بیعتی تا همیشه_۶| نصرت و یاری امام مهدی(عج) در عصر غیبت

به گزارش خبرگزاری تسنیم از قم، در روز هشتم ربیع الاول سال 260 هجری قمری، امام حسن عسکری(ع) توسط معتمد خلیفه عباسی به شهادت رسید و حضرت مهدی(ع) به امامت رسید و نهم ربیع الاول آغاز امامت امام زمان(عج) است.

در یک هفته اخیر در سلسله یادداشت‌هایی از متخصصان و اساتید حوزه و دانشگاه در خبرگزاری تسنیم به تبیین ابعاد مختلف نهم ربیع الاول و وظایف منتظران در دوران غیبت پرداختیم. در روزهای گذشته پنج یادداشت با عنوان "چگونه با امام زمان(عج) بیعت کنیم؟"، "معنای لغوی و مفهومی عهد و بیعت با امام"، "وفای به عهد و پیمان با ولی خدا"، "وظیفه سنگین جبهه حق در دوران غیبت" و "خوانشی از عهد، عقد و بیع با امام مهدی" در خبرگزاری تسنیم منتشر شد و امروز مطلب ششم را منتشر خواهیم کرد.

یادداشت ششم: نصرت و یاری امام مهدی(عج) در عصر غیبت 

در ایام عید بیعت هستیم بیعتی دوباره با امام زمان(عج) به مناسبت سالگرد آغاز امامت ایشان. یکی از خاصیت‌های تجدید عهد دوباره این است که اولاً ما سعی می‌کنیم خطاهای گذشته در بیعت‌های قبلی را پاک کنیم‌.

بالاخره هر انسانی در زمانی ممکنه خطاهایی کرده باشد. درست است که انسان با امام بیعت کرده و واقعا تلاش خودش را می‌کند برای‌ یاری حضرت و هر امام معصومی، اما خب بالاخره به تبع اینکه بشر است خطاهایی کرده و ممکن است بعضی جاها قصور کرده باشد و مقصرانه عملی را انجام داده باشد بخاطر جهل یا غلبه شیطان بر او. به همین خاطر دوباره تجدید عهد می‌کردند تا هم خطاهای گذشته را جبران کنند و هم مسیر جدید را با قدرت و شدت و عزم بیشتر طی کنند.

آنجایی که خدای متعال به حضرت یحیی می‌فرماید این کتاب را با قوت بگیر. ما هم اینجا همین هستیم و داریم یک بیعتی را با امام عصر انجام می‌دهیم پس چقدر خوب است که این بیعت را با قوت بگیریم. خب وقتی امیرالمؤمنین به خلافت رسید، همه آمدند و با ایشان بیعت کردند ولی سوال اینجاست آیا همه پای بیعت ماندند؟ بعضی از سر ترس و برخی از سر ناچاری بعضی به امید اینکه به غنیمتی برسند بیعت کردند ولی بعضی هم مانند مالک اشتر و عمار جانانه بیعت کردند و جان در این مسیر دادند.

ما هم نسبت به امام زمان(عج) همین بیعت را داریم، یا از سر ناچاری است که صرفا چون شیعه هستیم و امام‌زمانی هم داریم بیعت می‌کنیم، یا یک بیعتی می‌کنیم صرفا برای اینکه رفع تکلیف کرده باشیم.اما گاهی اوقات بیعتی صورت می‌گیرد ‌که مهدی‌یاوران عزیز انجام می‌دهند. بیعتی که میگوید آقاجان من حاضرم در این زمان غیبت که شما حضور ندارید همه جانبه و صد در صدی برای شما کار کنم.

در فراز آخر زیارت آل یاسین میگوید نُصْرَتِی مُعَدَّةٌ لَكُمْ وَ مَوَدَّتِی خَالِصَةٌ. این‌نصرت و یاری من آماده است برای شما و اینطور نیست که فقط یک بیعت خشک و خالی انجام دهم.بیعتی می‌خواهم انجام دهم که با تمام توان به یاری شما بیایم. بیعتی که وقتی می‌بینم هرجا شما نیازی به یاری دارید من هم بیایم.

حال این سوال پیش می آید که در کجا امام زمان(عج) نیاز به یاری دارد در عصر امروز؟ از اصلی ترین موارد، عرصه پاسخ به شبهات است. شاید یک جوانی مثلا بحث رجعت را نداند خب آیا منحرف می‌شود؟ خیر، یا علائم ظهور را نداند، آیا منحرف می‌شود؟‌ خیر. اما همین جوان اگر یک دقیقه شبهات سنگینی که وهابیت علیه امام زمان مطرح می‌کند به گوشش بخورد ممکن است از مسیر حق منحرف شود. ممکن است دین و ایمان خودش را از دست دهد و نتواند در مسیر حق پایداری کند.

اینجا وظیفه کسانی است که کار مهدویت می‌کنند وظیفه کسانی است که درسش را خواندند و تلاش کردند بیایند در عرصه حضور پیدا کنند و پاسخ به شبهات دهند.

نصرت بعدی که در زمان الان می‌توانیم خودمان را برای حضرت مهدی(عج) آماده کنیم، بحث‌های مربوط به زمینه‌سازی ظهور است. چقدر تبلیغ کردیم؟ چقدر نیرو تربیت کردیم؟ چه اندازه یار و سرباز تربیت کردیم برای امام زمان(عج)؟ چند نفر را آشنا کردیم؟ در چند مدرسه و دانشگاه بحث‌های مهدویت را گفتیم؟ آیا نشستیم پای حرف جوانان که بفهمیم اصلا حرف و بحثشان چیست؟ چه دغدغه‌ای در بحث مهدویت دارند؟ شاید آنچه که من مُبَلّغ فکر می‌کنم مهم است از نظر آن جوان اصلا مهم نباشد و او دغدغه دیگری داشته باشد پس من بروم دغدغه او راحل کنم.

شهید مطهری(ره) در مقدمه کتاب حجاب خودش می‌فرماید مهمترین عامل انحراف جوانان عدم پاسخ درست به شبهات آنهاست. اگر نتوانیم‌ شبهات آنها را درست جواب دهیم منحرف می‌شوند‌. در فضای مدرسه، دانشگاه و فضای مجازی حتی در بعضی از جمع‌های خانوادگی شبهات پشت سرهم پمپاژ می‌شود به مغز جوان و نوجوان ما، پس این جوان از کجا رفع شبهات را پیدا کند؟ وقتی به چند نفر مراجعه کنند که آنها مهدویت نخواندند و نتوانند جواب دهند، به نظرتان ناامید نمی‌شود؟ پیش خودش نمی‌گوید سراغ هرکسی رفتم جوابی نداشت به من بدهد؟ پس لابد جوابی ندارد و حق با وهابی‌ها است. انحرف او را چه کسی می‌خواهد جواب دهد؟

آیا نصرتی که آماده کردیم برای امام زمان واقعی است؟ بیعتِِ ما بیعتِ عمار و مالک است که تا پای جان بودند یا شبیه بیعت امثال طلحه و زبیر است؟ اگر ادعا می‌کنیم نصرت ما آماده است برای امام زمان، پس پیش خود حساب و کتاب کنیم، این همه سال از خدا عمر گرفتیم چه کردیم تا به الان برای حضرت مهدی؟ کجا یاری‌اش کردیم؟ وقتی ادعای بیعت می‌کنیم این بیعت فقط سالروز آغاز امامت امام زمان نیست، هر روز شیعه باید تجدید عهد و بیعت کند و دعای عهد یکی از این موارد است. چون ممکن است از امروز تا فردا کارهایی انجام داده باشم و رفتاری از من سر زده باشد که خلاف آن بیعت است.

عقد، یعنی گره زدن که در دعای عهد هم می‌خوانیم، عقدا و بیعتا، این عهد و پیمان بر گردن ما است. حساب و کتاب کنیم کدام نصرتی الان آماده برای امام زمان داریم؟ نصرت علمی است؟ نصرت برگزاری مجالس مهدوی است ؟ نصرت مالی است؟ که چون خود وقت ندارد هزینه می‌کند تا دیگران انجام دهند. ببینیم اگر واقعا نصرتی آماده برای حضرت داریم آنوقت با قاطعیت می‌توانیم آن فراز معروف آل یاسین را بخوانیم ولی اگر نصرتی آماده نداریم برویم و خود را مهیا کنیم. شبیه آن امام معصومی که گفت هرکدام از شما باید خودش را مهیا کند ولو به اندازه فراهم کردن یک تیر خودش را آماده ظهور کند‌. 

من و شما افتخار تشیع را داریم و افتخار داریم امام زمانی هستیم و خدا را شکر می‌کنیم بر این نعمت که ما را محب امام عصر قرار داد. در زیارت آل یاسین می‌گوییم «و مودتی خالصه لکم». این مودت و دوستی ما آیا خالص برای امام زمان است؟ این بیعت ما بیعتی است که باید دو موضوع را فراهم کنیم یکی جبران کم و کاستی‌های گذشته و دیگری عزم برای حرکتی پرتلاش و جدی برای آینده. حالا می‌خواهیم گذشته را جبران کنیم و عزمی قوی داشته باشیم برای آینده. 

 دو موضوع را طبق فراز آخر زیارت آل یاسین فراهم کنیم و نصرتی مودتم لکم، یک نصرت برای حضرت آماده کنیم یک توانمندی از خودمان را آماده کنیم برای حضرت که در راه او و راه زمینه سازی و تعجیل در ظهور بتوانیم استفاده کنیم و محبت و مودت خودمان را خالصانه برای حضرت داشته باشیم. ارتباطمان را بیشتر‌ کنیم با امام زمان و با حضرت انس بگیریم.

با زیارت آل یاسین که سلام های متعدد می‌دهیم مگر می‌شود سلام ما را جواب ندهد؟ جواب ایشان دعا برای سلامتی و رفع بلایا و گرفتاری‌های ما است. هدایای معنوی و صدقه برای امام عصر (عج)‌ بفرستیم و مانند فرازی از زیارت عاشورا که به امام حسین(ع) می‌گوییم پدر و مادرم به فدایت حسین، یعنی حاضرم‌همه چیزم را بدهم ور راه شما و امام حسین امروز امام عصر است.

نویسنده: حجت الاسلام والمسلمین احسان عبادی استاد بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود(عج)

انتهای پیام/