گزارش تسنیم| اختلاف بر سر حمله زمینی به غزه مواضع حزب نتانیاهو را سه تکه کرد
اختلاف بر سر حمله زمینی به غزه، اعضای حزب لیکود بهریاست بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر کنونی رژیم صهیونیستی را سه تکه کرده است و هر کدام از این گروهها موضع جداگانهای نسبت به این مسئله دارند.
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، 16 روز از آغاز نبرد «طوفان الاقصی» میگذرد و این جنگ علاوه بر وارد کردن خسارات بزرگ و بیسابقه به رژیم صهیونیستی (نظیر غافلگیری در ابتدای جنگ، کشانده شدن درگیری به داخل اراضی اشغالی، تحمیل تلفات بسیار زیاد به صهیونیستها و تعداد بالای اسرا)، به بروز اختلافات سنگین در داخل گروههای سیاسی و حتی احزاب دولتی منجر شده است.
استعفای «گالیت دیستال اطبریان» وزیر اطلاعات و تبیین رژیم صهیونیستی و برکناری وزیر بهداشت این رژیم در روزهای گذشته، نشانههایی از همین اختلاف در درون دولت فعلی بهنخستوزیری «بنیامین نتانیاهو» بود اما همه این اختلافات در این تغییرات خلاصه نمیشود.
حزب «لیکود» بهعنوان اصلیترین حزب حاضر در ائتلاف دولتی نیز در پی این جنگ دچار اختلافات فراوان شده است که میتواند در آینده نزدیک (بهخصوص با پایان جنگ) به انشقاق درون این حزب منجر شود.
این اختلافات تا حدی بوده است که افرادی نظیر «یائیر لاپید» رهبر اپوزیسیون فعلی نیز حاضر نشد به کابینه اضطراری بپیوندد.
کابینه اضطراری در روزهای اخیر با حضور «بنی گانتز» و برخی دیگر از افراد نظیر «گادی آیزنکوت» شکل گرفت اما افرادی نظیر «ایتامار بن گویر» وزیر فعلی امنیت داخلی اسرائیل نیز از عضویت در آن کنار گذاشته شد.
بن گویر رهبر حزب راستگرا و افراطی «صهیونیسم مذهبی» ازجمله تندروهای حاضر در ائتلاف با دولت نتانیاهو است که کمکم به یکی از چالشهای بزرگ این دولت نیز تبدیل شده است و بهنظر میرسد نتانیاهو برای جلوگیری از خسارات ناشی از خروج احتمالی این احزاب و بهتبع آن، سقوط دولت، بهدنبال جایگزینی آنها با احزاب دیگر باشد.
همه اینها در حالی است که طبق نظرسنجیهای صورتگرفته در فضای داخلی اسرائیل، حزب لیکود بهرهبری نتانیاهو بیشترین افت را در هفتههای اخیر داشته و از 28 کرسی در نظرسنجی 6 اکتبر 2023 (یک روز قبل از شروع جنگ) به 18 کرسی تنزل یافته است.
در این میان، احزاب اپوزیسیون نظیر حزب «اردوگاه داخلی» بهرهبری گانتز با رشد بیشتری مواجه شدند که همین، احتمال جابهجایی دولت در پس از جنگ را بیشتر میکند.
این اختلافات البته محدود به احزاب و گروههای سیاسی نمانده و به میان ساکنان سرزمینهای اشغالی هم کشیده شده است.
طبق نظرسنجیها، 80 درصد ساکنان سرزمینهای اشغالی، نتانیاهو را مقصر اصلی این جنگ میدانند و این میزان حتی میان رأیدهندگان به لیکود نیز به رقم 70 درصد رسیده است.
طی روزهای گذشته تجمع بزرگی نیز مقابل وزارت دفاع این رژیم برگزار شد که تظاهرکنندگان خواستار استعفای نتانیاهو بودند.
* حمله زمینی به غزه عامل تشدید اختلافات
با گذشت 15 روز از شروع حملات گسترده هوایی ارتش اسرائیل به نوار غزه که بسیاری آن را زمینهای برای حمله زمینی گسترده به غزه میدانند، هنوز سران این رژیم تصمیم قطعی برای ورود زمینی را نگرفتهاند و بهنظر میرسد این هدف ـ که در روزهای گذشته بهشدت از سوی سران اسرائیل اعلام میشد ـ به یکی از محلهای اصلی اختلاف حتی درون حزب لیکود تبدیل شده است.
بنا بر گزارش تسنیم، این اختلافات موجب شکلگیری 3 نگاه داخل حزب لیکود شده است؛
اول، گروهی که در طرفداری از نتانیاهو و تصمیمات او، خواهان ورود زمینی به غزه هستند اما معتقدند این ورود نباید دائمی باشد بلکه حمله بهصورت موردی و مقطعی صورت بگیرد و سپس از غزه خارج شوند.
گروه دوم طرفدار این نظریه هستند که ارتش اسرائیل باید بهصورت کامل وارد غزه شود، حماس را نابود و غزه را بهصورت کامل اشغال کند.
و نهایتاً گروه سوم که معتقدند این جنگ باید هرچه سریعتر تمام شود و تکلیف اسرا از طریق مذاکره مشخص شود.
با این حال، صهیونیستها بهخوبی از سختی حمله زمینی به غزه و احتمال دریافت ضربات سنگین از گروههای مقاومت آگاهی دارند.
در سال 2014 نیز ارتش اسرائیل وارد غزه شد اما نهایتاً با دادن تلفات مجبور شد از این منطقه خارج شود.
در سال 2005 نیز دولت وقت اسرائیل بهنخستوزیری «آریل شارون» غزه را ـ که تا آن زمان در اشغال آنها بود ـ ترک کرد و مجبور به عقبنشینی از آن شد.
همه این موارد علاوه بر اینکه مقامات اسرائیلی را بر سر یک تردید بزرگ برای تصمیمگیری برای این حمله قرار داده، موجب اختلافات میان احزاب و شخصیتهای سیاسی نیز شده است،
این در حالیاست که طرف مقابل یعنی گروههای مقاومت فلسطینی و در یک نگاه کلیتر، جبهه مقاومت که شامل حزبالله در لبنان نیز میشود دارای یک برنامهریزی منظم، دقیق و حسابشده هستند.
واقعیت این است که گروههای مقاومت اولین سیلی محکم را به دشمن زدهاند و حالا منتظر واکنش او هستند؛ واکنشی که تا الآن جز بمباران کور غزه و به شهادت رساندن زنان و کودکان بیگناه، دستاورد دیگری برای آنها نداشته است؛ نه حماس از بین رفته است و نه آنها توانستهاند اسرای خود را آزاد کنند و ورود زمینی نیز ممکن است بر وخامت این وضعیت بیفزاید.
در حالی که برخی تحلیلگران اسرائیلی (نظیر آنچه در مقاله هاآرتص نوشته شده است) معتقدند نتانیاهو برای فرار از این وضعیت بهدنبال یک حضور بسیار محدود و کوتاهمدت (و در یک معنا نمایشی) ارتش در غزه (برای کم کردن فشارها) و سپس عقبنشینی سریع (برای فرار از تلفات بیشتر) است، یوآو گالانت وزیر دفاع با حضور در کمیته امور خارجه و امنیتی، برنامه سهمرحلهای را تشریح کرده است که شامل مانوری برای نابودی زیرساختها، حذف حماس و در نهایت ایجاد یک رژیم امنیتی جدید در غزه میشود.
این یعنی احتمالاً صهیونیستها بهدنبال موقعیتی شبیه کرانه باختری برای غزه هستند که اختیار آن را از حماس بگیرند و به تشکیلات خودگردان بدهند و خود از آنجا خارج شوند.
حماس از سال 2007 (2 سال پس از خروج اسرائیل از غزه) بهدلیل حمایتهای بیشتر مردم و در اختیار داشتن کادرهای مجربتر، اداره غزه را بهعهده دارد.
همه اینها منوط به این است که اسرائیل بتواند با حمله گسترده زمینی به تمامی اهداف موردنظر خود برسد؛ اهدافی که بهنظر میرسد چندان در دسترس آنها نیست و همین شک و تردید، آغاز حمله را بیش از 2 هفته به تأخیر انداخته است.
انتهای پیام/+