آخرین اطلاعات از سیگنال‌های ماهواره مهدا/ جزئیات جدید از ماهواره ناهید۲ منتشر شد + تصاویر

به گزارش خبرنگار فضا و نجوم خبرگزاری تسنیم، مهدی نصیری؛ رئیس پژوهشکده سامانه‌های ماهواره‌ای پژوهشگاه فضایی ایران در جمع خبرنگاران با اشاره به جزئیات جدیدی از کاربردها و مأموریت‌های ماهواره ناهید2 اظهار کرد: ما 3 مدار اصلی در فضا داریم که شامل مدارهای LEO (کمتر از 2000 کیلومتر), MEO (بین 2000 تا کمتر از 36000 کیلومتر) و GEO (36000 کیلومتر) است.

نصیری گفت: برای رسیدن به مدار GEO و استقرار ماهواره عملیاتی در آن، نیازمند کسب تجارب و دانش فنی مختلف هستیم که با ماهواره‌های کوچکتر و در مدار پایین‌تر، فناوری‌ها و زیرسیستم‌ها باید مورد تست و آزمون قرار گیرند.

وی ادامه داد: در این راستا ماهواره مخابراتی ناهید2 با جرم حدود 120 کیلوگرم به‌عنوان یکی از گام‌های برنامه راهبردی جهت دستیابی به ماهواره مخابراتی زمین‌آهنگ (مدار GEO) خواهد بود.

رئیس پژوهشکده سامانه‌های ماهواره‌ای پژوهشگاه فضایی ایران با بیان اینکه از جمله کاربردها و مأموریت‌های سری ماهواره‌های ناهید، تست محموله‌های باند KU و گامی برای توسعه محموله‌های مخابراتی در مدار GEO است، تصریح کرد: از جمله مأموریت‌های این ماهواره می‌توان به توسعه و آزمون فناوری‌های کلیدی مورد نیاز، تست انتقال مداری، تعیین موقعیت مستقل از GPS، اندازه‌گیری تشعشعات فضایی، تست زیرسیستم‌های مختلف ماهواره در فضا و برقراری ارتباط بین دو نقطه در دید ماهواره اشاره کرد.

نصیری در پاسخ به این سؤال که ایجاد و برقراری ارتباط بین دو نقطه برای ماهواره ناهید2 چگونه برنامه‌ریزی شده است، گفت: با طراحی معماری مخابراتی که صورت گرفته است، این پتانسیل وجود دارد که کاربران در داخل کشور و به‌کمک تجهیزات قابل‌حمل در نظر گرفته‌شده به‌شرط در میدان دید بودن ماهواره به تبادل داده با یکدیگر بپردازند.

تفاوت ماهواره ثریا با ماهواره مهدا

رئیس پژوهشکده سامانه‌های ماهواره‌ای پژوهشگاه فضایی ایران با اشاره به جزئیاتی از ماهواره مهدا و تفاوت‌های آن با ماهواره ثریا گفت: ماهواره مهدا یک محموله تحقیقاتی در کلاس میکروماهواره‌ها با جرم کمتر از 40 کیلوگرم است. این محموله تحقیقاتی به‌منظور تأیید صحت عملکرد ماهواره‌بر و همچنین آزمون قطعات و زیرسیستم‌های ماهواره به‌منظور ایجاد سابقه فضایی ساخته و به فضا ارسال شد.

وی ادامه داد: ارتباط ایستگاه زمینی با این ماهواره در باند S در حال انجام است. اطلاعات دریافتی حاکی از عملکرد عالی پرتابگر است و خود ماهواره نیز در حال انجام وظایف خود است.

نصیری تأکید کرد: ماهواره‌های مهدا و ثریا در وزن و اندازه و باند مخابراتی با هم تفاوت دارند اما هر دو گام‌های مقدماتی برای رسیدن به مدار GEO هستند.

آخرین جزئیات از سیگنال‌های ماهواره مهدا

رئیس پژوهشکده سامانه‌های ماهواره‌ای پژوهشگاه فضایی ایران در پاسخ به این سؤال که "سیگنال‌های دریافت‌شده از ماهواره‌ها حاوی چه اطلاعاتی هستند و این‌که آیا از ماهواره‌ مهدا سیگنال دریافت شده است یا خیر؟" گفت: به‌طور مرسوم اطلاعات دریافتی از ماهواره‌ها شامل اطلاعات مرتبط با وضعیت کاری و سلامت زیرسیستم‌های ماهواره از قبیل دما، گزارش از وضعیت مصرف توان هر قطعه، گزارش شارژ باتری‌ها در ماهواره، وضعیت پایداری لینک ارتباط مخابراتی، نرخ چرخش ماهواره، موقعیت مداری و... است.

لحظه پرتاب ماهواره مهدا

نصیری خاطرنشان کرد: سیگنال ماهواره مهدا از زمان تزریق دریافت شد و در زمان حاضر ارتباط دوطرفه با ماهواره به‌صورت مستمر در زمان‌های گذر مربوطه از روی ایران، برقرار است.براساس اطلاعات دریافتی، سلامت ماهواره و زیرسیستم‌های آن مورد ارزیابی قرار گرفت. این ارتباط مخابراتی همان‌طور که گفته شد در باند S برای نخستین بار توسط ماهواره مهدا محصول پژوهشگاه فضایی ایران برقرار شده است.

به گزارش تسنیم، حسن سالاریه در مراسم روز ملی فناوری فضایی در محل پژوهشگاه فضایی ایران که با حضور رئیس‌جمهور و وزیر ارتباطات و مقامات لشکری و کشوری برگزار شد اظهار کرد: ماهواره «ناهید2» یک ماهواره مخابراتی است که با وزن 120 کیلوگرم و با عمر مداری 2 سال در سال آینده پرتاب می‌شود.

ماهواره ناهید2

همچنین یکشنبه هشتم بهمن ماه، ماهواره‌بر سیمرغ که توسط وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح ساخته شده است، ماهواره مهدا و دو محموله تحقیقاتی را از پایگاه امام خمینی(ره) با موفقیت در مدار بیضوی با ارتفاع کمینه 450 کیلومتر و ارتفاع بیشینه 1100کیلومتری زمین تزریق کرد.

ماهواره مهدا

ماهواره مهدا، یک ماهواره 32کیلوگرمی از سری ماهواره‌های سبک‌وزن پژوهشگاه فضایی ایران است که به‌منظور آزمایش زیرسامانه‌های توسعه‌یافته ماهواره‌ای طراحی و ساخته شده‌اند. مأموریت اصلی این ماهواره، بررسی صحت عملکرد ماهواره‌بر سیمرغ در تزریق چندگانه محموله‌های فضایی در مدار پایین زمین و ارزیابی عملکرد برخی از طراحی‌های جدید و قابلیت اطمینان فناوری‌های بومی در فضاست.

انتهای پیام/+