روایتی از شرایط آخرالزمانی غزه از زبان کارمند سازمان ملل
مسئول شرایط اضطراری آژانس امدارسانی و کاریابی برای آوارگان فلسطینی (آنروا) به نشریه نیویورکر گفت: «یک ماه است که اسرائیل اجازه ورود هیچ مواد غذایی به مناطق محاصره شده در شمال غزه را نمی‌دهد».
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، هفته گذشته، کمیته بررسی قحطی طبقه بندی فاز یکپارچه برای امنیت غذایی (IPC) (تیمی متشکل از کارشناسان برجسته بین‌المللی مستقل در زمینه امنیت غذایی، تغذیه و مرگ و میر که از اعتبار بالایی در غرب برخوردار است)؛ هشدار داد که بخش‌هایی از نوار غزه در معرض قحطی قریب‌الوقوع قرار دارند.
نشریه نیویورکر در گزارشی با ذکر مقدمه بالا نوشت: «از زمان شروع جنگ، بیش از یک سال پیش، ورود کمک‌ها به این منطقه دشوار بوده است. تابستان امسال، کمی پیشرفت در افزایش میزان مواد غذایی و داروهای وارداتی حاصل شد، اما در ماه اوت، این تلاش‌ها با ممانعت اسرائیل از عملیات تحویل کمک‌ها متوقف شد. سازمان‌های کمک‌رسانی و سازمان ملل متحد تأکید می‌کنند که وضعیت اضطراری بشردوستانه به ویژه در در شمال غزه وخیم است.
این وضعیت به حدی وخیم شده که دولت بایدن، که علی‌رغم کشته شدن بیش از 43 هزار نفر، به تأمین تسلیحات برای اسرائیل ادامه داده است، بار دیگر اعلام کرده که ممکن است محموله‌های تسلیحاتی در صورت عدم بهبود دسترسی به کمک‌های بشردوستانه کاهش یابد.
نیویوکر افزود: اواخر ماه گذشته، دولت اسرائیل دو قانون تصویب کرد که از فعالیت آژانس کمک‌رسانی و کار سازمان ملل (UNRWA) در اسرائیل از اواخر ماه ژانویه منع می‌کند. دولت اسرائیل UNRWA را که پیش از 7 اکتبر 13 هزار کارمند عمدتاً فلسطینی در غزه داشت، «سازمان تروریستی» و نفوذی با صدها عضو حماس متهم کرده، اما شواهد کمی برای اثبات این ادعا ارائه داده است.
«لوئیز واتریدج»، یک مقام ارشد UNRWA که شش ماه گذشته در غزه مستقر بوده است، به نیویورکر گفت: «قطعاً ماه گذشته در شمال غزه، یکی از بدترین مراحل جنگی بود که در 13 ماه گذشته شاهد آن بوده‌ایم. بخش‌هایی از شمال غزه محاصره شده‌اند و به مدت یک ماه، هیچ غذایی مجاز به ورود به این مناطق نبود. تمام درخواست‌های ما برای کمک‌های بشردوستانه توسط مقامات اسرائیلی رد شد. چاه‌های آبی که ما در این مناطق اداره می‌کنیم، یا بمباران شده‌اند یا سوخت برای کار آنها به اتمام رسیده است یا اینکه کارکنان مجبور به فرار برای حفظ جان خود شده‌اند و در نتیجه، آنها در محل برای دسترسی به این چاه‌ها حضور ندارند».
صحنه‌های وحشتناک آخرالزمانی
لوئیز واتریدج افزود:ما تقریباً هیچ دسترسی به این مناطق محاصره شده نداریم، اما از همکارانی که در محل مانده‌اند می‌شنویم که اجساد در خیابان‌ها رها شده‌اند. ما می‌دانیم که سه بیمارستان در این مناطق به طور کامل نابود شده‌اند. برخی از بیمارستان‌ها مورد حمله قرار گرفته‌اند. گزارش‌هایی مبنی بر بازداشت برخی از پزشکان وجود دارد. ما می‌دانیم که در حال حاضر فقط یک جراح در منطقه شمالی غزه باقی مانده است. در واقع، ما فقط می‌شنویم که مردم به حال خود رها شده‌اند و مجبورند خودشان برای بقای خود تلاش کنند.
صحنه‌هایی که همکاران ما توصیف می‌کنند، از آخرالزمانی هم وحشتناک‌ترند. ساختمان‌های مسکونی، بیمارستان‌ها، مدارس بمباران شده‌اند و بسیاری از مردم در خانه‌هایشان گرفتار شده‌اند و فقط در حال پناه گرفتن هستند. مواد غذایی و آب آنها در حال اتمام است.
وقتی از شمال غزه صحبت می‌کنید، دقیقا از چه منطقه‌ای صحبت می‌کنید و فکر می‌کنید چند نفر هنوز در آنجا هستند؟
خطی از وسط غزه به نام خط وادی غزه وجود دارد و شمال آن حدود 400 هزار نفر زندگی می‌کنند. منطقه‌ای که در حال حاضر بیشترین محاصره را دارد، شمال شهر غزه است که مناطق جبالیا، بیت لاهیا و بیت حانون را در بر می‌گیرد. برای ما بسیار دشوار است که تخمین بزنیم چند نفر در آنجا هستند. در حال حاضر، فکر می‌کنیم حدود 70 هزار نفر باشند. گزارش‌هایی دریافت کرده‌ایم که حدود 100 هزار نفر از این منطقه فرار کرده‌اند و از ماه اکتبر امسال به شهر غزه نقل مکان کرده‌اند. این اعداد تخمین هستند. افرادی که در محل برای ردیابی آوارگان کار می‌کنند خودشان در حال فرار هستند. آنها خودشان درگیر این جابجایی و محاصره هستند.
بنابراین، وقتی می‌گویم شمال محاصره شده، منظور جبالیا، بیت حانون و بیت لاهیا است. این مناطقی هستند که از 6 اکتبر [امسال] و تقریباً یک ماه گذشته به آنها دسترسی نداشتیم، چند روز پیش در شهر غزه، دو مدرسه که مردم به آنجا فرار کرده بودند بمباران شد. بنابراین، شما با وضعیتی به شدت غیرقابل تصور روبرو هستید که مردم برای چهاردهمین یا پانزدهمین بار جابجا می‌شوند و به ما می‌گویند که به شهر غزه می‌روند و بعد در آنجا بمباران می‌شوند. این واقعیتی است که در حال حاضر در شمال غزه وجود دارد.
توضیحات دولت اسرائیل در مورد آنچه در حال وقوع است، به نظر تغییر می‌کند. گاهی می‌گویند که همه چیز خوب است، گاهی می‌گویند تعطیلات یهودی، کارها را کند کرده است، گاهی هم می‌گویند نگران چیزهایی هستند که می‌توانند دو منظوره باشند و ادعا می‌کنند که حماس می‌تواند از آنها برای آسیب رساندن به سربازان یا غیرنظامیان اسرائیلی استفاده کند. توضیحی که به شما برای کند شدن کمک‌ها، به ویژه در شمال، در ماه گذشته داده شده است چیست؟
ما اغلب فقط پاسخ منفی دریافت می‌کنیم. مثلاً هر روز درخواست می‌دهیم تا کمک‌هایی به شمال بفرستیم و پاسخی که دریافت می‌کنیم رد درخواست مأموریت است و این تقریباً تمام اطلاعاتی است که داریم. گاهی اوقات، اجازه داده شده است که کمک‌های بیشتری وارد شود. اما اغلب به ما هیچ توضیحی داده نمی‌شود که چرا.
همکاران ما و آنچه می‌بینیم و می‌شنویم نشان می‌دهد که عملیات نظامی ادامه دارد و به شدت تشدید شده است. اما ما به منطقه دسترسی نداریم. نوار غزه به مناطق مختلف تقسیم شده و ایست‌های بازرسی زیادی وجود دارد. ما آزادی حرکت نداریم و هر کاری باید با مقامات اسرائیلی هماهنگ شود. ارسال کمک‌ها به سادگی بارگیری کمک‌ها در کامیون و رساندن آن به مردم نیست. ما درخواست‌هایمان برای ارسال کمک را ارائه می‌دهیم، اما با عدم اجازه حرکت مواجه می‌شویم.
اسرائیل رسما توافقنامه همکاری با UNRWA را پایان داده است. این به چه معناست؟
جنگ 13 ماهه ادامه دارد و مردم اینجا آنروا را به خوبی می‌شناسند. خانواده‌هایشان برای آنروا کار کرده‌اند و به مدارس آنروا رفته‌اند. جایگزینی UNRWA یا جلوگیری از فعالیت آن در جامعه می تواند بسیار مخرب باشد. مردم خسته شده‌اند و اعتماد زیادی به جامعه بین‌المللی ندارند.
UNRWA نقش مهمی در غزه داشته است. قبل از جنگ، آنروا در هر خیابان غزه حضور داشت. مدرسه، مراکز توزیع، مراکز بهداشتی و ساختمان‌های سفید آنروا بخشی از زندگی مردم بودند. این آژانس اشتغال زیادی برای مردم غزه فراهم می‌کرد.
البته، اکنون بسیاری از ساختمان‌ها UNRWA تخریب شده‌اند. حدود 85 درصد از امکانات ما آسیب دیده یا تخریب شده است.
توقف همکاری اسرائیل با UNRWA به چه معناست؟
هنوز نمی‌دانیم این توقف همکاری به چه معناست. از زمانی که لایحه تصویب شد، اطلاعات بیشتری در مورد تغییرات و تأثیرات آن دریافت نکرده‌ایم. اما هر کاری که اینجا انجام می‌دهیم با مقامات اسرائیلی هماهنگ می‌شود. اگر به این هماهنگی دسترسی نداشته باشیم، امنیت کارکنان و عملیاتمان به خطر می‌افتد. بدون این سیستم هماهنگی، نمی‌توانیم به یک پاسخ بشردوستانه پاسخ دهیم. هر مأموریتی که انجام می‌دهیم، هر کامیونی که می‌آوریم، با مقامات اسرائیلی هماهنگ می‌شود. بدون این هماهنگی، فلج خواهیم شد.
آیا این لایحه‌ها به معنای قطع کامل ارتباط است؟ UNRWA دیگر هیچ کامیونی از کمک‌ها را دریافت نخواهد کرد؟ یا هنوز نوعی مکالمه در حال انجام است؟
مقامات اسرائیلی پس از تصویب لایحه در کنست، یک دوره اجرایی نود روزه اختصاص داده‌اند. در حال حاضر، در دوره اجرایی نود روزه هستیم. پس از پایان این دوره، اطلاعات بیشتری در مورد گام‌های بعدی خواهیم داشت.
با توجه به صحبت‌های شما، به نظر می‌رسد که با وجود وضعیت اضطراری بشردوستانه، اسرائیلی‌ها تلاش زیادی برای برقراری ارتباط با شما در مورد مراحل بعدی انجام نمی‌دهند. این در حالی است که قطع کمک‌های UNRWA باعث فاجعه بشردوستانه بزرگتری می‌شود. آیا این درست است؟
درست است. تنها چیزی که قطعی است، بدتر شدن اوضاع است. هیچ برنامه‌ای وجود ندارد و هیچ ارتباطی در مورد اتفاقات آینده برقرار نشده است. ممکن است اوضاع هفته آینده تغییر کند، اما فعلا این چیزی است که می‌دانم.
بمباران‌ها هم غیرقابل تصور است. صبح از خواب بیدار می‌شوید، شاید پناهگاهی دارید، کمی غذا و یک سایبان ضدآب. اما بمبی می‌خورد و همه چیز را از دست می‌دهید یا آواره می‌شوید. جابه‌جایی‌ها به اندازه بمباران‌ها بی‌رحمانه هستند. به محض اینکه خانواده‌ای در جایی مستقر می‌شود، باید دوباره جابجا شوند.
انتهای پیام/
