شایسته تقدیر جشنواره شعر فجر: مدعی هستم اثرم باید برگزیده می‌شد/ اگر به عقب برمی‌گشتم شعر را رها می‌کردم
محمود پوروهاب شاعر شایسته تقدیر هجدهمین جشنواره شعر فجر می‌گوید: مدعی هستم کتابم بهترین کتاب شعر در دو سه سال اخیر بوده است و باید برگزیده می‌شد، اما سلیقه داوران چیز دیگری بود و به کمیت توجه داشتند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم،هجدهمین جشنواره بین‌المللی شعر فجر چهارشنبه 11 بهمن ماه در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با معرفی برگزیدگان به کار خود پایان داد.
در بخش شعر کودک و نوجوان، غلامرضا بکتاش، مریم زندی و بابک نیک‌طلب داوری به عنوان هیات داوران، کتاب «شعرهای رودخانه» اثر محمود پوروهاب از انتشارات به نشر را به عنوان شایسته‌تقدیر معرفی کرد.
محمود پوروهاب شاعر و نویسنده نام‌آشنای کودک و نوجوان، در آثارش تلاش کرده، مسائل مذهبی، ادبی و تاریخی ایران و اسلام را با سادهترین جملات به همراه تصاویر زیبا برای مخاطبان خود بازگو کند، در کارنامه ادبی‌اش نقد و بررسی آثار شاعران جوان، داوری جشنوارههای ادبی کودک و نوجوان، مسؤولیت بخش شعر بعضی از ماهنامهها دیده می‌شود.
خبرگزاری تسنیم، در گفت‌وگوییی با پوروهاب علاوه بر بررسی کتاب «شعرهای رودخانه» به مسائل و مشکلات شعر کودک و نوجوان پرداخته است، پوروهاب در این گفت‌وگو با اشاره به برخی از مشکلات موجود، از عدم حمایت از شعر گلایه کرده و می‌گوید شاید اگر به عقب باز می‌گشت، دیگر شاعر نمی‌شد. مشروح این گفت‌وگو به شرح ذیل است:
* آقای پورورهاب درباره کتاب «شعرهای رودخانه» و وجه تمایز این کتاب با سایر آثارتان بفرمایید؟
«شعرهای رودخانه» یاوآور سال‌های نوستالژیک کودکی من در روستا در شمال کشور است، از کنار خانه ما رودخانه‌ای جاری بود که طبیعت خیلی خوبی داشت، من خاطرات زیادی از این رودخانه در ذهن دارم، زیباترین صحنه‌هایی که از دوران کودکی در ذهن دارم، از این رودخانه است،رودخانه‌ای که بسترش از اواخر اسفند پر از بنفشه می‌شد و غرق در رنگارنگی این بنفشه‌ها با لشکری از نوزادهای سنجاقک‌های رنگی زیبایی حیرت‌انگیزی که طبیعت به نمایش گذاشته بود، را می‌دیدم. چند متر بالاتر از ین رودخانه آبشاری بود که به رودخانه سرازیر می‌شد و پرندگان بسیاری به ان اطراف می‌امدند، همه این زیبایی‌ها سالها در ذهن من بود و من تلاش کردم این خاطرات را با زبان امروزین برای مخاطب کودک بنویسم.
این مجموعه شامل 10 شعر است که همه در یک وزن و با نگاه و زاویه دید مختلف سروده شده‌اند، به نظرم این کتاب، یکی از کتاب‌های خوب من است که چون سوژه آن ازدلم برآمده بود و توصیفاتی که از آن رودخانه داشتم، توصیفات تازه، شاعرانه و خلاقانه بود، مجموع کار بسیار ارزنده شد. البته کتاب از تصویرگری خوبی نیز بهره برده است.
شعر خوب شعری است که مضمون در زبانش حل شده باشد
* مضمامین اشعار به چه موضوعاتی اشاره دارد؟ آیا صرفا زیبایی‌های طبیعت را به تصویر کشیدید؟ یا مضامین پنهانی نیز در اشعار وجود دارد؟
بله، هر 10 شعر دارای مضمامین پنهای است ، مثلا در شعری که قورباغه‌ها‌ها با هم صحبت می‌کنند، یا شعری که یک سنگ را از رودخانه برمی‌دارند و سنگ به سخن می‌آید، مضامین و مفاهیم پنهانی در اشعار وحود دارد. اساساً شعر خوب شعری است که این مضمون در زبان حل شده باشد نه اینکه رو باشد.
* شما شاعر و نویسنده شناخته‌شده‌ای هستید، زمانی که کتاب منتشر شد، نگاهی به حایزه فجر داشتید و تصور می‌کردید که کتاب در جشنواره شعر فجر دیده شود؟
انتظارم این بود که کتابم برگزیده شود
بله من حتی انتظارم این بود که کتابم برگزیده شود، من دیگر 60 سالگی را رد کرده‌ام و شاعر خامی نیستم، طبیعتا در داوری‌هایی که داشته‌ام، کارهای دیگران را نیز دیده‌ام، شعرهایی که چاپ می‌شود را این سو و آن سو می‌بینم و مقایسه می‌کنم، این روزها شعر کودک گفتن اصولاً مشکل است، خیلی از شاعران ما شعر خردسال و نوجوان می‌گویند، شعر کودک مشکل است و خیلی نادر گفته می شود.
کتابم بهترین کتاب است و حتما باید برگزیده می‌شد
شاعران کودک و نوجوان یا به شعر خردسال که زبان محاوره‌ای است روی می‌آورند یا به شعر نوجوان، شعر کودک چون نظام‌یافتگی خاصی دارد، کمتر دیده شده است، به خصوص در این سالها شعر کودک خیلی کم داریم، من مدعی هستم این کار من بهترین اثری بوده که حداقل در این دو تا سه ساله نظیر نداشته است، اما به هر حال سلیقه داوران است، گاهی اوقات کمیت کار را می‌بینند، مثلاً این محموعه 10 شعر دارد، مجموعه دیگر 50 شعر دارد، است. بنده گله‌مندنیستم، اما کتابم بهترین کتاب است و حتما باید برگزیده می‌شد.
«شعرهای رودخانه» شاید دهمین یا یازدهمین مجموعه شعر من باشد. وقتی از بیرون نگاه کنیم، ممکن است بگویند، شاعر کم کاری هستم، اما در واقع من با احتیاط کار می‌کنیم و گزیده کار هستم، سعی نکردم هر سال دو یه سه مجموعه بیرون دهم، برخی دوستان شاعر سالانه 30 جلد کتاب بیرون می‌دهند، تولید این کالای انبوه دقت را پایین می‌آورد، معلوم است که عده‌ای کتاب‌سازی می‌کنید، البته مقصر هم شاعر نیست، دغدغه امرار معاش اجازه نمی‌دهت که خیلی کم کار باشند.
تولید انبوه در شعر کودک و نوجوان از کیفیت کار کاسته است
این تولید انبوه کردن طبیعتاً از کیفیت کار می‌کاهد، برخی ناشران هم مقصرند، به خصوص در شعر خردسال سفارش انبوه می‌دهند. مثلا می‌بینیم ناشری مجموعه‌های 20 تا 30 جلدی درباره یک موضوع خاص را سفارش می‌دهند، و شاعر تصور می‌کند که شعر خردسال چون زبان محاوره است هر چیزی را می‌تواند بگوید، گاهی وزن و قافیه با هم مشکل دارند و چنگی به دل نمی‌زنند و برای جبران آن از تصویرگری شیک استفاده می‌کنند و جلوه بصری کار را بالا می‌برند، ولی محتوا ندارد. این‌ها ناشران بازاری هستند.
اگر به عقب برمی‌گشتم شعر را رها می‌کردم
* با توجه به وضعیت امروز شعر کودک و نوجوان، وضعیت آینده این حوزه را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
قبل از هر چیز بگویم که من این مشکلات فرهنگی را نه در شاعران، بلکه در سیاست‌گذاری و مشکل متولیان فرهنگی می‌دانم. گاهی اوقات تعجب می‌کنم، که هنوز در بین شاعران جوان و نوجوان انگیزه‌ای برای سرایش شعر وجود دارد، باور کنید، اگر من در آن سن و سال بودم، رها می‌کردم چون شعر ما اصلاً حامی ندارد. اصلا کتاب خوب را چاپ نمی‌کنند. شعر خوب و استاندارد را کسی چاپ نمی‌کند، کانون پرورش فکری چند کار خوب چاپ کرد که آن هم به نفس نفس افتاده است، من 3 سال است که کتابی را برای چاپ به کانون داده‌ام و بعد از مدت‌ها پیگیری، قرار است به زودی منتشر کنند. در چند نفر انگیزه‌ای باقی است که کار می‌کنند، و گرنه ما حامی نداریم. حمایتی از کتاب شعر کودک ونوجوان نمی‌شود، ما زمانی کار را در شعر کودک و نوجوان آغاز کردیم، که تقاضا از عرضه بیشتر بود، اما اکنون دست زیاد شده است، در گذشته حمایت‌‌ها بیشتر بود اما اکنون حمایتی انجام نمی‌شود.
تناسبی بین جایزه برگزیده و شایسته تقدیر در شعر فجر نیست
* سخن پایانی دارید؟
من می‌خواهم به فاصلاه جایزه شایسته تقدیر و جایزه برگزیده اشاره کنم، من که مدعی هستم کار من باید برگزیده می‌شد، اما وقتی در جایزه‌ای به یک نفر نمره 20 می‌دهیم و به دیگری نمره 19 یا 18 نباید در میزان جایزه‌اش این همه فاصله باشد، اگکر اثر برگزیده 250 میلیون تومان داده می‌شود به اثرا شایسته تقدیر باید 200، 150 یا نهایتا نصف این رقم داده شود نه با این همه فاصله. بد نیست کمه مسئولان تناسب را در این زمینه رعایت کنند، اما باز هم دستشان درد نکند.
انتهای پیام/
