خودروهای برقی و افزایش ۲۰ درصدی آلودگی در چین و هند؟

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، تحقیقات جدید به سرپرستی دانشگاه پرینستون نشان می‌دهد که پالایش مواد معدنی مورد نیاز برای تولید باتری‌های لیتیومی خودروهای برقی می‌تواند در نزدیکی مراکز تولید آنها، نقاط داغ آلودگی ایجاد کند.

نقاط داغ آلودگی (Pollution Hotspots) به مناطقی گفته می‌شود که سطح آلودگی در آنها به طور قابل توجهی بالاتر از مناطق اطراف است. این نقاط معمولاً به دلیل فعالیت‌های صنعتی، تراکم بالای خودروها، یا دیگر منابع آلاینده در یک منطقه خاص ایجاد می‌شوند.

بر اساس این مطالعه که بر چین و هند متمرکز است، اگر این کشورها زنجیره‌های تأمین خودروهای برقی خود را کاملاً داخلی‌سازی کنند، انتشار دی‌اکسید گوگرد (SO2) در سطح ملی ممکن است تا 20 درصد نسبت به سطوح کنونی افزایش یابد. بخش عمده‌ای از این انتشار مربوط به پالایش و تولید نیکل و کبالت است که از مواد معدنی کلیدی در باتری‌های امروزی خودروهای برقی به شمار می‌روند.

وی پنگ؛ استادیار امور عمومی و بین‌المللی و مرکز اندلینگر برای انرژی و محیط زیست و نویسنده مسئول این تحقیق، گفت: «بسیاری از بحث‌ها درباره خودروهای برقی بر کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای از بخش حمل‌ونقل و انرژی متمرکز است اما ما در اینجا نشان می‌دهیم که تأثیرات خودروهای برقی تنها به انتشار گازهای خروجی خودرو یا تولید برق محدود نمی‌شود؛ بلکه زنجیره تأمین نیز نقش مهمی دارد.»

این یافته‌ها که در مجله Environmental Science & Technology منتشر شده است، تأکید می‌کند که کشورها باید در هنگام تدوین برنامه‌های کاهش کربن، زنجیره‌های تأمین پاک را به طور استراتژیک توسعه دهند.

در زمینه تولید باتری، تیم تحقیقاتی بر اهمیت تدوین و اجرای استانداردهای سختگیرانه برای کنترل آلودگی هوا تأکید کرد تا از پیامدهای ناخواسته گذار به خودروهای برقی جلوگیری شود. همچنین پیشنهاد شد که از شیمی‌های جایگزین باتری استفاده شود تا انتشار دی‌اکسید گوگرد مرتبط با فرآیندهای تولید باتری‌های کنونی کاهش یابد.

دو کشور، دو رویکرد

چین و هند هر دو دلایل مهمی برای اجتناب از انتشار دی‌اکسید گوگرد دارند. این ترکیب، پیش‌ماده‌ای برای ذرات معلق ریز است که به مشکلات قلبی و تنفسی متعددی منجر می‌شود. این دو کشور هم‌اکنون نیز با سطوح بالای آلودگی هوا روبرو هستند. تنها در سال 2019، حدود 1.4 میلیون مرگ زودرس در چین و حدود 1.7 میلیون مرگ زودرس در هند به دلیل قرار گرفتن در معرض ذرات معلق ریز رخ داده است.

اما این دو کشور در مراحل مختلف توسعه خودروهای برقی قرار دارند. وی پنگ گفت که در چین، زنجیره تأمین داخلی برای خودروهای برقی به طور کامل توسعه پیدا کرده اما هند هنوز در مراحل اولیه توسعه زنجیره تأمین قرار دارد. این مقایسه به محققان کمک کرد تا اولویت‌های کوتاه‌مدت را برای ادامه یا آغاز توسعه زنجیره تأمین داخلی خودروهای برقی شناسایی کنند.

پنگ گفت: «چین باید به فکر پاک‌سازی زنجیره تأمینی باشد که هم‌اکنون وجود دارد، در حالی که هند فرصتی برای ایجاد زنجیره تأمین بهتر از ابتدا دارد. هر دو وضعیت چالش‌ها و فرصت‌های خود را دارند.»

در هند، اولویت می‌تواند بر پاک‌سازی آلودگی در بخش انرژی متمرکز باشد که نیازمند اجرای سختگیرانه‌تر استانداردهای کنترل آلودگی دی‌اکسید گوگرد برای نیروگاه‌های حرارتی است. در مقابل، چین که کنترل‌های سختگیرانه‌ای بر انتشار گازها از بخش انرژی دارد، باید تمرکز خود را به کاهش انتشار دی‌اکسید گوگرد در فرآیندهای تولید باتری معطوف کند.

اما محققان تأکید کردند که نادیده گرفتن انتشار ناشی از تولید باتری‌ها اشتباهی جدی خواهد بود. در سناریوهایی که چین و هند زنجیره تأمین خود را کاملاً داخلی‌سازی می‌کنند، پاک‌سازی شبکه برق تأثیر چندانی بر کاهش انتشار دی‌اکسید گوگرد ندارد. در عوض، تنها سناریوهایی که بر پاک‌سازی فرآیندهای تولید باتری تمرکز داشتند، از ایجاد نقاط داغ آلودگی جلوگیری کردند.

چالش‌های جهانی آلودگی ناشی از تولید باتری‌ها

درحالی که این تحلیل بر چین و هند متمرکز بود، محققان هشدار دادند که اگر این مسئله نادیده گرفته شود، آلودگی ناشی از تولید باتری به چالشی جهانی تبدیل خواهد شد. حتی اگر کشورهایی مانند چین و هند تولید باتری را به کشورهای دیگر واگذار کنند، بدون راهکارهایی برای کاهش انتشار دی‌اکسید گوگرد، این مشکل تنها به کشور دیگری منتقل خواهد شد.

شانما گفت: «مهم است که خودروهای برقی را از منظر زنجیره تأمین جهانی بررسی کنیم. حتی اگر هند تصمیم بگیرد زنجیره تأمین داخلی ایجاد نکند و باتری‌ها را از کشورهای دیگر وارد کند، آلودگی از بین نمی‌رود، بلکه فقط به کشور دیگری منتقل می‌شود.»

علاوه بر پیشنهادات سیاستی برای استانداردهای پیشگیرانه آلودگی هوا، محققان بررسی کردند که چگونه تغییر در شیمی باتری‌های خودروهای برقی می‌تواند انتشار ناخواسته دی‌اکسید گوگرد را در مقیاس جهانی کاهش دهد.

باتری‌های کنونی خودروهای برقی عمدتاً به کبالت و نیکل متکی هستند. اما باتری‌های جدیدی که از آهن و فسفات استفاده می‌کنند (موسوم به باتری‌های لیتیوم آهن فسفات) می‌توانند نگرانی‌های مرتبط با فرآیندهای پالایش کبالت و نیکل را کاهش دهند. سناریوهایی با نفوذ بالای این نوع باتری‌ها، منجر به انتشار بسیار کمتری از دی‌اکسید گوگرد در فرآیندهای تولید شدند.

پنگ در پایان گفت: «ما درباره بسیاری از فناوری‌های مهم کاهش کربن اطلاعات داریم، اما نکته دیگر این است که این فناوری‌ها چه تأثیری بر مردم خواهند داشت. رویکرد من این است که به دنبال بهترین راه‌هایی باشیم که فناوری‌ها و مردم با هم تعامل داشته باشند، زیرا این استراتژی‌ها بهترین نتایج را برای بیشترین تعداد افراد به همراه خواهد داشت.»

انتهای پیام/