دود عدم‌حمایت از تولید به چشم کارگر می‌رود
بازرس مجمع عالی نمایندگان کارگران کشور با اشاره به اینکه حمایت از تولید حمایت از نیروی کار و اشتغال است، گفت: اثرات مشکلات موجود در مسیر تولید مظلومیت نیروی کار و اشتغال است.
حمیدرضا امام‌قلی‌تبار، بازرس مجمع عالی نمایندگان کارگران کشور در گفت‌وگو با خبرنگاراقتصادی خبرگزاری تسنیم، با اشاره به اینکه نیروی کار کنار سرمایه و تکنولوژی، یکی از مؤلفه‌های اساسی فعالیت اقتصادی است، گفت: نیروی کار به‌عنوان یک مکمل توانمند، نقش پررنگی در تکمیل این چرخه بازی می‌کند به‌اعتقاد کارشناسان اقتصادی، حمایت و ارزش‌گذاری نیروی کار حتی می‌تواند چالش‌های سرمایه و تکنولوژی را پوشش دهد و در برخی موارد به توانمندسازی آنها منجر شود.
وی با توجه به تأکیدات رهبر معظم انقلاب اسلامی در چند سال اخیر پیرامون حمایت از تولید، ارتقاء معیشت و کاهش تورم افزود: منویات رهبری بیانگر اهمیت نیروی کار است. حمایت از تولید درحقیقت حمایت از نیروی کار، اشتغال، و حمایت از نیروی کار و اشتغال در حقیقت حمایت از تولید قلمداد می‌شود، اینکه دولت‌های مختلف از گذشته تا کنون برای تکریم حمایت از تولید، نیروی کار و اشتغال چه عملکردی داشته‌اند؛ نیازمند بیان واقعیت‌هایی است که بهتر است دولت چهاردهم با وسعت دید بیشتر از دولت‌های گذشته اهمیت این بخش را درک کند.
بازرس مجمع عالی نمایندگان کارگران کشور اظهار داشت: به‌اعتقاد فعالین بخش تولید بیشترین دغدغه این بخش را در فرمایشات رهبر معظم انقلاب می‌توان شنید اما اینکه مسئولین مربوطه اهمیت موضوع را درک کرده‌اند یا نه، نباید براساس آمارهای غیرمسئولانه و رفع تکلیف مسئولین بلکه باید به‌صورت میدانی در فضای کسب‌وکار و تولید جست‌وجو کرد.
امام‌قلی‌تبار گفت: کاهش در حجم تولید واحدها، وجود چک‌های برگشتی تولیدکنندگان و مشتریان آنها، محدودیت در پرداخت تسهیلات بانک‌ها به تولید، حجم عظیم معوقات در بازپرداخت اقساط بانکی، حقوق پرسنل و بیمه تأمین اجتماعی، قطع برق و گاز و سوخت تولیدکنندگان دو روز در هفته در فصول گرما و سرمای سال، تحمیل پرداخت هزینه‌های حقوق و بیمه و هزینه اجاره تولیدکنندگان بابت قطع برق و گاز و گازوئیل، درگیر شدن تولیدکنندگان با وجود دارا بودن چک‌های برگشتی جهت تأمین نقدینگی به‌سمت بازارهای مالی غیررسمی با بهره‌های بالا، مباحث مالیاتی و افزایش قیمت مواد اولیه و ده‌ها مشکلات ریز و درشت دیگر تنها خروجی آن مظلومیت تولید و تولیدکننده و افزایش هزینه‌های تولیدکننده و افزایش قیمت‌ها و... که اثراث آن مظلومیت نیروی کار و اشتغال کشور است.
وی ادامه داد: از تکریم نیروی کار و سرمایه انسانی تولیدکننده همین بس که با وجود دلایل متقن مبنی بر وجود هزینه متوسط ماهیانه 30میلیون تومانی برای یک خانوار 3.3نفره ولی با میانگین حقوق دریافتی یک‌سوم هزینه خود همچنان هرساله با اجرای سناریوی افزایش حقوق براساس تورم ساختگی دولت‌ها دغدغه حمایت از تولید سرمی‌دهند و با این استدلال حدود 70 درصد همین حقوق حداقلی دریافتی کارگر برای تأمین هزینه اجاره حداقلی و 30 درصد دیگر دریافتی برای آموزش و درمان و مواد غذایی صرف شده است، با این اوصاف خرید خانه، خرید خودرو، مسافرت و تفریحات و حتی تهیه برنج و گوشت و... هم برای همیشه از ذهن کارگر و خانواده آنها برداشته شده و از سبد معیشت آنان کوچ کرده است.
بازرس مجمع عالی نمایندگان کارگران کشور گفت: در این شرایط به‌جز انگشت‌شمار تولیدکنندگان و پرسنل آنها، مابقی درگیر چالش‌هایی هستند که هر از گاهی دولت‌ها با ظاهری آراسته و آمارهایی نه‌چندان واقعی قصد ساکت کردن افکار عمومی جامعه را داشتند که نتیجه معکوسی را به‌همراه داشته است.
وی اضافه کرد: برای نیروی کاری که درگیر تأمین حداقل نیازهای روزمره خود آن هم به‌تنهایی جهت زنده ماندن باشد، کاهش آمار تورم ساختگی دولت‌ها چاره درمان نیروی کار نیست، به‌موازات آن برای این پرسنل راندمان در کار و افزایش بهره‌وری واژه‌ای فراموش‌شده و گمنام خواهد بود که هنگام خرید هر سبد کالایی برای خانواده متوسط خود، به‌خلاف ادعاهای مسئولین مربوطه فقط با افزایش همیشگی قیمت‌ها مواجه می‌شود.
بازرس مجمع عالی نمایندگان کارگران کشور بیان کرد: حال که دولت چهاردهم سکاندار و وارث واقعیت‌های بخش تولید و نیروی کار و به‌عبارتی شرایط بد اقتصادی کشورمان در فضای کسب‌وکار است، توصیه دلسوزان تولید و فضای کسب‌وکار این است که مدیریت، ساختن راه است و طی کردن راه نیست.
وی اظهار داشت: بنابراین انتظار دلسوزان این است که با توجه به گفتمان دولت آقای پزشکیان، دولت با رویکردی جدید همگام با دغدغه مقام معظم رهبری چالش‌های این بخش را به کارشناسان میدانی ارجاع نماید تا ضمن مطالعه واقعیت‌های تولید و فضای کسب‌وکار که بی‌شک ایده‌آل نیست، با آسیب‌شناسی عملگرایانه در جهت رفع موانع پیش‌ِرو در سریعترین زمان ممکن اقدام نمایند تا به‌معنای واقعی کلمه تولید را به جایگاه واقعی برساند و تکریم نیروی کار را برای بازگشت امید به زندگی نهادینه نماید، در غیر این‌صورت طی کردن راه و طی کردن مسیر مدیران گذشته و دولت‌های گذشته در آینده‌ای نه‌چندان دور، صرفاً تکرار قضاوت‌های درست کسانی خواهد بود که نه مسئولان به دغدغه رهبری نسبت به حمایت از تولید تمکین کرده‌اند و نه برای گفتمان کارشناسی دولت خود ارزشی قائل بودند.
انتهای پیام/+
