سوگ سروده‌های شاعران برای سردار شهید سیدرضی موسوی/"رضی" شد همنشین با حاج قاسم
ویژه برنامه‌بزرگداشت سردار شهید سیدرضی موسوی با عنوان «تو هم شهید می‌شوی» با حضور شاعران فارسی زبان به صورت مجازی برگزار شد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، شب گذشته جمعه 8 دی ماه ویژه برنامه‌بزرگداشت سردار شهید سیدرضی موسوی با عنوان «تو هم شهید می‌شوی» با حضور جمعی از اهالی ادب حوزه ایران فرهنگی، با مدیریت علیرضا قزوه و اجرای سیدمسعود علوی تبار به میزبانی گروه بین‌المللی هندیران به صورت مجازی برگزار شد.
در ابتدای برنامه رضا اسماعیلی شاعر و پژوهشگر گفت: سخن گفتن از شهیدان و معطر کردن فضای جامعه به یاد و خاطره عاشورا مردان خداغیرتی که در فتنه‌خیز حوادث و در هجوم ناجوانمردانه دشمن به مرزهای آرمانی و فرهنگی انقلاب اسلامی، با توکل بر خدا، عَلم قیام و مبارزه را بر افراشتند و زندگی شرافتمندانه را در پناه مرگ شرافتمندانه یافتند، ضرورتی حیاتی و انکارناپذیر است که برای خودسازی و نوسازی معنوی خویش، بیش از پیش به آن نیازمندیم. شهیدان از جان گذشته و وارسته‌ای چون «سید رضی موسوی» که با دل سپردن به خدا، پشت کردن به زخارف دنیوی و انتخاب آگاهانه شهادت ثابت کردند که به راستی شیفتگان خدمتند، نه تشنگان قدرت.
رضا اسماعیلی ادامه داد: شهید سعید سیدرضی موسوی که به راستی و درستی مصداق «مجاهد فی سبیل الله» بود، و نام بلندش تا ابد در صحیفه پایداری و مقاومت خواهد درخشید، نمونه برجسته‌ای از دانش‌آموختگان مکتب اسلام ناب محمدی بود که عمر بابرکت خود را به مجاهدت در راه خدا و پاسداری از آرمان‌های بلند انقلاب اسلامی گذراند. مجاهد نستوه و آزاده‌ای که همچون شهید حاج قاسم سلیمانی با توکل بر خدا و اراده‌ای پولادین، رستم‌وار به مصاف تکفیری‌ها رفت و از عرصه این نبرد سربلند بیرون آمد. آن شهید سعید که خون پاکش به دست شقی‌ترین آحاد بشر بر زمین ریخت، با شهادت عمر جاودان یافت و در جان ملت ایران تکثیر شد. امروز جوانان سربلند و راست‌قامت میهن اسلامی ، باافتخار در راه روشن او گام می‌زنند و برای در اهتزاز نگاه داشتن پرچمش، استوار و ثابت‌قدم ایستاده‌اند.
وی ادامه داد: به تعبیر مقام معظم رهبری، هرچند فقدان سرداران فداکاری چون شهیدان سلیمانی و موسوی عزیز برای ما تلخ است، ولی ادامه مبارزه و دست یافتن به پیروزی نهایی کام قاتلان و جنایتکاران را تلخ‌تر خواهد کرد.
سیدمسعود علوی‌تبار شاعر نیز در این مراسم گفت: می‌دانیم که هدف از آفرینش آثار ادبیات پایداری، ایجاد حرکت و انگیزه در جامعه و بالا بردن روحیه مبارزه و مقاومت است. اما در مواردی همانند شهادت حاج قاسم سلیمانی و شهید فخری زاده، وقوع طوفان الاقصی، شهادت سیدرضی موسوی و مواردی از این قبیل، شاهد هستیم که نوشتن و سرودن دیگر صرفاً در جهت انگیزه دادن و ایجاد حرکت نیست بلکه آثار خلق شده خود زائیده و انعکاس دهنده حرکت و انگیزه‌ای هستند که خون بالنده شهید و درخشش‌‌های عزتمندانه حماسه‌های دینی و اعتقادی خالق آنان‌اند.
علوی‌تبار افزود: یعنی شاعر و نویسنده متعهد به صورت خودجوش و ناخودآگاه بلافاصله بعد از وقوع این حوادث، شور و انگیزه و حرکتی را که این حوادث ایجاد شده را در آثار خود، نه به عنوان خالق محض انگیزه و حرکت، که به عنوان رسول و حامل، این امانت و رسالت را به مخاطبان باز تاب می‌دهند. در بدو شهادت سردار سید رضی موسوی شاهد آفرینش اشعار بسیار زیادی در این زمینه بودیم که از آن میان می توان به قصیده 56 بیتی علیرضا قزوه با عنوان «سیدرضی موسوی نامدار»، غزل میلاد عرفان پور با نام «آینه گفت»، و غزل «چله نشین عشق» اثر خانم نغمه مستشار نظامی اشاره کرد.
در این محفل که با بداهه نویسی مسعود ربانی همراه بود شاعران و هنرمندانی همانند علیرضا قزوه، رضا اسماعیلی، ایرج قنبری، سید مسعود علوی تبار، محمد علی یوسفی، علی پور حسن آستانه، محمد مهدی عبداللهی، سید مهدی بنی هاشمی لنگرودی، مهدی باقرخان، سید حکیم بینش، مسلم اسدالله، محمد فاطمی منش، نغمه مستشار نظامی، سارا عبداللهی، مریم فروزان کیا، صبا فیروزی ، شهلا کلبعلی، فرزانه قربانی، فائزه زرافشان، و لیلی حضرتی حضور داشتند.
برخی اشعار ارائه شده در این نشست به شرح ذیل است:
نغمه مستشارنظامی:
چله‌نشین عشق را برتر ازین چه حاجتی
کز در حضرتش رسد رایحه شهادتی
"پیر شدی رفیق من" بعد به خنده زیر لب
گفت: "شهید می شوی" وه که عجب بشارتی
دِی شده یار باصفا، وعده چو داده‌ای: وفا!
بال سفر گشوده‌ام، منتظر کرامتی
رخت عزاست بر تنم، منتقم غمت منم
ساکن زینبیه‌ام، دلشده زیارتی
کاش مرا صدا کنی، درد مرا دوا کنی
خسته عشق را دمی، تازه کند عیادتی
گفت: مشو غمین، بیا، چله‌نشین آشنا
نوبت اتصال شد در اثر عنایتی
پیر و مراد عاشقان، جایزه شهادتم
خواند نماز رفتنم، شکر! عجب سعادتی
***
ایرج قنبری:
من چرا زیر باران نرفتم
ماندم و با سواران نرفتم
راهی قصر شیرین نبودم
تنگه حاج عمران نرفتم
دل به تاریکی محض بستم
پایکوبان و رقصان نرفتم
تن سپردم به آرامشی گرم
زیر سوز زمستان نرفتم
دست در دست رودی ندادم
پیشواز بهاران نرفتم
از چه رو یک شب از این بیابان
بال در بال توفان نرفتم
عشق وقتی که آواز می‌داد
مثل گل‌های خندان نرفتم
زیر سقف تماشا نشستم
لحظه‌ای زیر باران نرفتم
رختی از نور بر تن نکردم
مثل مردی به میدان نرفتم
حق من نیست چیزی بگویم
من که تا خط پایان نرفتم
***
سیدمسعود علوی تبار:
در زمره مردان خدا نام گرفت
مزد خود از آن یار دلارام گرفت
در جنة رضوان الهی آخر
سید رضی موسوی آرام گرفت
***
محمد علی یوسفی:
عالمی را با نگاه خویش حیران کرد و رفت
یک جهان را با وداع خویش ویران کرد و رفت
تا وفاداری کند با عهد و با پیمان دوست
بار دل بست و بنای عهد وپیمان کرد و رفت
تا رها گردد حرم از هر حرامی در زمین
با دو بال عشق و ایمان عزم میدان کرد و رفت
کربلایی تازه برپا کرد در شام و حلب
روسیاهی را نصیب آل سفیان کرد و رفت
گرچه از اول مسلمان بوده‌ایم و اهل دین
او دوباره خاطر ما را مسلمان کرد ورفت
دائما لبخند بر لب داشت یار ما ولی
خنده های آخرش ما را پریشان کرد و رفت
***
محمد مهدی عبداللهی:
به جای آرید ای یاران همیشه شکر نعمت را
خدا از ما نگیرد لحظه‌ای شوق شهادت را
شهیدان با شهیدان انس می‌گیرند، شکی نیست
نمی‌خواهند دنیای بدون این رفاقت را
"رضی" شد همنشین با حاج قاسم، همنشین با عشق
شهیدان خوب می‌فهمند معنای اخوت را
مپندارید سرو از پای افتاده ست نه... هرگز
شکوه باغبان را بنگرید و اوج عزت را
خدا رحمت کند سیدرضی را اینچنین می‌گفت
خدا از ما نگیرد لحظه‌ای شوق شهادت را
***
سید حکیم بینش:
همیشه حرف می‌زدی که روسپید می‌شوی
کسی که از حیات خویش خیر دید می‌شوی
تصور جهان بدون تو نه، هیچ ساده نیست
تو آن که او به آرزوی خود رسید می‌شوی
شهادتت برای ما شبیه حاج قاسم است
به روی درد و داغ.ها تو هم جدید می‌شوی
تو آنکه هرکه می‌رسید دوست یا که دشمنت
به نیش تلخ و تند خویش می‌گزید می‌شوی
صدای چقدر آشنا! صدا چقدر مهربان!
صدا که مژده می‌دهد: «تو هم شهیدی می‌شوی»
انتهای پیام/
