورای دولتی در کمیته (6 + 6) هفته گذشته اعلام کرد که این کمیته در یک دوره 10 روزه تمام جزئیات را مورد بحث قرار داد و در نهایت روی همه موارد اختلاف به توافق رسید و تنها مانده است که این قوانین به صورت رسمی از سوی پارلمان صادر شود.
ماه گذشته هیئتی از وزارت خارجه عربستان برای گفت‌وگو درباره بازگشایی سفارت این کشور، وارد طرابلس پایتخت لیبی شد.
عربستان سعودی ماه می 2014 ،سفارت و کنسولگری خود در طرابلس را تعطیل و هیئت دیپلماتیک خود را به دلیل شرایط امنیتی لیبی، از این کشور خارج کرد.
لیبی به دلیل وجود دو دولت یکی در شرق به رهبری «فتحی باشاغا» و دیگری در طرابلس به رهبری «عبدالحمید الدبیبه» با بحران سیاسی رو به رو است. دولت الدبیبه از حمایت سازمان ملل متحد برخوردار است.
کشور لیبی در حال حاضر، بحران زده و گرفتار در بن بستی است که به راحتی نمی‌تواند از آن عبور کند. دو نخست وزیر در یک سرزمین با دو کابینه مجزا که به صورت موازی کار می‌کنند و قدرت‌های محلی و قبیله ای که هر کدام وابسته به یکی از بازیگران سیاسی‌اند.
انتهای پیام/
