عطر و بوی فاطمی در تشییع آلاله ها/ خوشنامان وطن در خاک پرمهر لرستان آرام گرفتند + تصاویر
شهیدان گمنام اما خوشنام وطن همزمان با سالروز شهادت فاطمه زهرا(س) در خاک پرمهر شهرهای لرستان آرام گرفتند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از خرمآباد، آن ها که خبر داشتند خود رابه میدان شهدا رسانده بودند سر از پا نشناخته، آماده استقبال و پذیرایی میشدند، همه در تکاپو بودند، از همه بیشتر ، مادران بودند که بی صبرانه انتظار می کشیدند آخر این میهمانان ، مادری را چشم به راه گذاشته بود، بوی عطر شوق ، بوی زیارت به مشام می رسید اشک امان نمی گرفت و بی بهانه بر چهره می بارید و با زلال خود دل را صاف می کرد .
میهمان هر چه قدر گرامی تر باشد، استقبال هم باشکوه تر می شود، این جماعت در قید و بند دنیا نیستند تا با آخرین مد و تجهیزات به استقبال میهمان بروند، با همان صفا و سادگی و صمیمیت، دلشان را فرش راه کردند و منتظر قدوم مبارک میهمان ماندند.
امروز بوی گلاب شهرهای خرمآباد، کوهنانی، سپیددشت و فیروزآباد را عطرآگین کرده بود، شهدا روی دستهای مردم بودند، چشم دل که می گشودی ، خیل ملائک را میدیدی که سلام و صلوات گویان، به دنبال تابوت شهدای گمنام روانه بودند، زمینیان نیز افتخار میزبانی داشتند و آسمانیان برای بردن امانت، آمده بودند .
حضور با شکوه مردم جلوه خاصی به مراسم بخشیده بود، هر کسی سعی میکرد خود را به گوشهای از تابوت برساند و برای تبرّک آن را لمس کند، مداح ، روضه مادر پهلو شکسته را میخواند، مگر میشود شهید گمنام بیاورند و مادرش حضرت زهرا حضور نداشته باشد؟ این شهدا به مادرشان اقتدا کردند و با پیشانی بندهای «یا زهرا » ، «می روم تا انتقام سیلی مادر بگیرم » به حسین فاطمه (س) لبیک گفتند امروز بیشتر از همه مادران بودند که گرد شهدا حلقه زدند و با آنها نجوا کردند، این ایام برای لرستانی ها یوم الله بود به معنای واقعی کلمه .
تصویر چنین انسانهای به پرواز درآمده، در کشور ما آنقدر فراوان و بی نظیر است که می توان بخشی از آنها را در صفحات کتاب ایثار و تمدن نوین اسلامی کشور عزیزمان بنگاریم.
انقلاب شکوهمند اسلامی، هشت سال دفاع مقدس، حماسه دفاع از حرم آل الله و آزادی و استقلال خواهی، عرصه هایی است که بار دیگر در تاریخ درخشان کشورمان صفحه هایی از رشد، تعالی، ایثار و فداکاری گشوده است تا پرواز معنوی جوانان و نوجوانان را نظارهگر باشیم. در چنین فضایی صادقانه و خالصانه، ایثار انسانها همواره با به جا گذاشتن «خط و نشانی» همراه بوده است تا آیندگان این درس را بیاموزند و این راه را بپیمایند.
در این میان، انسانهایی هستند که «خط و نشانشان» با «گمنامی و بینامی» قرین شده است. آنها، قامت به قیام استوار نموده و برای پیمودن و رسیدن به رضوان الهی تلاش کردهاند،اما نشانشان در تکهای استخوان، پارههای لباس و قطعهای انگشتر نمود یافت و کشتی نجات دیگران شد.
شهدای گمنام، یادگاران نیکنامی هستند که طریق پیمودن مسیر قرب الهی را تا رسیدن به وادی رضوان الهی برای ما جاماندگان به تصویر کشیدند و ما امروز مفتخریم که در سایه سار ایمان، ایثار، جهاد و شهادت این ستاره های درخشان هستیم.
عکس از یاسین مظفریکیا
انتهای پیام/641/.