واکاوی تساوی سپاهان مقابل نساجی؛ یک امتیاز و دیگر هیچ
دلایل تساوی بدموقع سپاهان مقابل نساجی را میتوان در نداشتن تمرکز کافی و استرس بالای زردپوشان زدن ضربات نهایی، فرصتسوزی پرشمار مهاجمان و آنالیز دقیق تیم نساجی از نقاط قوت سپاهان خلاصه کرد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، تیم فوتبال سپاهان شب گذشته در یکی از بازیهای معوقه هفته هشتم مقابل نساجی تن با نتیجه یک_یک متوقف شد.
سپاهان مقابل نساجی در واپسین ثانیههای بازی از شکست فرار کرد تا همچنان صدرنشین بماند؛ زردپوشان اصفهانی که در چارچوب یکی از بازیهای معوقه هفته هشتم مقابل شاگردان الهامی به میدان رفته بودند، برخلاف پیشبینیها نتوانستند از سد این تیم عبور کنند و 2 امتیاز مهم را از دست دادند تا روند قهرمانی نیمفصل پیچیدهتر از قبل شود.
این دیدار در شرایطی برگزار شد که نزدیکی امتیازات تیمهای بالانشین باعث شده بود که نتیجه آن برای سایر مدعیان نیز از اهمیت بالایی برخوردار باشد؛ از طرف دیگر پرسپولیس به عنوان اصلیترین رقیب سپاهان نسبت به این تیم یک بازی کمتر انجام داده و با در نظر گرفتن پیروزی سرخپوشان در سیرجان، سپاهان برای حفظ جایگاهش حتما باید از نساجی امتیاز میگرفت و پیروزی سپاهان میتوانست علاوه بر حفظ صدرنشینی، شانس زردپوشان برای قهرمانی در نیمفصل را افزایش دهد؛ اتفاقی که در عمل رخ نداد اما گل انزونزوی در واپسین دقایق بازی باعث شد که سپاهان 21 امتیازی شده و صدر جدول موقتا زرد بماند.
در سمت مقابل نساجی نیز به 3 امتیاز این دیدار نیاز مبرمی داشت؛ شاگردان الهامی در فصل جدید عملکرد ضعیفی از خودشان به جای گذاشتهاند و تاکنون موفق نشدهاند که بردی را به دست بیاورند و تلاش میکردند تا با پیروزی مقابل سپاهان به روند ناکامیهای خود خاتمه بخشد و از شرایط بحرانی فاصله بگیرد؛ اتفاقی که در عمل رخ نداد و در واپسین دقایق مسابقه بازی برده را با مساوی عوض کردند.
نیمفصل اول لیگ بیست و جهارم به حساسترین مقطع خود رسیده و امتیازات باقیمانده با توجه به کورس نزدیک مدعیان قهرمانی، از ارزش و اهمیت بالایی برخوردار است. فاصله کم امتیازی تیمهای اول تا ششم جدول باعث میشود تا تیمها با اولین اشتباه از کورس دور شده و بازگشت دوباره برای آنها سخت شود. سپاهان در چنین شرایطی برای دومین بار در طول 3 هفته اخیر 2 امتیاز حیاتی را از دست داد که به طور قطع میتوانست شرایط را برای این تیم کاملاً متفاوت کند.
روزهای عجیب سپاهان
سپاهان این روزها شرایط عجیبی دارد؛ زردپوشان اصفهانی در لیگ صدرنشین هستند اما نتایج سینوسی هفتههای اخیر و همچنین عملکرد ضعیف این تیم در آسیا منجر به استعفای غیر منتظره مورایس شد و حالا هوگو آلمیدا نیز شب گذشته از این تیم جدا شد تا آینده یکی از جدیترین مدعیان قهرمانی امسال در هالهای از غبار فرو برود.
یکی از عجیبترین ویژگیهای سپاهان امسال روند سینوسی کیفیت و شمایل بازی این تیم در طول فصل است؛ در حقیقت باید گفت که سپاهان لیگ بیست و چهارم ظرفیت و قابلیتهای فنی بسیار بالایی دارد اما بدین جای فصل نتوانسته روند تاکتیکی ثابتی داشته باشد و بیشتر اوقات در نمایشهای این تیم سردرگمی تاکتیکی موج میزند. زردپوشان اصفهانی با وجود آنکه بیشتر اوقات در بیشتر پارامترهای فوتبالی عملکرد بهتری نسبت به تیمهای مقابل دارند اما نمیتوانند برتری خود را به رقبا دیکته کنند و از آن بهره ببرند.
ترس از شکست
یکی از مشکلات سپاهان در چند هفته اخیر از بین رفتن تمرکز و ذهنیت برنده بازیکنان این تیم است؛ واقعیت این است که مورایس و کادرش نتوانستند تیمشان را از نظر ذهنی و روحی آماده نگه دارند و بازیکنان سپاهان ذهنیت تیم برنده را ندارند و همین امر در کنار فشارهای روحی روانی و انتظارات بالای هواداران، موجب کاهش تمرکز بازیکنان در طول بازی شده است.
در واقع میتوان گفت که یکی از دلایل اصلی ضعف سپاهان در چند بازی اخیر فشار بالای روانی و استرس سنگین بازیکنان این تیم است. سپاهانیها از شکست میترسند و همین نکته این تیم را تحت فشار زیادی قرار که منجر به کاهش تمرکز بازیکنان و سردرگمی آنها در انجام وظایف محوله شده است. نکتهای که در بازی سپاهان مقابل نساجی بار دیگر نمود پیدا کرده و استرس بالای بازیکنان سپاهان موجب کاهش دقت آنها در زدن ضربات نهایی شده و با وجود خلق موقعیتهای بسیار نتوانستند دروازه نساجی را باز کنند.
ضعف سپاهان مقابل تیمهای دفاعی
دیدار سپاهان مقابل نساجی بار دیگر مشخص کرد که زردپوشان اصفهانی همانند چند سال اخیر، همچنان در بازی مقابل تیمهای بسته و دفاعی به مشکل برمیخورند. شاگردان آلمیدا در این دیدار اگرچه تیم برتر میدان بودند اما نتیجهای که به دست آوردند، قابل پیشبینی بود. بازی بسته و دفاع فشرده شاگردان الهامی باز هم بلای جان سپاهانیها شده و اجازه بهره بردن از فرصتهای گلزنی را از آنان گرفت
سپاهان مقابل نساجی به خصوص در نیمه دوم بازی خوبی را به نمایش گذاشت و در پارامترهایی مانند مالکیت توپ، تعداد پاس و دقت پاس، خلق موقعیت و شوتهای در چارچوب بهتر از نساجی ظاهر شد اما در اکثر دقایق مسابقه اسیر بازی بسته و پرفشار شاگردان الهامی شده و در بیشتر دقایق بازی گیج و سردرگم عمل نمودند.
از طرفی تیم آلمیدا در فاز هجومی نظم تاکتیکی همیشگیاش را نداشت و در دقایق زیادی از مسابقه، رو به ارائه بازی احساسی آورد و دقیقاً همین 2 عامل در کنار عدم تمرکز کافی بازیکنان باعث شد تا سپاهانیها با وجود خلق موقعیتهای گلزنی پرشمار، در زدن ضربات آخر بد عمل کرده و ناکام بمانند. از طرف دیگر پرسینگ بالای شاگردان الهامی و کیفیت پایین چمن باعث شده بود تا زردپوشان اصفهانی نتوانند برنامههای تاکتیکی خود در فاز هجومی را به راحتی پیاده کرده و به ناچار رو به سانترهای بدون هدف بیاورند و همین امر توان خط حمله سپاهان را کاهش داد.
و باز هم تغییر!
سپاهان مقابل نساجی با آرایش 1_3_2_4 کار را شروع کرده و آلمیدا تیمش را با 6 تغییر به میدان فرستاده بود.مربی سپاهان در بازی شب گذشته نیازمند را نیمکتنشین کرد تا حراست از دروازه سپاهان بر عهده میرزازاد باشد؛ علاوه بر این آلمیدا ترجیح داده بود تا دانشگر و حزباوی را هم از ترکیب اصلی خارج و زوج یزدانی_ محمدی در قلب خط دفاعی استفاده کند. آلمیدا همچنین انزونزوی، محبی و آقاییپور را هم نیمکتنشین کرد و به جای آنها آریا یوسفی، رضا شکاری و کامارا را به میدان فرستاد تا در کنار لیموچی و کریمی عناصر هجومی این تیم را تشکیل دهند.
زردپوشان شب گذشته تلاش داشتند مالکیت توپ و میدان را به دست گرفته و با استفاده از ضعف نساجی در دفاعهای کناری و بهره گرفتن از قدرت حمل توپ و سرعت بالای شکاری و لینوچی دو وینگر راست و چپ خود، با انتقال توپهای سریع از فاز از دفاع به حمله، خود را به خط دفاعی نساجی برسانند و خلق موقعیت کنند. برنامه گلزنی سپاهان در این دیدار فرارهای عمقی، ارسال از کنارهها و ارسالهای بلند بود.
سپاهان نیاز بیشتری به برد داشته و از همان ابتدا بازی هجومی را در دستور کار قرار داده بود اما بازی بسته و گلزنی زودهنگام نساجی باعث شد تا نتوانند برنامههایشان را پیاده کنند. در واقع تاکتیک ساکت الهامی واگذار کردن مالکیت توپ و میدان به سپاهان، تجمع در یکسوم دفاعی زمین خودی و بستن فضاهای حرکتی زردپوشان بود و با همین شیوه توانست در اکثر دقایق بازی کنالهای حرکتی بازیکنان سپاهان را ببندد و عناصر هجومی این تیم را زمینگیر کند.
هر چند در نیمه دوم و به ویژه پس از حضور انزونزوی و رضایی در زمین، شرایط سپاهانیها تغییر کرده و نمایش بهتری ارائه دادند و با دوندگی بالا موقعیتهای خوبی را به وجود میآوردند که مهاجمان این تیم با بیدقتی فرصتهای خلق شده را یکی پس از دیگری از دست دادند.
یکی از نکات قابلتوجه نمایش سپاهان مقابل نساجی پایین آمدن ضریب دقت بازیکنان در زدن ضربات نهایی و کاهش نرخ بهرهوری بازیکنان از موقعیتهای ایجادشده است. آمار بازی نشان میدهد که بازیکنان سپاهان شب گذشته در جریان بازی 13 بار اقدام به شوتزنی کردهاند که تنها 3 ضربه آنها درون چارچوب بوده و فقط یک گل به ثمر رساندند و همین امر میتواند به خوبی کمبود مهاجم چارچوبشناس در این تیم را نشان دهد. این در شرایطی است که از 2 شوت شاگردان الهامی تنها یک شوت آنها درون چارچوب بوده که تبدیل به گل شد و همین امر به خوبی گویای نرخ بهرهوری و ضریب دقت بالای بازیکنان این تیم است.
در مجموع دلایل تساوی بدموقع سپاهان مقابل نساجی را میتوان در نداشتن تمرکز کافی و استرس بالای زردپوشان زدن ضربات نهایی، فرصتسوزی پرشمار مهاجمان و آنالیز دقیق تیم نساجی از نقاط قوت سپاهان خلاصه کرد.
در آن سو نساجیچیها با توجه به نمایشی که ارائه دادند، به خواسته خود رسیدند و امتیازی را که میخواستند به دست آوردند. شاگردان الهامی در فاز دفاعی بازی بدون نقصی را به نمایش گذاشتند. مدافعان و دروازهبان این تیم، با وجود آنکه زمان زیادی را تحت فشار بودند، اما اشتباه چندانی نداشته و اجازه کار خاصی را به مهاجمان سپاهان ندادند. در فاز هجومی اما بازیکنان نساجی هیچ برنامهای نداشته و کاملاً خنثی عمل کردند.
انتهای پیام/170