افشاگری قرآن درباره علت عداوت و کینه دشمنان
مهمترین هدفگذاری دشمن، اهداف تمدنی اوست، همان اهدافی که میگوید ما همان فرزندان خداوند و قوم برگزیده هستیم۱و آینده از آن ماست و منجی پایانی از بین ما اهل کتاب انتخاب میشود و نام او ماشیَح است و همگان باید خود را با ما و اهداف ما هماهنگ کنند.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، ادبیات قرآن درباره دشمنان، علت عداوت آنان، نوع مواجهه با دشمن و نیز قدرت دشمن با آن چیزی که امروز آنان از طریق ابزار رسانه به خورد جوامع میدهند و با آنچه که عمده ما تصور میکنیم، بسیار متفاوت است. در ادبیات قرآن، دشمن خارجی که گاهی از آنان با عنوان کفار و گاهی اهل کتاب یاد میکند، به دنبال این است که دین و فرهنگ جوامع را در ید قدرت خود بگیرد و هدفش از این دشمنی، تابع کردن جوامع به ویژه جوامع اسلامی از منویات و دین تحریفشدهای است که خود پیرو آن هستند. خداوند این حقیقت را در آیه120 سوره بقره اینگونه بیان میکند «وَ لَن تَرضىٰ عَنكَ الیَهودُ وَلَا النَّصارىٰ حَتّىٰ تَتَّبِعَ مِلَّتَهُم...» یعنی هرگز یهود و نصارا از تو راضی نخواهند شد، (تا به طور کامل، تسلیم خواستههای آنها شوی، و) از آیین (تحریف یافته) آنان، پیروی کنی.»
وقتی این آیه را به مصداق امروزین میآوریم، به این معنا میشود که هرگز آمریکا و اسرائیل که خود تابع آیین تحریفشده یهودند، از شما راضی نمیشوند مگر اینکه شما را از اسلام و آموزههای حیاتبخش آن منصرف کنند و به سمت منویات خود سوق دهند؛ اسناد بینالمللی همچون سند 2030 نمونه بارزی از این افشاگری قرآن بود. بنابراین دشمن زمانی خود را موفق میداند که کشورهای اسلامی را تابع اهداف خود کند و آنان را تبدیل به بردههای فکری خود کند؛ همانند آنچه که امروز در کشورهایی مثل عربستان شاهدیم؛ کشوری که مدتهاست با نفوذ صهیونیستها، با نوعی استحاله دینی و فرهنگی مواجه شده است.
در این بین، مهمترین هدفگذاری دشمن، اهداف تمدنی اوست، همان اهدافی که میگوید ما همان فرزندان خداوند و قوم برگزیده هستیم1 و آینده از آن ماست و منجی پایانی از بین ما اهل کتاب انتخاب میشود و نام او ماشیَح است و همگان باید خود را با ما و اهداف ما هماهنگ کنند و هرکسی و هر سرزمینی از این مسئله سرپیچی کند، ریختن خون او و فروپاشی سرزمین او بر ما حلال است. همان منطقی که امروزه سبب شده یهودیان اسرائیل در فلسطین به ویژه منطقه غزه رقم بزنند و آشکارا و در چشم رسانههای دنیا خون کودکان و زنان را برای خود مباح بشمرد و به راحتی آنان را به قتل برساند. هرچند این قوم پست به پیامبران خود رحم نکرد و بسیاری از پیامبران را از دم تیغ گذراند.
در قبال این نوع از برخورد دشمن که «راضی نمیشود تا شما را به آیین خود در بیاورد» باید به نسخههای قرآنی مراجعه کرد؛ به این معنا که در برابر آنان استقامت به خرج داد و در هر شرایطی به مبانی اسلام پایبند بود. کسانی که در این جبهه، خودباخته و با ترس رفتار میکنند، به طور قطع به اسم، مسلمان هستند و ایمان در روح و جان آنان رسوخ نکرده است. بارها دیدیم دولتهایی از بین همین جوامع اسلامی و حتی جوامع شیعی را که در برابر دشمن و منویات او خودباختگی به خرج دادند؛ یعنی عزت را نزد دشمن دیدند نه در اتکای به خدا و نه در اتکا به منابع و نیروهای خودی؛ آنها حرفشان همواره این بوده که «یَقُولُونَ نَخْشَىٰ أَنْ تُصِیبَنَا دَائِرَةٌ...» یعنی می ترسیم آسیب و گزند ناگواری (از دشمن) به ما برسد. خداوند از این عده با عنوان مریضدلان یا منافقان امت یاد میکند.2
اما در دو آیه بعد وقتی خداوند میخواهد نسخه دهد، افراد مؤمن را اینگونه معرفی میکند «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا مَنْ یَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِینِهِ فَسَوْفَ یَأْتِی اللَّهُ بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَیُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِینَ یُجَاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَلَا یَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ ۚ ذَٰلِكَ فَضْلُ اللَّهِ یُؤْتِیهِ مَنْ یَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ»؛ یعنی ای اهل ایمان، هر کس از شما از دینش برگردد [زیانی به خدا نمیرساند] خدا به زودی گروهی را میآورد که آنان را دوست دارد، و آنان هم خدا را دوست دارند؛ در برابر مؤمنان فروتن اند، و در برابر کافرانْ سرسخت و قدرتمندند، همواره در راه خدا جهاد میکنند، و از سرزنش هیچ سرزنش کنندهای نمی ترسند. این فضل خداست که به هر کس بخواهد میدهد؛ و خدا بسیار عطاکننده و داناست.» و در آیه بعد میفرماید به جای ولایت کفار، ولایت خدا و رسولش و اهل بیت را پذیرا باشید، چرا که «إِنَّمَا وَلِیُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِینَ آمَنُوا الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلَاةَ وَیُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ؛ ولیّ شما فقط خدا و رسول اوست و مؤمنانی [مانند علی بن ابی طالب اند] که همواره نماز را برپا میدارند و در حالی که در رکوعند [به تهیدستان] زکات میدهند.» چرا که غلبه با همین عده از مؤمنان است: «وَ مَنْ یَتَوَلَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَالَّذِینَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغَالِبُونَ»؛ و کسانی که خدا و رسولش و مؤمنانی [چون علی بن ابی طالب] را به ولایت بپذیرند [حزب خدایند،] و یقیناً حزب خدا [در هر زمان و همه جا] پیروزند.»
---------------------
پاورقی:
1. «وَ قَالَتِ الْیَهُودُ وَالنَّصَارَىٰ نَحْنُ أَبْنَاءُ اللَّهِ وَأَحِبَّاؤُهُ ۚ قُلْ فَلِمَ یُعَذِّبُكُمْ بِذُنُوبِكُمْ ۖ بَلْ أَنْتُمْ بَشَرٌ مِمَّنْ خَلَقَ ۚ یَغْفِرُ لِمَنْ یَشَاءُ وَیُعَذِّبُ مَنْ یَشَاءُ ۚ وَلِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا ۖ وَإِلَیْهِ الْمَصِیرُ؛ و یهود و نصارا گفتند: ما پسران خدا و دوستان اوییم. بگو: [اگر گفتار شما درست است] پس چرا خدا شما را به گناهانتان عذاب میکند؟ بلکه شما هم بشری هستید از مخلوقاتی که خدا آفریده است. هر که را بخواهد می آمرزد، و هر که را بخواهد عذاب می کند. و مالکیّت و فرمانروایی آسمانها و زمین و آنچه میان آن دو قرار دارد، فقط در سیطره خداست، و بازگشت به سوی اوست.»
2. «فَتَرَى الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ یُسَارِعُونَ فِیهِمْ یَقُولُونَ نَخْشَىٰ أَنْ تُصِیبَنَا دَائِرَةٌ ۚ فَعَسَى اللَّهُ أَنْ یَأْتِیَ بِالْفَتْحِ أَوْ أَمْرٍ مِنْ عِنْدِهِ فَیُصْبِحُوا عَلَىٰ مَا أَسَرُّوا فِی أَنْفُسِهِمْ نَادِمِینَ؛ کسانی که در دل هایشان بیماری [دورویی] است، میبینی که در دوستی با یهود و نصاری شتاب می ورزند و [بر پایه خیال باطلشان که مبادا اسلام و مسلمانان تکیه گاه استواری نباشند] میگویند: میترسیم آسیب و گزند ناگواری به ما برسد [به این سبب باید برای دوستی به سوی یهود و نصاری بشتابیم]. امید است خدا از سوی خود پیروزی یا واقعیت دیگری [به نفع مسلمانان] پیش آرد تا این بیماردلان بر آنچه در دل هایشان پنهان میداشتند، پشیمان شوند.» (مائده 52)
انتهایپیام/