روایت کربکندی از دوران تیم ملی با دهداری و دعوت از عابدزاده

رسول کربکندی در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، با اشاره به شخصیت شادروان پرویز دهداری معلم اخلاق فوتبال ایران همزمان با روز جهانی معلم، اظهار داشت: در سفری که شادروان پرویز دهداری به اصفهان داشت من با ایشان برخورد داشتم و بعدها از رفتارهای‌شان در تیم ملی دورادور می‌شنیدم. دهداری به چارچوب اخلاقی بسیار معتقد بود.

وی با اشاره به دعوت احمدرضا عابدزاده به تیم ملی در دوران شادروان پرویز دهداری، افزود: عابدزاده قبلاً  یک دوره به تیم ملی دعوت شده بود، اما در دوره آقا دهداری به شکلی جدی‌تر مورد توجه قرار گرفت. ایشان شخصاً به اصفهان سفر و از نزدیک کار احمدرضا را بررسی کرد. همین موضوع باعث شد به احترام شادروان دهداری در فیلم «پرویز خان» بازی و به آن معلم اخلاق ادای دین کنم.

پیشکسوت فوتبال ایران در مورد لقب «معلم اخلاق فوتبال ایران» برای شادروان دهداری، تصریح کرد: بی‌جهت چنین لقبی را به کسی نمی‌دهند. او در دوره‌ای تیم ملی را تحویل گرفت که کمترین امکانات ممکن را در اختیار داشت، اما از طریق ارتباط عاطفی و رعایت اصول اخلاقی و انضباطی توانست عملکرد خوبی داشته باشد. برای نمونه زمان صرف غذا همه بازیکنان باید دور میز حاضر می‌شدند و وقتی صرف غذای همه بازیکنان به اتمام می‌رسید، آنها می‌توانستند از صندلی خود بلند شوند.

کربکندی ادامه داد: در واقع او علاوه بر تأثیر اخلاقی و ایستادن روی اصول درست، به بازیکنان تیم ملی آموزش داد که چگونه یک تیم باشند. ملی‌پوشان همان نگرش هماهنگی در صرف غذا را به داخل زمین و کار تاکتیکی نیز گسترش دادند. شاید قضیه صرف غذا  توسط بسیاری از مربیان نادیده گرفته شده و این چارچوب‌ها در نظر گرفته نشود.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا عابدزاده بعد همکاری با دهداری، از نظر اخلاقی تغییر زیادی داشت، گفت: من عابدزاده را به پرویز دهداری معرفی کردم و از او خواستم بازی احمدرضا را تماشا کند. پیش از آنکه به تیم ملی برود احمدرضا عضو تیم منتخب اصفهان بود. ما روی چارچوب‌های اخلاقی اهمیت زیادی قائل بودیم و به رعایت آنها بسیار تأکید می‌شد، اما در ادامه وقتی به تیم ملی رفت قطعاً جو تمرین زیر نظر شادروان دهداری تأثیرگذار بود.

کربکندی یادآور شد: نباید فراموش کرد که احمدرضا عابدزاده در تمرینات خیلی زحمت کشید و با تلاش زیاد خودش را در تیم ملی اثبات کرد. صِرف معرفی بنده و تأیید اولیه شادروان دهداری این موضوع کافی نبود. رعایت چارچوب‌های اخلاقی در کنار مسائل فنی بود که باعث حضورش در تیم ملی شد. اعتماد به بازیکنان جوان یکی از صفات مربیان خوب است که شادروان دهداری آن زمان این ریسک را کرد و فرصت را در اختیار عابدزاده قرار داد.

انتهای پیام/