مرگ تدریجی فلسطینی‌ها در قبر مخوفی به نام زندان عوفر
یک موسسه حقوق بشری با استناد به اطلاعاتی که از بازداشت‌شدگان اهل غزه در زندان عوفر رژیم صهیونیستی به دست آورده است، اعلام کرد که این زندان درواقع یک قبر روی زمین است که فلسطینی‌ها در آن هرروز می‌میرند.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، در حالی که از ابتدای جنگ غزه تاکنون گزارش‌های متعددی درباره شکنجه‌های وحشیانه رژیم صهیونیستی علیه اسرا و بازداشت شدگان فلسطینی منتشر شده است، نهاد موسوم به موسسه «حقوق بشر وجدان» امروز پنجشنبه در گزارشی اعلام کرد که توانسته است با شماری از بازداشت شدگان فلسطینی اهل غزه که در زندان عوفر دشمن صهیونیستی بازداشت شده‌اند، ملاقات کند و اطلاعاتی درباره تجاوزات وحشتناک به این بازداشت شدگان دریافت کرده است.
این سازمان با صدور بیانیه‌ای اعلام کرد که اعضای آن دیروز با تعدادی از بازداشت شدگان غزه در زندان عوفر دیدار کردند؛ جایی که این بازداشت شدگان همچنان تحت انواع شکنجه، ضرب و شتم، بدرفتاری، رفتارهای خشونت آمیز، انواع آزارهای جسمی و روانی و ... قرار دارند.
بر اساس این بیانیه، بازداشت شدگان در صورت صحبت با وکیل مجازات می‌شوند و یکی از این بازداشت شدگان گفت که نظامیان صهیونیست به دلیل صحبت او با یک وکیل، وی را 6 ساعت در گرمای سوزان مقابل نور مستقیم خورشید نگه داشتند.
یکی دیگر از این بازداشت شدگان گفت: من از زمان بازداشت به مدت 17 روز از مکانی به مکان دیگر منتقل می‌شدم و دائماً در معرض کتک و ضرب و شتم قرار داشتم. بر اثر ضربه سنگینی که نظامیان رژیم اشغالگر به چشمم زدند، خونریزی شدیدی کردم و قدرت بینایی خود را از ناحیه این چشم از دست داده‌ام. صهیونیست‌ها مدام دست ها و چشمان مرا می‌بندند و دائماً مجبورم روی زانو بنشینم.
یک بازداشت شده دیگر فلسطینی در زندان عوفر رژیم صهیونیستی هم در این زمینه گفت: زندگی ما در بازداشتگاه‌ها و زندان‌های دشمن اشغالگر، تماماً درد و رنج است و در اینجا به انواع بیماری‌های آزاردهنده پوستی مبتلا می‌شویم. ما مجبوریم در وضعیتی دردناک بنشینیم؛ جایی که حتی پاها و دست‌هایمان را نمی‌توانیم تکان دهیم و هر کس کمی تکان بخورد، به شدت مورد آزار و ضرب و شتم قرار می‌گیرد.
وی افزود: نظامیان صهیونیست از سگ‌های وحشی برای حمله به بازداشت شدگان استفاده می‌کنند و یک بار یکی از این سگ‌ها دنده‌های قفسه سینه من را شکست. من از لحظه بازداشت تاکنون همواره در حال کتک خوردن بوده‌ام و ما اینجا هر روز می‌میریم. من 90 روز متوالی دستبند و چشم‌بند داشتم و در همین حالت مجبور بودم بخوابم.
این بازداشت شده فلسطینی ادامه داد: نظامیان صهیونیست برای شکنجه بازداشت شدگان از موزیک‌های آزاردهنده با صدای بسیار بلند استفاده می‌کنند که موجب از دست دادن شنوایی ما می‌شود.
موسسه حقوق بشر وجدان در ادامه گزارش خود تاکید کرد: این شکنجه‌های وحشیانه در چهارچوب سیاست سیستماتیک رژیم اشغالگر و همچنین در راستای طرح شوم اخیر «ایتمار بن گویر» وزیر فاشیست کابینه رژیم صهیونیستی برای تحت فشار قرار دادن بازداشت شدگان و اسرا و مرگ تدریجی آنهاست.
بر این اساس، بازداشت‌شدگان و اسرای فلسطینی در زندان عوفر رژیم اشغالگر در شرایطی مشابه قبر زندگی می‌کنند.
این بنیاد حقوق بشری از کمیته بین المللی صلیب سرخ خواست تا مسئولیت‌های خود را برای پیگیری وضعیت اسرا و بازداشت شدگان فلسطینی، افشای سرنوشت آنها، ملاقات با این اسرا و فاش کردن حقیقت شکنجه‌هایی که علیه آنها انجام می‌شود، بر عهده بگیرد.
موسسه مذکور همچنین از دادگاه کیفری بین المللی خواست تا تحقیقات فوری و جدی درباره وضعیت اسرا و بازداشت شدگان فلسطینی در زندان‌های رژیم اشغالگر را آغاز کند.
هیئت امور اسرا و بازداشت شدگان فلسطینی هم گزارش داد که رژیم اشغالگر از بیماری «گال» به عنوان ابزاری برای آزار و شکنجه بازداشت شدگان و اسرای فلسطینی استفاده می‌کند. این فلسطینی‌ها به دلیل شرایط وحشتناک بهداشتی و محرومیت از هرگونه امکانات در این زمینه، به وفور به بیماری گال مبتلا شده‌اند. (بیماری گال نوعی بیماری پوستی است که توسط کنه‌های ریز ایجاد می‌شود. در این بیماری که بسیار مسری است، کنه‌ها برای تخم ریزی وارد پوست انسان می‌شوند و دانه‌های پوستی و خارش‌دار ایجاد می‌کنند که بسیار وحشتناک است).
شماری از اسرای فلسطینی در زندان عتصیون هم درباره وضعیت فاجعه بار اسرا و بازداشت شدگان فلسطینی گفتند: یکی از اسرای بیمار چندین بار بیهوش شد و ما به نگهبانان زندان گفتیم که کاری برای کمک به او انجام دهند اما نظامیان صهیونیست به ما حمله کردند و ما را کتک زدند و مجبورمان کردن لباس‌هایمان را در بیاوریم و در حالی که برهنه بودیم در سرمای شدید بایستیم.
یک اسیر زن فلسطینی هم گفت: نظامیان صهیونیست به بدترین و کثیف‌ترین شکل ممکن رفتار و ما را تهدید به تجاوز می‌کردند. نظامیان صهیونیست برای مدت طولانی دست و پای ما را می‌بستند و اجازه استفاده از سرویس بهداشتی را نمی‌دادند. آنها بدون اجازه از ما عکس می‌گرفتند و انواع رفتارهای تحقیرآمیز را انجام می‌دادند.
انتهای پیام/
