تخیل فانتزی به مدد قلم نویسنده باورپذیر میشود
محمدرضا شمس گفت: تخیل فانتزی با تخیل معمولی تفاوت دارد چون ما، در قامت نویسنده و به مدد قلم خود این تخیل را باورپذیر میکنیم.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، دومین رویداد ادبی «تهران به روایت دختران» از مجموعه برنامههای هزار امید است که به همت اداره کل امور بانوان شهرداری تهران روزهای 18 و 19 آبان در مرکز آفرینشهای فرهنگی هنری کانون با حضور نویسندگان سرشناس برگزار شد و قرار است، در روزهای 25 و 26 آبان نیز برگزار شود.
محمدرضا شمس نویسنده کودک و نوجوان در حاشیه یکی از کارگاههای این رویداد بنام لالهزار درباره رمان فانتزی گفت: تخیل فانتزی با تخیل معمولی تفاوت دارد چون ما، در قامت نویسنده و به مدد قلم خود این تخیل را باورپذیر میکنیم. درست شبیه کاری که در«قصههای الکی پلکی» انجام شده است. این قصهها سرشار از تخیلاند و در زمره هیچانهها هستند.
نویسنده کتاب «خواب و پسرک» تصریح کرد: فانتزی؛ تخیلی باورناپذیر است که ما به عنوان نویسنده آن را باورپذیر میکنیم. داستان فانتزی ممکن است اساسا ما به ازای واقعی در جهان واقعی نداشته باشد و جهان داستان صرفا بر اساس واژهها آفریده شده باشد همانند آنچه در فانتزیهای فراتَری اتفاق میافتد. اما؛ ما، فانتزی فروتری را هم داریم که ما به ازای بیرونی در جهان خارج از داستان دارد مثل روستایی که پینوکیو در آن زندگی میکرد و یا مکان زندگی ماتیلدا.
وی گفت: به عبارت دیگر ما، دو نوع فانتزی داریم. فانتزی فراتری و فانتزی فروتری. در فانتزی فراتری ما، با جهانی مواجهیم که ما به ازای خارجی ندارد و شبیه آن دیده نشده است فقط در ذهن نویسنده شکل گرفته و در قالب کلمات تصویر میشود ولی در جهان فانتزی فروتری ما با ما به ازای بیرونی آنچه خلق میکنیم؛ مواجهیم مثلاً پینوکیو یا ماتیلدا هر دو در شهر و روستایی زندگی میکنند که در هر جاهای دیگر نیز دیده میشوند و این صرفاً شخصیتها هستند که جنبه فنتستیک دارند و یا اعمالشان جادویی و فنستیک انجام میدهند.
شمس ادامه داد: داستان فانتزی مثل هر داستان دیگری باید شخصیت اصلی، هدف و موانعی داشته باشد. شما در قامت نویسنده میتوانید به تهران یک شخصیت دهید. شخصیتی با مشکلات خودش مثل ترافیک، آلودگی هوا و غیره. ما به عنوان نویسنده برای هر نوشتنی نیازمند بارش فکری هستیم. آیا نمیشود تصور کرد که «تهران»؛ یک زن یا یک مرد باشد؟ یا فکر کنیم کسانی از فضا آمدهاند و میخواهند تهران را بدزدند؟ یا هر فکر دیگری. همه اینها میتوانند دستمایه نویسندگی ما شود.
خالق کتاب «افسانه روباه حیلهگر» افزود: شخصیت داستانهای فانتزی معمولاً متفاوت از شخصیتهای داستانهای غیر فانتزیاند، مثلاً بدن شخصیت داستان فانتزی میتواند بخشی انسان و بخشی دیگر حیوانی باشد مثل «شیردال» یا «پری دریایی». همچنانکه داستان فانتزی میتواند یک غول یا آدمهای کوتولهای که زیر زمین زندگی میکنند و یا موجودات فضایی باشند.
وی در مورد موضوع داستانهای فانتزی گفت: هر موضوعی میتواند دستمایه نگارش داستانهای فانتزی شود؛ مثل جنگ، عشق، محیط زیست و... آنچه مهم است این است که ما بدانیم ما دو نوع شخصیت در داستانهای فانتزی داریم؛ انسانهای معمولی که حادثهای وارد دنیای فانتزی میشوند و در آن سفر میکنند و یا موجودات فانتزی که از زیرزمین یا از فضا به دنیای انسانهای واقعی راه پیدا میکنند مثل «ئی تی».
انتهای پیام/