سفر نوروزی به سرزمین شگفتی‌ها + تصاویر
استان زنجان همانند دیگر استان‌های کشور دارای مکان‌های گردشگری و صنایع دستی متعددی است ولی متأسفانه به خاطر عدم معرفی خوب از سوی مسئولان ذیربط سبب شده است که این استان از حضور تعداد کثیری از گردشگران داخلی و خارجی بی‌بهره باشد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از زنجان، با نزدیک شدن به لحظه تحویل سال نو و همینطور تعطیلات نوروزی، حجم گسترده‌ای از سفرهای نوروزی در کل کشور آغاز شده و هموطنانمان به نقاط مختلف کشورمان سفر می‌کنند. استان زنجان هم یکی از استان‌های کشور است که در این روزها میزبان مهمانان نوروزی است.
ناگفته نماند که زنجان در سال‌های گذشته همواره به عنوان معبر گردشگری بوده و کمتر به عنوان مقصد گردشگری از سوی مسافران انتخاب شده و یکی از ضعف‌های استان زنجان هم در این سال‌ها این بوده است. البته در چند سال گذشته تلاش‌های برای معرفی زنجان به هموطنانمان انجام شده ولی واقعیت این است که این موضوع فعلاً خود را به خوبی نشان نداده است.
با اینکه زنجان همانند دیگر استان‌های کشور دارای مکان‌های گردشگری و صنایع دستی متعددی است ولی معرفی خوبی صورت نگرفته است و شاید اگر این معرفی‌ها از سالیان گذشته صورت گرفته بود، امروزه زنجان یکی از قطب‌های اصلی کشور نام گرفته بود.
گنبد سلطانیه
در فاصله حدود 30 کیلومتری شرق زنجان و در قسمت جنوبی محور زنجان – تهران بزرگترین گنبد آجری جهان خودنمایی کرده و چشم هر بیننده‌ای را به خود خیره می‌کند؛ گنبد سلطانیه به عنوان شاهکاری از معماری اسلامی، به عنوان بلندترین گنبد آجری جهان در فهرست میراث جهانی به ثبت رسیده است.
سبک نمای ساختمان سلطانیه در واقع تقلیدی از معماری سلجوقی است و نکته جالب توجه اینکه معماری گنبد سلطانیه الهام بخش معماری سبک گوتیک بوده که مشخصا از معماری گنبد سلطانیه تقلید کرده و از آن جمله کلیسای سانتاماریا دلفیوره در فلورانس ایتالیا را می‌توان نام برد که به مدت صد سال بعد از اتمام گنبد سلطانیه توسط برونلسکی و گیبرتی احداث شد.
قلعه بهستان
قلعه بهستان یا کهن دژ در شهرستان ماهنشان در استان زنجان و در نزدیکی روستای بهستان و در کنار رود قزل اوزن جای گرفته است. دیرینگی این دژ به دوره مادها بازمی‌گردد و این دژ در مهرماه سال 56 و با شماره ثبت ملی 1458 به نام قلعه بهستان در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید. قلعه‌ای منحصر به فرد که متأسفانه به علت عدم توجه مسئولان میراث فرهنگی کشور و به‌خصوص استان در آستانه تخریب است. توجه به ساخت دیوارهای حائل در کنار رودخانه قزل‌اوزن برای حفاظت از قلعه بسیار ضروری است.
موزه مردان نمکی
موزه باستان‌شناسی و مردان نمکی زنجان که در عمارت ذوالفقاری قرار دارد یکی از جاذبه‌های گردشگری شهر زنجان به شمار می‌رود. این عمارت امروزه محلی برای حضور گردشگران شده و وجود آثار گرانبها به خصوص مردان نمکی در این محل، توجه هر گردشگری را به خود مبهوت می‌کند.
خانه ذوالفقاری زنجان یک بنا ساختمان مسکونی و اداری است که محل زندگی حکمران وقت زنجان زنجان بوده و اکنون موزه باستان شناسی زنجان است؛ به عبارتی دیگر در سال 1388 نخستین موزه باستان‌شناسی استان زنجان در عمارت ذوالفقاری افتتاح شد؛ موزه باستان شناسی زنجان از سه بخش مختلف همانند پیش از تاریخ، بخش تاریخی و بخش تاریخ اسلامی تشکیل شده است و در هر کدام از آن‌ها، اشیا مربوط به آن زمان نگهداری می‌شود. تعدادی از این عتیقه‌ها شامل کاسه‌های سفالین، خمره ذخیره آرد، کاشی ستاره‌ای و زرین فام و ظروف مسی قلم‌زنی می‌باشد.
معادن نمک چهرآباد در شهر زنجان شش مومیایی را در دل خود جا داده بود که در حین حفاری و استخراج نمک از این معادن پیدا شدند. نخستین مومیایی کشف شده، جسد نیم‌تنه‌ای با ریش، موی بلند و حلقه گوشواره طلا در گوش بود و در اطراف آن مومیایی اشیایی چون تکه سبد، میخ‌های چوبی و طناب‌های گیاهی هم وجود داشت که در حین خاکبرداری در زمستان 1372 از معادن نمک پیدا شد و بعد از کاوش‌های باستان‌شناسی به پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاریخی- فرهنگی وزارت میراث فرهنگی فرستاده شد.
در این معدن 5 مومیایی دیگر نیز کشف و استخراج شد که به این مومیایی‌ها مردان نمکی نیز گفته می‌شود؛ در میان مردان نمکی کشف شده، سه مرد نمکی مربوط به زمان هخامنشیان( در حدود 400 پیش از میلاد) و دو مرد نمکی دیگر نیز مربوط به اواخر دوران ساسانی(حدود 400 تا 600 بعد از میلاد) هستند. بد نیست بدانید مردان نمکی با ارزش‌ترین اشیا کشف شده در دنیا محسوب می‌شوند که تا کنون نتوانسته‌اند قیمت گذاری شوند.
غار کتله‌خور
کتله‌خور غاری است خشکی - آبی که در شهرستان خدابنده زنجان و در 80 کیلومتری جنوب شهر قیدار و 230 کیلومتری استان کردستان در 173 کیلومتری شمال همدان و 411 کیلومتری تهران و پنج کیلومتری شهر گرماب قرار گرفته است؛ این غار از سه طبقه تشکیل شده و دارای تونل‌های فرعی و استلاکتیت‌ها و استلاکمیت‌ها و ستون‌های بسیار در گذرگاه‌های اصلی است و قندیل‌های مخروطی آویزان از سقفها در اثر داشتن ناخالصی‌ها، رنگ‌های متنوع به خود گرفته‌اند و آن‌ها که ترکیبات به همراه نداشته و یا کمتر دارند به صورت بلورهای شیشه‌ای بسیار شفاف مشاهده می‌شوند.
این غار دارای بخش‌های دیگری است که به ترتیب می‌توان میدان شیر خوابیده، میدان بیستون، میدان چهل‌ستون، سه‌راهی کوهی، میدان پنج‌شیر، تالار عروس، تونل قندیلی، اتاق عقد، پای فیل، شتر با جهاز، عروس و داماد، میدان شمع، دو جادوگر، نخل سوخته، میدان مریم مقدس و غیره را نام برد. تمامی این بخش‌ها حاصل تجمع‌های مختلف آهکی است که هر کدام بر اساس شباهتی که به یکی از اشیاء اطراف ما داشته‌اند به این اسامی خوانده می‌شوند.
بازار قیصریه
بازار زنجان که از مجموعه‌های تاریخی تشکیل شده است، در مرکز بافت قدیمی این شهر که روزگاری مشرف به دروازه قلتوق بود، قرار دارد. بازار زنجان را طولانی‌ترین بازار ایران می‌نامند و بر اساس اسناد تاریخی ساخت آن در سال 1205 قمری و در دوران آقامحمد خان قاجار آغاز شده، در سال 1213 قمری در زمان حکومت فتحعلی شاه قاجار به بهره‌برداری رسید و بعدها چندین سرا، مسجد، گرمابه و... به مجموعه بازار بالا که مشتمل بر بازار قیصریه، بازار بزازها، راسته حجت الاسلام، امامزاده و عبدالعلی بیک است، افزوده شد.
رختشویخانه زنجان
مجموعه تاریخی رختشویخانه در قلب بافت تاریخی شهر زنجان که منطبق بر حصار قدیمی شهر می‌باشد، در یک منطقه پرتراکم مسکونی قرار دارد؛ هدف از ساخت این بنا توسط نخستین شهردار زنجان در اواخر دوره قاجار این بود که محل امن و گرمی برای بانوان زنجانی برای شستن رخت و لباس‌های خود در ایام سرد سال باشد.
در واقع چنین کاربری برای یک بنای عمومی در جهان مشابه ندارد یا کم‌نظیر است. این بنا در حال حاضر تعمیر و مرمت شده و به عنوان موزه مردم‌شناسی مورد استفاده قرار می‌گیرد و گردشگران می‌توانند از آن بازدید کنند.
معبد داشکسن
معبد داش‌کَسَن یا معبد اژدها بنایی صخره‌ای است که در حاشیهٔ روستای ویر(توابع شهرستان سلطانیه) در حدود 15 کیلومتری جنوب شرقی شهر تاریخی سلطانیه در استان زنجان واقع شده‌است. معبد سنگی داشکسن مربوط به دورۀ ایلخانیان است و در این بنا دو نقش برجستۀ اژدها و چند محراب اسلامی در دو سمت آن و به قرینه یکدیگر حجاری شده‌است. این نقش برجسته‌ها از معدود نقوش اژدها در ایران هستند و تأثیر فرهنگ شرق دور (مغولستان و چین) را در عصر ایلخانان نشان می‌دهند. برخی قدمت این معبد را به قبل از اسلام رسانده‌اند و معتقدند که در زمان ایلخانان نقوشی از جمله اژدها بر آن افزوده شده است.
آلاداغلار
کوه‌های رنگی یا «آلا داغلار» از شگفت‌انگیزترین جاذبه‌های استان زنجان و جاذبه‌های طبیعی شهرستان ماهنشان به شمار می‌آیند که چشم هر بیننده‌ای را به سوی خود خیره و تعجب همگان را برمی‌انگیزد. نارنجی، قرمز، سفید، قهوه‌ای، زرد و رنگ‌های ترکیبی کوه‌های سر به فلک کشیده شهرستان ماهنشان را به کوه‌های رنگی معروف ساخته است.
مسجد خانوم
مسجد خانم مربوط به دوره قاجاریه است و در زنجان، خیابان امام، کوچه فخیم الدوله واقع شده و این اثر در تاریخ 10 اردیبهشت 1354 با شمارهٔ ثبت 1055 به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است. مسجد خانم توسط استاد اسماعیل بنا و به سفارش دختر حسین قلی خان افشار ( ذوالفقاری ) در اواخر دوره قاجار ساخته شده است. تاریخ ساخت این بنا به استناد کتیبه سردر در این بنای مذهبی اسلامی به سال 1322 هجری قمری برمی‌گردد.
آرامگاه قیدار نبی(ع)
حضرت اسماعیل (ع) دوازده پسر داشت که بزرگترین آنان حضرت قیدار (ع) بود؛ پس از وفات حضرت اسماعیل (ع) در 130 سالگی و دفن او در حجر، قیدار جانشین پدر می‌شود و مردم را به توحید دعوت می‌کند. بر طبق سؤالی که از مرحوم حضرت آیت‌الله‌العظمی مرعشی نجفی (قدس‌الله سره) کردند، چنین مرقوم داشتند: بسمه تعالی، نظر به فرمایش عده‌ای از محققان در این امور، مسلم است که مدفون در آن مزار شریف، جناب قیدار، جد رسول مکرم (صلی‌الله علیه و آله و سلم) است.
بقعه حضرت قیدار نبی (ع) درسال 719 به همت بانو بلغار خاتون؛ همسر غازان‌خان مغول تجدید بنا شده است و پس از آن گنبد آن در سال 751 هجری قمری به دست استاد تیمورخان سلطانیه‌ای احیاء و در قرن 11 هجری قمری گچبری می‌شود.
حرم مطهر حضرت قیدار نبی (علیه السلام) در شهر قیدار شهرستان خدابنده قرار دارد و همه روزه پذیرای زائران کثیری از نقاط مختلف کشورمان است که برای زیارت می‌آیند.
آبشار هشترخان
آبشار هشترخان با 30 متر ارتفاع، در میان دره‌ای سرسبز از کوه‌های ناحیه طارم و در نزدیکی روستای لار قرار دارد. برای دیدن آبشار زیبای هشترخان باید از جاده زنجان-طارم وارد راه خاکی و ناهمواری شد، پس از عبور از امامزاده حسن مثنی و روستای امام، به آبادی لار رسید و از لار تا آبشار را حدود دو ساعت پیاده پیمود.
این آبشار که از جاذبه های گردشگری طارم به حساب می‌آید، حاصل تلاقی هشت چشمه جوشان است که منظره بدیعی را به وجود می‌آورد. کوه‌های بلند و سرسبز، دره‌ای بسیار عظیم، رودخانه‌ای خروشان و پرآب، جنگل درختان فندق، هوای خوب و طبیعت بکر، این منطقه را به یکی از نواحی زیبا و مناسب برای گردشگری، کوهنوردی و دوچرخه‌سواری در کوهستان تبدیل کرده‌اند.
آبشار کله سیران بلندترین آبشار استان زنجان
این آبشار واقع در روستای کله سیران نزدیکی روستاهای انذر و گوهر شهرستان طارم است و مسیر آن از زنجان جاده تهم نزدیکتراست؛ علاقه‌مندان در روزهای زیبای بهار و تابستان به این روستا رفته و از این آبشار زیبا بازدید می کنند ضمن اینکه یک روز زیبای بهاری را در کنار خانواده‌های خود می‌گذرانند.
روستای کله سیران یکی از دورترین روستاهای شهرستان طارم در استان زنجان بوده و در فاصله 55 کیلومتری شهر گیلوان و در ساحل راست رودخانه قزل اوزن واقع شده است، در مرکز این روستا امامزاده محمد باقر قرار گرفته است.
آبشار آرانا
آبشار آرانا یکی از زیباترین جاذبه‌های طبیعی استان زنجان است که در 27 کیلومتری شمال شهر خرم‌دره و بین دو روستای مغول‌آباد و آرانا واقع شده است. دسترسی به این آبشار کاملا راحت بوده و جاده آسفالته تا نزدیکی آن کشیده شده است و با خودرو می‌توانید تا بالای آن بروید.
حمام حاج داداش
در سفر به استان زنجان، باید یکی از انتخاب‌هایمان حمام سنتی حاج داداش باشد. حمامی که قدم گذاشتن در فضای داخلی آن شما را به روزگاران گذشته ایران زمان خواهد برد. جدا از ارزش تاریخی این حمام، زیبایی‌های معماری و طراحی آن نشان می‌دهد که ایرانیان از همان ابتدای کار تا چه اندازه خوش سلیقه و هنرمند بوده‌اند.
آرامشی که در فضای داخلی این حمام جریان دارد، شما را کاملا مجذوب خود خواهد کرد؛ این حمام که در دهه‌های اخیر به رستورانی سنتی تغییر کاربری داده، مطمئنا یکی از بهترین تجارب شما در شهر زنجان خواهد بود. حمام سنتی حاج داداش تنها حمام شهر زنجان با ستون سنگی بوده و از مکان‌های تاریخی و مهم شهر به شمار می‌آید؛ این مکان با همان ساختار اصلی خود امروزه به یک سفره خانه دلباز تبدیل شده است.
سرای ملک
سرای ملک از دیدنی های زنجان است و در بازار پایین قرار دارد. این سرا، به مساحت 82/2811 متر مربع با داشتن یک حیاط، سه دالان ورودی و یک دالان عمود بر دالان ورودیِ جنوبی که از سمت شرق یک ورودی دیگر دارد، در یک طبقه بنا شده است.
این بنا از الگوی سراهای رواق‌دار تبعیت کرده که امروزه رواق‌های آن مسدود و به حجره‌ها اضافه شده است. حیاط دارای معماری چهار ایوانه با پلان مربع است که دور تا دور آن 20 حجره و چهار راهروی دسترسی بین حجره‌های شرقی-غربی دارد. به نظر می‌رسد ستون‌های رواق‌ها به صورت مستطیل، با نیم‌ستونی گرد اجرا شده است. ایوان شمالی این سرا از همه مرتفع‌تر است.
کاروانسرای سنگی
کاروانسرای سنگی به ترکی (داش کاروانسراسی) در محله خیام (کمربندی جنوبی شهر زنجان) روبروی راه آهن واقع شده است. قدمت این کاروانسرا به دوره صفویه باز می‌گردد و هم‌اکنون به عنوان رستوران سنتی و موقوفه مورد استفاده است. پلان این کاروانسرا به سبک چهار ایوانی است، حجره‌های آن در یک طبقه قرار گرفته‌اند و سقفها از نوع قوسی هستند.
استفاده از سنگ به عنوان مصالح اصلی در ساخت کاروانسرا باعث شده‌است که این بنا با عنوان کاروانسرای سنگی و در زبان محاوره ای داش کاروانسرا معروف شود. این بنا از لحاظ این که تنها بنای باقی مانده از کاروانسراهای زنجان است دارای اهمیت فراوانی است.
شهر زیرزمینی دژمنده
شهر زیرزمینی «دژمنده یا دژمند» در روستای خوئین استان زنجان اثری تاریخی خاص است که در عمق زمین کنده شده و دارای دالان طولانی زیرزمینی با اتاق‌های متعددی است که در سقف‌های سنگی این بنا منافذی برای تهویه هوا و ورود اهالی تعبیه شده که در حدود 4 کیلومتر طول دارد. اهالی در زمان حمله دشمنان از این شهر زیرزمینی به عنوان پناهگاه استفاده می‌کردند.
موزه صنایع دستی
یکی از لقب‌های شهر زنجان، شهر صنایع دستی است؛ شهری که در آن ساخت و فروش مس و همینطور ملیله معروف است و اکثر مس‌های معروف کشور از این شهر صادر می‌شود. چند سال پیش هم شهر زنجان به عنوان شهر جهانی ملیله نامگذاری شد و المان ملیله هم در سبزه میدان زنجان نصب شد.
ناگفته نماند که در طرح جدید سبزه میدان در شهر زنجان، ایران کوچک راه‌اندازی خواهد شد که تمام صنایع دستی استانها در آنجا عرضه شود و در حال حاضر در مرحله مزایده مغازه‌ها قرار دارد.
بنای تاریخی چلبی اوغلی
بقعه چلبی اوغلی در پانصدمتری جنوب غربی سلطانیه، بر سر راه سلطانیه – خدابنده قرار گرفته است و برخی باستان شناسان و محققان، این مجموعه را به سلطان چلبی از عارفان هوادار مولانا منسوب نموده‌اند. تاریخ احداث بنا سال 728 هجری قمری بیان و این بنا با نام "مقبره چلپی اوغلی" در تاریخ 15 دی 1310 با شمارهٔ ثبت 167 به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.
ارتفاع این بنا 16 متر و قطر دهانه آن شش متر می‌باشد. چلپی اوغلو بر اثر بیماری در سال 716 (هـ. ق) درگذشت. این بنا یکصد و شصت و هفتمین اثر تاریخی به ثبت رسیده در لیست آثار ملی ایران است.
انتهای پیام/
