حکم دادگاه درباره دانشجویان آمریکا؛ فلسطین آزمون آزادی بیان
تظاهرات حامیان فلسطین در دانشگاههای آمریکا را میتوان تازهترین رویدادی دانست که بر شاخصههای «آزادی بیان» در جهان غرب نور انداخته و به آزمونی برای سنجش ادعاهای غربیها در مسئله آزادی بیان تبدیل شده است.
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، دادگاه کالیفرنیا به تازگی در حکمی با بیان این ادعا که تظاهراتهای اساتید و کارمندان دانشگاهها در حمایت از فلسطین باعث «آسیبهای جبرانناپذیر» به دانشجویان دانشگاه میشود آنها را مجبور کرده به اعتصابهای خود پایان دهند.
حکم این دادگاه در ادامه موج گسترده سرکوبها، بازداشتها، محرومیت از تحصیل و خشونت علیه دانشجویان دانشگاههای مطرح آمریکایی صادر شده و ادعای حمایت واشنگتن از آزادی بیان را به شدت زیر سوال برده است.
اضافه بر این، رسانههای آمریکا همچنین گزارش دادهاند کنگره آمریکا هم در آستانه معرفی قانونی است که به دولت فدرال اجازه خواهد داد تظاهراتهای دانشجویان در محوطه دانشگاه را به بهانه یهودستیزی سرکوب کنند.
این در حالی است که ایالات متحده ادعا میکند حق آزادی بیان، آزادی تجمعات و رسانهها در بند اول متمم قانون اساسی به شهروندان این کشور اعطا شده است. واشنگتن بر همین اساس طی سالهای گذشته بارها کشورهای دیگر را به نقض آزادی بیان و آزادی تجمعات متهم کرده است.
بسیاری از تحلیلگران سیاستهای اخیر ایالات متحده در سرکوب دانشجویان را نقض ادعای این کشور در حمایت از آزادی بیان میدانند. «بارتون لی آرتز»، استاد مطالعات رسانه و رئیس مرکز مطالعات جهانی در دانشگاه پردو درباره این اقدامات آمریکا گفت: «معترضان به خاطر اعتراض به بمباران غزه توسط اسرائیل از خوابگاهها بیرون انداخته شدهاند و این نقض تمامی الزامات آزادی بیان و آزادی آکادمیک است.»
وی اضافه کرد: «این مسئله من را به یاد تظاهراتها در چند دهه پیش علیه جنگ ویتنام میاندازد. در آن زمان هم دانشجویان به دلیل اعتراض به جنگ آمریکا در غزه مورد استهزا و سرزنش قرار میگرفتند.»
ارتز اضافه کرد: «الان هم در وضعیت مشابهی قرار داریم و دانشجویانی که که خواستار آتشبس دائم هستند برچسب یهودستیزی خورده و مورد سرزنش قرار میگیرند. حتی سازمانهای یهودی نظیر صدای یهودیان برای صلح نیز همین وضعیت را دارند.»
این سرکوبها البته تنها مختص آمریکا نیست و دیگر کشورهای غربی هم رویههای مشابهی را در ماههای گذشته در دستور کار قرار دادهاند. آلمان، فرانسه، استرالیا و بسیاری از دیگر کشورهای غربی در ماههای گذشته به شدت با تظاهراتها در حمایت از فلسطین مقابله کردهاند.
به عنوان مثال، در کشور فرانسه که اقدامات اسلامهراسانه خود را با بهانه «آزادی بیان» توجیه میکند بارها و بارها پلیس به دانشجویان حملهور شد و با استفاده از باتوم و گاز اشکاور تلاش کرد تجمعات معترضان را متفرق کند.
مقامهای همین کشور بارها تصاویر هتاکانه نشریه «شارلی ابدو» علیه مسلمانان را به عنوان اینکه منعی برای آزادی بیان وجود ندارد، مورد ستایش قرار دادهاند. به عنوان مثال، سال 2015 که این نشریه با توهین به ساحت مقدس پیامبر اسلام خشم مسلمانان را برانگیخته بود مقامهای پاریس با سنگر گرفتن پشت مفاهیمی نظیر آزادی بیان و حقوق بشر آن رفتارهای هتاکانه را توجیه میکردند.
در آمریکا چندین سال پیش که ساخت فلیمی موهن به پیامبر اسلام تظاهراتهای میلیونی مسلمانان در سراسر جهان را به همراه داشت وزیر خارجه وقت، هیلاری کلینتون گفته بود: «آمریکا شهروندانش را از ابراز دیدگاههایشان محروم نمیکند.»
بنابراین به نظر میرسد در جهان غرب محدوده آزادی بیان تنها تا جایی تعریف شده که خدشهای به ایدئولوژیهای تحت حمایت دولتهای این کشورها وارد نکند و از طرف دیگر بتواند دستاویزی سیاسی برای جنگ تمدنی علیه کشورهای دارای مغایرت فرهنگی با غرب فراهم کند.
مواجهه غرب با هولوکاست مصداق خوب دیگری در تأیید این مدعاست. بسیاری از همین کشورهایی که این روزها به دنبال سرکوب تظاهرات حامیان فلسطین هستند انکار هولوکاست را جرمانگاری کرده و با آن برخورد میکنند.
تظاهرات حامیان فلسطین در دانشگاههای آمریکا را میتوان تازهترین رویدادی دانست که بر شاخصههای «آزادی بیان» در جهان غرب نور انداخته است.
انتهای پیام/