نگاهی به موفقیت حداقلی اردوغان در سفر سوچی

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، دیدار روسای جمهور ترکیه و روسیه در شهر سوچی، بازتاب گسترده ای در روزنامه های چاپ آنکارا داشت. اغلب روزنامه های ترکیه که تحت امر حزب حاکم این کشور هستند، با حال و هوایی اغراق آمیز به ذکر دستاوردهای اردوغان در دیدار با پوتین پرداخته و آن را یک ظفر بزرگ دانستند. این در حالی است که ولادمیر پوتین، با درخواست رئیس جمهور ترکیه مبنی بر تمدید توافقنامه انتقال غلات از مسیر دریای سیاه، موافقت نکرد.

روزنامه حریت، تیتر «چراغ گذرگاه غلات برافروخته شد» و روزنامه صباح تیتر «گذرگاه ترکیه برای عبور غلات آفریقا» را به کار بردند. روزنامه ینی آکیت از روزنامه های تحت امر حزب حاکم و طرفدار گفتمان خلافت و عثمانی گری، چنین تیتری به کار برد: «ترکیه، ضامن غلات آفریقا». روزنامه آکشام از دیگر روزنامه های هوادار اردوغان نیز اعلام کرد که غلات آفریقا با وساطت اردوغان تامین شده اما برای تامین غلات غرب، پوتین توپ را به زمین سازمان ملل انداخته است. روزنامه «ترکیه» تنها روزنامه ای بود که در تیتر نخست، چنین عبارتی به کار برد: «بله مشروط برای گذرگاه غلات».

هیاهوی رسانه های ترکیه در مورد نقش مثبت رئیس جمهوری این کشور در حل معضل غلات، یک بازی تبلیغاتی قدیمی است که در موارد پیشین نیز بدان پرداخته شده است. دیروز هم، یک بار دیگر، اردوغان خود را همچون منجی بازارهای جهانی غلات نشان داد اما پوتین، صدور مجوز انتقال غلات را منوط به لغو تحریم های مالی دانست.

اردوغان دقیقاً چه چیزی به دست آورد؟

نگاهی به سخنان اردوغان در دیدار با رئیس جمهور روسیه، نشان دهنده این واقعیت است که او از قبل هم می دانست که قرار نیست در سوچی، مجوز انتقال غلات صادر شود.

چند روز پیش از سفر اردوغان به سوچی، هاکان فیدان وزیر امور خارجه ترکیه به مسکو رفته و با همتای روس خود لاوروف دیدار کرده بود. در آن دیدار، لاوروف به فیدان گفته بود که کرملین قصد ندارد توافق انتقال غلات را تمدید کند. اما تیم اردوغان صدای این خبر را در نیاورد تا در یک بازی رسانه ای و تبلیغاتی دیگر، وانمود شود که ترکیه در حال تلاش برای تامین غلات مورد نیاز بازارهای جهان است ولی این پوتین است که چنین مجوزی صادر نمی کند.

حالا سوال اینجاست: اردوغان در سوچی چه گرفت؟ در پاسخ باید قبل از هر چیز، به این واقعیت اشاره کرد که برخلاف ادعای خود اردوغان و تیم همراه او، اولویت نخست مذاکرات سوچی، نه تامین غلات، بلکه پرداختن به روابط آنکارا- مسکو بود.

بر این اساس، اردوغان در سوچی، چنین موضوعاتی را مطرح کرد و برخی امتیازات حداقلی به دست آورد:

1.طرح پیشنهاد احداث دومین نیروگاه هسته ای ترکیه به دست دانشمندان و مهندسین روسی در شهر سینوپ.

2.طرح پیشنهاد فروش دو فروند هواپیمای مخصوص اطفای حریق جنگل ها به ترکیه.

3.بررسی تاسیس مرکز جمع آوری و صادرات گاز در ترکیه.

4.صدور غلات به 6 کشور آفریقایی به کمک ترکیه و قطر.

5.تقدیر اردوغان از روسیه به خاطر نقش مثبت روسیه در تقویت صنعت گردشگری ترکیه.

6.تاکید متقابل پوتین و اردوغان بر پایبندی طرفین به تلاش برای افزایش مبادلات تجاری به مبلغ یکصد میلیارد دلار.

حالا اردوغان و رسانه های طرفدار حزب عدالت و توسعه می توانند وانمود کنند که ترکیه یگانه امید کشورهای آفریقایی برای تامین غلات است و از دیگر سو، ترکیه می تواند امیدوار باشد، حالا که راهی برای جذب سرمایه های آمریکایی و اروپایی ندارد، می تواند با تکیه بر مواهب اقتصادی روسیه، بخشی از مشکلات خود را حل کند.

هدیه معنی دار پوتین به اردوغان

ولادیمیر پوتین در اثنای دیدار سوچی، هدیه ای به اردوغان داده که رسانه های طرفدار حزب حاکم ترکیه، با آب و تاب به بیان اهمیت آن پرداختند.

رئیس جمهور روسیه، یک دی.وی.دی به اردوغان هدیه کرده که حاوی یک برنامه مستند تلویزیونی است. زندگی اردوغان از دوران کودکی، ظهور او در عرصه سیاست، موفقیت و خدمات او در دوره های قدرت همراه با بخش هایی از مصاحبه های پراکنده، در این مستند جای گرفته است.

دیمیتری پسکوف سخنگوی کرملین اعلام کرد که ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه این مستند را شخصاً به همتای ترک خود تحویل داده و از او خواسته آن را به دقت بنگرد.

هدیه پوتین، مستندی درباره اردوغان است که توسط میخائیل گوسمن، خبرنگار مشهور روسی و معاون مدیر کل آژانس خبری تاس و با شراکت شبکه های تلویزیونی TASS و Rossiya-24 تهیه شده است. گاسمن، برای ساخت این برنامه، پیش از این 4 بار با اردوغان مصاحبه کرده است. او چنین نامی برای اثر خود انتخاب کرده است: «فرمول قدرت»!

خبرنگار روسی مدعی است که اردوغان، فرمول ویژه ای برای حفظ قدرت دارد. او عبارتی اغراق آمیز به کار برده و گفته است: «رئیس جمهور اردوغان یک سیاستمدار بزرگ است. خوش به حال ترکیه که چنین رهبری دارد. او نه تنها یک سیاستمدار بزرگ است، بلکه صاحب شخصیت بزرگی است و دارای یک کاریزمای خاص است. او مردی است که دنیای مدرن را درک می کند و دارای سطح بسیار بالایی از تفکر استراتژیک است».

این مستند حاوی عباراتی از کتاب اردوغان است با عنوان «دنیای عادلانه تر ممکن است». همان کتابی که به چندین زبان از جمله به زبان روسی هم ترجمه شد و اردوغان در سفر به نیویورک به منظور حضور در مجمع جهانی سازمان ملل، چندین جلد از آن را به رهبران جهان هدیه کرد.

علاقه رسانه های آکپارتی به حواشی سفر

به طور کلی، رسانه های تحت امر اتاق فکر حزب عدالت و توسعه، علاقه فراوانی به حواشی دارند و تمایل دارند روی آن بخش از حواشی سفرها و دیدارهای دیپلماتیک اردوغان دست بگذارند که نشان دهنده اهمیت ویژه اردوغان نزد رهبران جهان است.

این بار هم سایت مشهور «اینترنت خبر»، از پایگاه های اینترنتی متصل به حزب حاکم ترکیه، در مورد دیدار سوچی، چنین تیتری به کار برد: «پوتین به اردوغان شیر مرغ داد».

در شرح خبر آمده که در ضیافت کاری ولادیمیر پوتین و رجب طیب اردوغان، منوی مواد غذایی به این شکل بوده است: «سالاد قزل آلای دودی با خیار و آووکادو، فیله ماهی کفال قرمز با گوجه فرنگی و کنگر مخصوص قدس و سپس سوپ هارو (سوپ گرجی) با گوشت گاو. سپس غذای اصلی یعنی کباب بره با پوره ازگیل یا کفال با سبزیجات و سس اسفناج سرو شد و در آخر، به عنوان دسر، یکی از کیک های خاص و کمیاب سرو شد که نام روسی آن پتیسی مولوکو است به عنوان یکی از معروف ترین دسرهای دوره اتحاد جماهیر شوروی ثبت شده است. این عبارت را می توان به شیر مرغ یا شیر پرنده ترجمه کرد که کنایه از لطیف و کمیاب بودن کیک مزبور است».

در پایان باید گفت، روابط آنکارا – مسکو در مسیر خود پیش می رود و اردوغان تلاش کرده تا به شکلی میانه روانه و در تلاش برای حفظ موازنه، هم نزدیک به روسیه بماند و هم در کنار اوکراین باشد. در طرف مقابل، ولادیمیر پوتین نیز به عنوان یک سیاستمدار قدیمی و باتجربه، خوب می داند که در چه سطحی به اردوغان و ترکیه بها دهد. اما در هر حال از منظر سیاست خارجی ترکیه، منافع اقتصادی کلانی در همراهی با روسیه وجود دارد و شواهد نشان می دهد که اردوغان نه تنها تمایل دارد این رابطه را توسعه دهد، بلکه به شدت به دستاوردهای مالی و سیاسی آن نیازمند است.

انتهای پیام/