جشنواره کتاب کودک و نوجوان برای این عرصه هویتآفرین است
عضو هیئت علمی جشنواره کتاب کودکان و نوجوانان گفت: عمر این ادبیات کمتر از یک قرن است و هنوز سبقهای به اندازه دیگر شاخههای ادبی ندارد. داشتن سبقه، هویتآور است.یکی از راههای هویتیابی برگزاری جشنواره است.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، افسانه موسویگرمارودی، نویسنده کودک و نوجوان درباره ضرورت برگزاری جشنوارهای مختص کتابهای حوزه کودک و نوجوان، گفت: عمر ادبیات کودک و نوجوان کمتر از یک قرن است. بنابراین به نحوی میتوان گفت هنوز سبقهای به اندازه دیگر شاخههای ادبی ندارد. داشتن سبقه، هویتآور است. سبقهای که در طول زمان آزمون و خطا شده و به یک پایه محکم دست یافته باشد. مسلما یکی از راههای هویتیابی و اصلاح خطاهای احتمالی در یک شاخه، برگزاری جشنواره است و چه بهتر که این جشنواره به شکلی رسمی، ملی و بینالمللی برگزار شود.
وی افزود: چون ما در سطوح مختلف از جمله ادبیات بزرگسال این جشنواره را داریم قطعا موجب تاثیرگذاری خواهد شد. پرداختن به موضوع ادبیات کودک و نوجوان در سطح ملی و گسترده در ارتقا کمی و کیفی آن تأثیرگذار است. برگزاری جشنواره بزرگ، سلایق میدانی بزرگتری را میطلبد. بنابراین در انتخاب کتاب برتر همه سلایق کنار هم دیده میشوند؛ همچنین وجود کتابها و سلایق مختلف موجب میشود سلایق محدود و مقطعی جشنوارههای کوچکتر این جشنواره کمتر شود. یکی از اهداف جشنواره غنای ادبیات حوزه کودک و نوجوان است. به امید خدا با دقت در تمام موارد برگزاری جشنواره در آینده نزدیک شاهد این امر خواهیم بود.
موسویگرمارودی ادامه داد: البته هر کاری در شروع ممکن است آسیبهایی داشته باشد که اشراف بر آنها از میزان خطای احتمالی میکاهد. البته به دلیل اینکه در این جشنواره از کتب منتشر شده استفاده میشود، این احتمال بسیار کم است. چون احتمال وجود این خطاها وجود داشت تدبیری صورت گرفت. استفاده از کارشناسان، نویسندگان و متولیان ادبیات کودک و نوجوان با سلایق متفاوت و متنوع یکی از راه هایی است که به کم کردن این آسیب کمک میکند و در اساسنامه جشنواره هم به آن اشاره شده است.
نویسنده کتاب «عمو زنجیرباف» در بخش دیگری از سخنان خود به بازار نشر ایران در حوزه کتابهای کودک و نوجوان اشاره کرد و ادامه داد: اقبال ناشران به چاپ کتب ترجمه علل مختلفی دارد؛ از جمله سهولت مالی، جذابیت تفاوت و کم دردسری وقتگذاری برای تولید کتاب از این دلایل هستند. عدم پیوند برخی ناشران با نیازهای اجتماعی، تربیتی و غیره که همین خود مزید بر این علت میشود. برگزاری جشنوارهای در این سطح کمک میکند که سره از ناسره جدا شده و نیازهای جامعه دستهبندی گردد تا برنامهریزان و متولیان پرورشی نیز از آن بهره ببرند. در حال حاضر ادبیات تالیفی در جایگاه مطلوبی نیست و توقع میرود با برنامهریزی و تأمل بیشتر به جایگاه مطلوب خود نزدیک شود.
وی در پاسخ به این سوال که چرا در حوزه های علم، آموزش تفکر و فلسفه برای کودکان، کمتوجهی شده است، گفت: توجه به این حوزه فقط کار نویسندگان فعال این حوزه نیست. دانشجویان و اساتید هم باید به آن ورود کنند. حتی بهتر است کارگروههایی متشکل از نویسندگان و شاعران این حوزه و اساتید و روانشناسان تشکیل شود تا دست به تولید این مبانی بزنند. البته برای تسریع این امر لازم است مراکز تخصصی هم پشتیبانی کنند.
انتهای پیام/