درددل‌های مربی جانبازان و معلولین: بعد از قهرمانی در آسیا مرا به اداره انبار فرستادند!
مربی تیم ملی دوومیدانی جانبازان و معلولین با انتقاد از رفتارهای صورت گرفته گفت که بعد از گذشت یک سال و با وجود وعده‌های داده شده تغییری در شرایطش ایجاد نشده است.
امیر پیاهو مربی تیم ملی دوومیدانی جانبازان و معلولین در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، اظهار داشت: رقابت‌های دوومیدانی ID قهرمانی آسیا سال گذشته به میزبانی استرالیا برگزار شد و نمایندگان ایران موفق به کسب 8 مدال شدند. احساس می‌کردیم اگر نتیجه خوبی بگیریم و بچه‌ها نیز اقدامات فرهنگی را در جریان مسابقات انجام دهند، حداقل از ما استقبال می‌کنند. این اتفاق رخ نداد و البته از این موضوع دلخور نشدم، اما اینکه نسبت به ما بی‌تفاوت باشند و حتی در محل کار خودم نیز کسی به من توجه نمی‌کند، ناراحتم می‌کند.
وی افزود: از استرالیا که برگشتم، به جای تجلیل، محل کارم در سازمان آب و برق خوزستان تغییر کرد و مرا به اداره انبار و اموال منتقل کردند. این در حالی بود که کارشناس ارشد تربیت بدنی هستم و در دانشگاه شهید چمران اهواز درس خوانده‌ام. ورزشکاران ما یکی یکی دلسرد می‌شوند، یا خداحافظی می‌کنند یا مهاجرت و یا با آنها برخوردهای بدی می‌شود.
پیاهو با اشاره به اینکه کارمند سازمان آب و برق خوزستان است، گفت: بعد از مسابقات استرالیا منتظر تجلیل و تقدیر بودم، ولی مرا از کار در حوزه مدیرعامل به اداره انبار و اموال منتقل کردند؛ جایی که اصلاً به آن تعلق ندارم. به لحاظ فنی موفق به کسب 8 مدال شدیم و به لحاظ فرهنگی نیز پیراهن منقش به تصویر مقام معظم رهبری و همچنین پیراهن دیگری با تصویر آرتین سرایداران (که سال گذشته در حادثه تروریستی شاهچراغ، والدین و برادرش را از دست داد) و شهید آرمان علی‌وردی (یکی از شهدای امنیت کشور) بر تن کردیم. این کار وظیفه‌مان بود و منتی نیست، اما حداقل نباید ما را اذیت نکنند.
این مربی دوومیدانی عنوان کرد: خیلی از ورزشکاران به محض اینکه یک کشور خوب پیدا می‌کنند، از ایران می‌روند، پناهنده می‌شوند و به کشور خود پشت می‌کنند؛ کشوری که اینقدر برایشان هزینه کرده، ولی ما هیچ انتظار مالی و جایگاهی نداریم. حداقل ما را اینگونه اذیت نکنند. کار بدی کرده یا برای کشور دیگری مسابقه داده‌ام که اینگونه برخورد می‌شود؟
پیاهو با بیان اینکه کار در اداره انبار و اموال ربطی به تخصص او ندارد و از این جابه‌جایی در محل کارش شوکه شده است، گفت: پس از بازگشت از استرالیا، با مدیرعامل سازمان صحبت کردم و قول‌هایی هم داد، ولی از آن زمان یک سال می‌گذرد. یک سال فرصت کمی است تا مرا از جایی که الان هستم، جابه‌جا کند؟ گفتند از من تقدیر می‌شود، اما اینگونه برخورد کردند و باید به اداره انبار و اموال بروم. فوق لیسانس تربیت بدنی از دانشگاه شهید چمران و فرزند یک ایثارگر هستم و با کوله‌باری از مدال‌آوری در کسوت ورزشکار و مربی باید بروم و اداره انبار و اموال کار کنم.
وی خاطرنشان کرد: ما فرزندان ایران و خوزستان هستیم. به من گفتند که اگر در اداره انبار و اموال باشم، به صلاح خودم است، چون می‌توانم به مأموریت‌های ورزشی بروم. این حرف برای من قابل توجیه نیست که به دلیل کار کردن در اداره انبار و اموال، می‌خواهم به مأموریت‌های ورزشی بروم. این چه توجیهی است؟
پیاهو گفت: در دستورالعمل معاون اول رئیس جمهور آمده که همه مسابقات و اردوهای بین‌المللی به عنوان مأموریت محاسبه می‌شوند، اما این موضوع را بر سر ما منت می‌گذارند که چون زیاد به مسابقات و اردوها می‌روم، در اداره انبار و اموال کار کنم تا به مأموریت‌هایم بروم.
وی یادآور شد: نمی‌شود کسی که درس خوانده، متخصص است، کار کرده و برایش هزینه شده است، اینگونه کار کند. در واقع مربی تیم ملی باید در اداره انبار و اموال کار کند، آن وقت افراد دیگر با مدارک غیر مرتبط در امور ورزشی مشغول هستند. یکی از مشکلات بزرگ کشور همین است. کسی هم بخواهد انتقاد کند، مانند ماجرای آن ملی‌پوش پرتاب نیزه می‌شود که از خوابگاه بیرون کردند.
انتهای پیام/
