یادداشت| ماهیت ضدایرانی هریس
اگرچه برخی‌ها درصدد القای تفاوت رویکرد ترامپ و کامالا هریس در قبال ایران و تحولات منطقه هستند اما مواضع اخیر نامزد حزب دموکرات در انتخابات ریاست جمهوری ماه نوامبر نشان می‌دهد که چنین تفکیک و تمایزی چیزی جز یک تصور باطل و خطای راهبردی بارز نیست.
گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم_ اگرچه برخی افراد درصدد القای تفاوت رویکرد ترامپ و کامالا هریس ( جمهوری‌خواهان و دموکرات‌ها) در قبال ایران و تحولات منطقه هستند اما مواضع اخیر نامزد حزب دموکرات در انتخابات ریاست جمهوری ماه نوامبر نشان می‌دهد که چنین تفکیک و تمایزی چیزی جز یک تصور باطل و خطای راهبردی بارز نیست.
کامالا هریس، معاون رئیس‌جمهوری آمریکا در جریان سخنرانی در آخرین شب مجمع ملی دمکرات‌ها، به‌طور رسمی نامزدی حزب دمکرات در انتخابات ریاست جمهوری پنجم نوامبر 2024 را پذیرفت. هریس در این سخنرانی برای نخستین بار به ایران اشاره کرد و گفت از اقدام علیه ایران ابایی ندارد و درباره ایران و جبهه مقاومت سختگیر خواهد بود. او که کمتر درباره ایران موضع‌گیری داشته، در این سخنرانی به مذاکرات هسته‌ای با ایران اشاره‌ای نکرد.
کامالا هریس در راستای جلب حمایت 2 لابی صهیونیستی آیپک و جی استریت از خود، تن به بیان هر جمله‌ای علیه جمهوری اسلامی ایران داده است. فراتر از آن، اظهارات هریس نشان می‌دهد که اساساً هر دو حزب دموکرات و جمهوریخواه متغیری وابسته به تل آویو و لابی‌های صهیونیستی بوده و غیریت‌سازی میان این دو معنایی ندارد. سیاست خارجی دولت جو بایدن در قبال ایران، ترجمانی از همان استراتژی فشار حداکثری ترامپ بوده که حتی در مذاکرات احیای برجام نیز شاهد تبلور آن بودیم.
واقعیت امر این است که هریس نیز به مانند دیگر سیاستمداران آمریکایی ، اعم از دموکرات و جمهوریخواه بر استراتژی تقابل مطلق با تهران متمرکز است. این سیاستمدار آمریکایی از جمله افرادیست که در خیال خام خود، می‌خواهد از ترکیب قدرت سخت و نرم آمریکا در راستای تغییر نظام سیاسی ایران استفاده کند، حال آنکه حتی متبحرترین سیاستمداران و استراتژیست‌های آمریکایی از جمله برژینسکی، کسینجر، کارتر، ریگان، بوش پدر و ترامپ نیز در دستیابی به این هدف شوم ناکام مانده و شر این تقابل، گریبانگیر دولتهایشان شد. در چنین شرایطی وزن سیاسی کامالا هریس مشخص است!
بایدن در طول چهار سال سپری شده از حضورش در کاخ سفید تبدیل به نماد یک سیاستمدار شکست خورده در عرصه سیاست خارجی، خصوصاً در پرونده تقابل با ایران گردید.هریس نیز به عنوان معاون و همراه بایدن در این شکست تمام عیار سهیم بوده است. مهم‌تر آنکه حتی در صورت تشکیل دولتی مستقل توسط هریس( با وجود این که اساساً امکان تشکیل دولت مستقل در آمریکا وجود ندارد)، وی خود نیز تبدیل به یک رئیس جمهور ناکام در برابر ایران قدرتمند خواهد شد.
اظهارات اخیر هریس از یک سو نشان دهنده عمق عداوت و دشمنی وی با ملت ایران بوده و از سوی دیگر، بر گزاره‌ای معروف در حوزه سیاست خارجی آمریکا مهر تایید می نوازد: راهبردهای کلان، استراتژی‌ها و حتی اکثر تاکتیک‌های طراحی شده در حوزه دیپلماسی و سیاست خارجی آمریکا تابعی از حضور حزب دموکرات یا جمهوریخواه در مسند قدرت نبوده و هر دو حزب سنتی آمریکا نسبت به این موارد متعهد هستند. در چنین شرایطی باید از توهم ساده انگارانه تفاوت نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا با یکدیگر(خصوصا در قبال مسئله ایران) فاصله گرفت.
انتهای پیام/
