سیمای شاعری مُوحد و یکتاپرست در مجموعه غزل «شبانماه»
رضا اسماعیلی شاعر در جلسه رونمایی مجازی مجموعه شعر «شبانماه» گفت: در آیینه غزلهای معنوی «شبانماه»، ما سیمای شاعری مُوحد و یکتاپرست را به تماشا می نشینیم.که فارغ از هر گونه تظاهر زبان به ستایش ذات اقدس پروردگار باز میکند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، آیین رونمایی از مجموعه غزلیات شبانماه اثر فاطمه عارفنژاد، جمعه 23 تیر، با حضور جمعی از شاعران و هنرمندان داخلی و خارجی با مدیریت علیرضا قزوه و اجرای سید مسعود علوی تبار به میزبانی گروه بینالمللی هندیران به صورت مجازی برگزار شد.
در ابتدای این مراسم علیرضا قزوه شاعر و رئیس مرکز شعر و موسیقی و سرود سازمان صدا و سیما گفت: تعدادی از آثار خانم فاطمه عارف نژاد از مجموعه غزلیات شبانماه را خواندهام که شعرهای بسیار خوبی است و ارزش بیش از یک بار خواندن را دارند. در صحنه شعر و ادب پارسی آینده بسیار خوبی در انتظار این بانوی شاعر است
رضا اسماعیلی شاعر و منتقد ادبی ضمن عرض تبریک اتفاق روشن «شبانماه»، به جامعه ادبی و خوانندگان و خواهندگان شعر معنوی اظهار داشت: با اولین خوانش غزلهای «شبانماه»، به راحتی میتوان دریافت که غزلهای این دفتر بیشتر لحن و لهجهای معنوی دارند تا مذهبی. این نشانه موید آن است که فاطمه عارفنژاد در حوزه شعر آیینی از حاشیهها فاصله گرفته و با درک و دریافتی درست از دین، به متن و بطن آموزههای دینی راه یافته است.
وی ادامه داد: خالق «شبانماه» ـ که مجموعه شعری مشتمل بر چهل غزل خواندنی است ـ ذاتی شاعرانه و زبانی عفیف و عاشقانه دارد. او با روشنی و فروتنی تمام، کنار کلمات مینشیند، صورت حروف را نوازش میکند و آنان را به تکلم و ترنُمی شاعرانه و عاشقانه فرا میخواند: از کشف آتش بیشتر سوزاندهای ما را/ ای عشق! ای از حضرت آدم قدیمیتر!
«توحید کیشی» و «خدااندیشی» دقیقهای است که مورد غفلت بسیاری از شاعران هم روزگار ما قرار گرفته است
خالق کتاب «زنده بادا عشق» ادامه داد: در آیینه غزلهای معنوی «شبانماه»، ما سیمای شاعری مُوحد و یکتاپرست را به تماشا می نشینیم که فارغ از هر گونه تظاهر - با اقتدا به بزرگان شعر و ادب پارسی - زبان به ستایش ذات اقدس پروردگار باز میکند. زبان گشودن به ستایش و نیایش پروردگار و غزل گفتن به لهجۀ سلمانی و مسلمانی، طراوت و حلاوتی معنوی به این مجموعه بخشیده است. متاسفانه «توحید کیشی» و «خدااندیشی» دقیقهای است که مورد غفلت بسیاری از شاعران هم روزگار ما قرار گرفته است. شاعر این مجموعه اما، از این مهم غفلت نورزیده و با ارجمندی و باورمندی تمام، در صراط مستقیم «توحید» و «عبودیت» گام برداشته که اصل و اساس دین ورزی آگاهانه و مومنانه نیز چیزی جز این نیست.
اسماعیلی در پایان عنوان کرد: در دیگر غزلها نیز شاعر به دور از هر گونه کژاندیشی اعتقادی و کژتابی مضمونی، مومنانه بر موضع مسلمانی خویش که «توحیدکیشی» و «وصلاندیشی» است پای میفشارد و از فرو افتادن در چاه و چاله «فصلاندیشی» میپرهیزد. قاف کمال شعر معنوی نیز چیزی جز این نیست که ما در طریقت و حقیقت «مسلمانی» گام برداریم و در محافل و مجامع ادبی به عنوان یک شاعر مسلمان - به معنای واقعی کلمه - حاضر شویم و شعر سلمانی و مسلمانی بخوانیم.
سید مسعود علوی تبار شاعر نیز از دیگر سخنرانان این نشیت مجازی بود که در سخنانی بیان کرد: مجموعه غزلیات «شبانماه» اثر فاطمه عارف نژاد با مضامینی آیینی، عارفانه و عاشقانه ، در قطع رقعی مشتمل بر چهل غزل در 93 صفحه توسط انتشارات شهرستان ادب به چاپ رسیده است.
وی افزود: با اینکه واژه شبانماه که به عنوان نام کتاب گزینش شده خود به صورت عینی در غزلیات مورد استفاده قرار نگرفته است، اما شاعر با نگاهی کلی از فراز روح حاکم بر مضامین و محتوای این کتاب این نام را شایسته انتخاب دیده است. لذا در وهله اول یکی از کلیدواژههای لازم جهت انس بیشتر با محتوای این مجموعه غور در معانی کلمه «شبانماه» است.شاعر در اولین غزل شبانماه با نظمی سلیس و دلنشین که غزلیات سعدی را در ذهن متبادر میسازد، با مشاهده مظاهر زیبای طبیعت و آفرینش آنها را در مناجاتی لطیف و عاشقانه با خود همراه میکند.
علویتبار در پایان گفت: با سیر در دیگر اشعار این مجموعه میتوان انعکاس اندیشه ذهن خلاق و ذوق سرشار شاعر را در مفاهیمی عاطفی، الهی و معنوی به نظاره نشست.در فرم و محتوای این کتاب رگههای از اثرات شعرایی همچون حافظ، سعدی، مرحوم قیصر امین و ...را مشاهده کرد که این بدان معناست که شاعر از گستره ی مطالعاتی وسیعی برخوردار است. شاعر در مصرع «شک ندارم مقصد از جایی که هستم دور نیست» به تماشای آیه «و هو معکم أین ما کنتم» مینشیند و همراه با ابیات «لابلای سنگها تسبیح باران جاری است/بین گلها بوی بسم الله پیدا میشود» و «من با غزلی ساده به تسبیح تو مشغول/گنجشک و قناری به زبانی متفاوت» آیه ی «أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ یُسَبِّحُ لَهُ مَنْ فِی السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ الطَّیْرُ صَافَّاتٍ / آیا ندیده اى که هر چه در آسمانها و زمین است و نیز مرغانى که در پروازند تسبیح گوى خدا هستند؟ » را تلاوت می کند.
انتهای پیام/