سیزدهمین سالگرد انقلاب مردم بحرین؛ طوفان‌الاقصی، نشانه دیگر فاصله مردم و حاکمان منامه

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، سیزدهمین سالگرد قیام و انقلاب مردم بحرین در میدان لولو منامه که مصادف با 14 فوریه2011 یکی از نمادهای برجسته مقاومت مردم علیه استبداد حاکم بر این دولت است. بررسی تحولاتی که از سال 2011 و جنبش های بیداری اسلامی خصوصا در منطقه ی خلیج فارس رقم خورده است حاوی درس های مهمی است که برخی از آنها را رهبران جهان عرب و مقامات کشورهای حاشیه خلیج فارس درک کرده اند و برخی از مطالبات مردم را به مرور به سمت دیگری سوق داده اند.

از اصلی ترین زمینه های افزایش موج های خیزش مردم در میان کشورهای شمال آفریقا تا حاشیه ی دریای سرخ به مواردی همچون فقر، فساد و تبعیض، مقابله با آزادی های مشروع همچون آزادی بیان یا حق رای ، مشارکت سیاسی موثر و...تلقی کرد. خصوصا مطالبات خیزیش مردمی در بحرین دائر مدار برکناری نخست وزیر و اعتراض به استبداد مطلقی بود که خاندان آل خلیفه بر این مردم اعمال می کرد.

با این حال از آن سال ها بیش از سیزده سال گذشته و تحولات عمیقی چه در داخل بحرین، چه منطقه و چه در سپهر سیاسی بین المللی به وجود آمده است که این مسئله دلیلی بر بازخوانی قیام 14 فوریه مردم بحرین در میدان لولو را تاکید می کند.

تحولات داخلی در بحرین:

اگر گام اول برای آغاز قیام مردمی 14 فوریه را تجمع و اعتراضات سراسری در میدان الولو تلقی کنیم، موثرترین اقدام بعد از آن استعفاء نمایندگان جنبش الوفاق در برابر نمایندگی کردن اعتراضات و تجمع مردمی بود، با استعفاء اعضای جنبش الوفاق بحرین این تصویر به جهانیان ارسال شد که حکومت حاکم از پارلمان استفاده تشریفاتی جهت مدیریت افکار عمومی را دارد.

به عبارت دیگر رژیم آل خلیفه تلاش می کند برای تضعیف شیعیان که اکثریت جمعیتی بحرین را در اختیار داشته اند، با نگاه قبیله ای و فرقه ای حکومت را در اختیار جناح و قبیله ی نزدیک به خود نگاه دارد.

پس از فروکش کردن اولیه ی انقلاب 2011 اخبار متعددی برای تغییر دموگرافیک جمعیتی بحرین به گوش می رسید که این رژیم در تلاش است که با قبول تابعیت افرادی به جز ساکنان بحرینی جمعیت این کشور را به ضرر شیعیان گسترش دهد.

و البته رفتار مردم نیز بدون پاسخ نماند و حکومت با کمک گرفتن از نیروهای خارجی به سرکوب گسترده ی آنها توسط نیروهای آل سعود و ...یا دستگیر شدند و برخی نیز به شهادت رسیدند.

بحرین و عملیات طوفان الاقصی

مهم ترین اتفاقی که از آن سال تا کنون برای بحرین در سیاست منطقه ای ایشان رقم خورده است، روند عادی سازی روابط بحرین با رژیم صهیونیستی است. اما مردم بحرین به هیچ عنوان رژیم صهیونیستی را به عنوان یک متحد منطقه ای تلقی نکرده اند همانطور که این روزها برای حمایت از مردم فلسطین قیام کرده و حمایت خود را از ایشان نشان می دهند.

ابتدای دی ماه امسال راهپیمایی و تظاهرات در حمایت از عملیات طوفان الاقصی و سخنرانی های سید حسن نصرالله از بحرین به گوش می رسد که نشان دهنده عمق همدلی مردم بحرین با فلسطینی ها و فاصله معنادار آنها با حکومت آل خلیفه است.

همچنین همزمان با عملیات طوفان الاقصی در سرزمین های اشغالی و به رغم آنکه بحرین از کشورهای محور مقاومت به کلی جدا افتاده است اما برخی اخبار در خصوص اقدامات گروه های هکری بحرینی ضد ناوگان نظامی آمریکایی ساکن در بحرین به گوش می رسد که صرفا پیامی شفاف برای فهم جدایی میان مردم فلسطین و سیاست های سازشکارانه ی دولت این کشور با رژیم صهیونیستی است.

با این حال، از ابتدای عملیات طوفان الاقصی دولت بحرین از اولین کشورهایی بود که گروه های مقاومت حماس و رژیم صهیونیست را به آرامش دعوت کرد؛ به نقل از منابع خبری :«وزارت خارجه بحرین در بیانیه‌ای ضمن ابراز نگرانی از تحولات فلسطین، طرفین فلسطینی و صهیونیستی را به خویشتنداری فراخواند». که این موضع نشان از آن است که بحرین فلسطینیان و رژیم صهیونیستی را هر دو را در یک سطح تلقی می‌کند و مشروعیت رژیم اسرائیل را در حد دولت فلسطینی تلقی می کند.

اما بایست به این نکته اشاره کرد که عملیات طوفان الاقصی چه در ساحت داخلی بحرین و چه در ساحت منطقه ای، چالش هایی را برای دولت آل خلیفه ایجاد کرده است که از مهم ترین آنها تقویت قوت بیان گروه های منتقد حکومت در قبال سیاست های منطقه ای آل خلیفه است. به دیگر سخن عملیات طوفان الاقصی زمینه را برای بیان انتقاداتی صریع تر از آل خلیفه برای منتقدان داخلی و خارجی فراهم نموده است.

منافع کلان قدرت های جهانی در بحرین

در انتها باید اشاره کرد که بحرین به دلیل فقدان بازدارندگی و نیروهای نظامی و امنیتی بومی، به شدت به عربستان سعودی و آمریکا وابستگی دارد، تجلی طوفان الاقصی در منطقه سبب وابستگی بیشتر آل خلیفه به این قدرت های منطقه ای و بین المللی می‌شود.

بحرین سال های گذشته به همراهی امارات تلاش کردند به نوعی مناسبات امنیتی خود را با رژیم صهیونیستی همگن کنند اما حال که کسی که قرار بود برای آنها منافع کلان امنیتی فراهم کند به نوعی درگیر نبردی منطقه ای شده است سبب افزایش وابستگی امنیتی بحرین به ریاض و ناوگان فرماندهی مرکزی آمریکا در منطقه  (سنتکام) خواهد بود.

 انتهای پیام/