چگونه یک محیط امن و آرام برای کودکان فراهم کنیم؟
مشاور و کارشناس امور خانواده و مدرسه و مراقب سلامت به تشریح ویژگی‌های یک محیط و آرام برای کودکان پرداخت.
خانم احمدی در گفتگو با خبرنگار تسنیم در قم، با اشاره به چگونگی حفظ آرامش کودکان در خانه و مدرسه اظهار داشت: محیط خانه و محیط مدرسه 2 محیطی هستند که دانش‌آموز بیشترین وقت خود را در شبانه‌روز در آن سپری می‌کند. بنابراین این محیط‌ها باید در وهله اول محیطی امن و آرام برای دانش‌آموزان فراهم کند.
احمدی بر ضرورت داشتن محیط امن برای رشد بهتر و سالم‌تر نوجوانان تأکید کرد و گفت: دوره‌های کودکی و نوجوانی یکی از دوره‌های حساس در طول زندگی افراد می‌باشد و فرد در این دوران بدنبال هویت، استقلال و پذیرش اجتماعی خود است داشتن یک محیط ایمن و آرام می‌تواند در زمینه‌های رشد روانی، اجتماعی و عاطفی فرد کمک کند.
مشاور امور خانواده و مدرسه و مراقب سلامت درباره نقش والدین در ایجاد محیط امن و آرام، بیان کرد: این امر در قدم اول مستلزم همکاری دو طرفه همراه با همدلی بین عوامل مدرسه و والدین باشد؛ برای مثال والدین در جلسات ماهیانه مدرسه به صورت مستمر حضور داشته باشند. اگر مشکل جسمی و اختلال روانی خاصی وجود داشته باشد خانوداه و مدرسه را در جریان بگذارند.
وی عنوان کرد: والدین باید در مرحله اول خانه را به خوبی سازمان‌دهی کنند. این سازمان‌دهی می‌تواند نظارت بر تغذیه دانش‌آموز باشد، چراکه مصرف زیاد فست‌فودها موجبات استرس و ناآرامی نوجوان و کودک ما را فراهم می‌کند و در مقابل مصرف ویتامین‌ها، میوه‌ها و سبزیجات باعث نشاط و پویایی آن‌ها می‌شود و طبیعتا آرامش بیشتری را برای فرد به ارمغان می‌آورد.
احمدی تصریح کرد: ما وقتی درباره محیط امن و آرام صحبت می‌کنیم، به این نکته توجه کنیم که باید چه ویژگی‌هایی داشته باشد. برای مثال در موضوع پذیرش بی‌قیدوشرط، دانش‌آموز، کودک و نوجوان ما بداند که بدون قضات و با تمام ویژگی‌ها و حتی نواقص، مورد پذیرش ما به عنوان اولیا مدرسه و والدین او است.
کارشناس امور خانواده و مدرسه و مراقب سلامت اظهار داشت: اولیا هرگز فرزندان خود را با همسالانش مقایسه نکند، چراکه ممکن است هر فردی در یک زمینه خاصی استعداد داشته باشد. به طور مثال یک دانش‌آموز در مقوله ریاضیات و دهن منطقی خلاقیت داشته باشد اما یک دانش‌آموز در رشته ادبیات و هنر قوی‌تر عمل کند و استعداد بالقوه داشته باشد.
وی افزود: از دیگر ویژگی‌های یک فضای ایمن در خانه حمایت عاطفی است. فرزند ما در هر مقطع سنی باید بتواند احساسات خود را به راحتی بیان کند و بداند حتما مورد حمایت عاطفی اولیا مدرسه، خانه و والدین خود قرار می‌گیرد. از طرفی ارتباط مؤثر بسیار پر اهمیت است، چراکه دوره کودکی و نوجوانی مستلزم یک ارتباط عاطفی و صمیمانه بین اولیا و فرزندان است تا بتواند بدون ترس خواسته‌های خود را بیان کند.
احمدی از دیگر ویژگی‌های محیط امن را عاری بودن از خشونت دانست و اذعان کرد: یک محیط آرام باید عاری از هرگونه خشونت فیزیکی، کلامی و روانی باشد. اگر فرزند ما یک کار اشتباهی را انجام داد تنبیه نکنیم، جملات مانند "دیگه دوستت ندارم را نگوییم" چرا که یک نوجوان را تا مرز فروپاشی می‌برد، باید در جایگزین آن بگوییم "این کار تو را دوست نداشتم".
مشاور امور خانواده و مدرسه و مراقب سلامت بیان کرد: یک نکته مهمی که برای نوجوانان ما اهمیت دارد حفظ حریم شخصی در خانه و مدرسه است. دانش‌آموز ما باید این را احساس و بداند که ما برای حریم شخصی او احترام قائل هستیم که در این روند، نوجوان به استقلال دست پیدا کرده و می‌تواند در مسائلی تصمیم‌گیری داشته باشد؛ بنابراین اعتماد به نفس او افزایش پیدا می‌کند.
وی خاطرنشان کرد: نقش والدین یکی از نقش‌های کلیدی برای حفظ آرامش فرزندان در هر سنی است. رعایت تمام این نکات زمینه‌ساز موفقیت و رشد بهتر در آینده فرزندان ما می‌شود. فرزندی که در محیطی امن و آرام در کنار پدر و مادر خود زندگی می‌کند، مهارت‌های حل مسئله، همدلی و کمک به دیگران را یاد می‌گیرد.
احمدی عنوان کرد: از دیگر نقش‌های والدین در خانه ایجاد یک فضای مناسب برای استراحت مطلوب و بویژه خواب شب دانش‌آموز است. چنانچه خواب شبانه فرزند کیفیت لازم را نداشته باشد، طبیعتا روز بعد دانش‌آموز ما در مدرسه خسته، کم‌انرژی و بی‌حوصله است و ممکن است نتواند وظایف تحصیلی خود را به خوبی انجام دهد.
کارشناس امور خانواده و مدرسه و مراقب سلامت گفت: والدین مدرسه را به عنوان یک فرصتی برای فرزندان خود ببینند که در آن با همسالان خود ارتباط برقرار می‌کنند و در فعالیت‌های زیاد اجتماعی و مناسبتی شرکت کنند و در خلال انجام این فعالیت‌ها می‌توانند مهارت‌های زیادی را در کنار هم یاد بگیرند.
وی در پاسخ به این سئوال که بچه‌ها چه چیزهایی را می‌توانند در مدرسه یاد بگیرند که باعث می‌شود آرامش بیشتری داشته باشند، تصریح کرد: اگر بچه‌ها با محیط مدرسه ارتباط بگیرند و اعضای مدرسه را به دید دوست ببیند و بعد معلم و مدیر، قطعا می‌تواند مباحث زیادی را از آن‌ها یاد بگیرد و اعتماد به نفس او افزایش پیدا کند.
مشاور امور خانواده و مدرسه و مراقب سلامت اظهار داشت: ما باید به دانش‌آموزان فضای کافی را دهیم تا بتواند صحبت کند و احساسات خود را در مدرسه بیان کند طبیعتا کمک به سزایی در رشد او خواهد داشت. یکی از موضوعاتی که برای کاهش استرس و افزایش آرامش در نوجوانان و کودکان عدم تمرکز بر نمره است، یعنی اینکه دانش‌آموز ما بداند اولیا خود و کادر مدرسه بیشتر توجه به تلاش او دارند و این از هرچیزی مهم‌تر است.
وی با اشاره به اینکه والدین و اولیا مدرسه طوری بازخورد داشته باشند که نشان دهد بجای تمرکز بر نمره به تلاش دانش‌آموز اهمیت می‌دهند، افزود: بجای تمرکز بر نمره یادگیری مؤثر را به فرزندانمان یاد دهیم که آن انجام تکالیف باشد.
احمدی در زمینه نشاط و پویایی دانش‌آموزان اذعان کرد: حتما باید در محیط خانه مکان مناسبی را برای ورزش و تحرک بدنی کودک و نوجوان خود فراهم کنیم. حتما نیاز به وسایل ورزشی گران‌قیمت نیست با یک توپ و طناب، کوچک و حلقه‌های کوچک نیز می‌توان فضای ورزشی خوبی را ایجاد کرد. این تحرک موجب ترشح هورمون‌هایی در بدن می‌شود که آرامش را به ارمغان می‌آورد.
کارشناس امور خانواده و مدرسه و مراقب سلامت بیان کرد: باتوجه به اینکه صبحانه نقش به‌سزایی در منبع انرژی روزانه بچه‌ها دارد؛ یک نکته دیگر که والدین باید انجام دهند، این است که با یک برنامه هماهنگ شرایط صرف صبحانه را فراهم کنیم، چراکه ممکن است منشأ حالت تهوع‌های صبح‌گاهی آن‌ها باشد.
وی خاطرنشان کرد: والدین می‌توانند استعداد بالقوه فرزند خود را به مدرسه اعلام کنند تا در محیط مدرسه از این استعداد استفاده شود. برای مثال وقتی دانش‌آموز نقاشی خود را بر دیوار مدرسه ببیند احساس خوب، عزت و اعتماد به نفس به او دست می‌دهد و در نتیجه آرامش را برای او خواهد داشت.
احمدی در تشریح تنبیه و تشویق والدین عنوان کرد: تنبیه و تشویق دو قطب متضاد هستند. همانگونه که تنبیه می‌تواند اثرات مخرب داشته باشد و به دنبال آن باید تشویق باشد. فرزند ما باید بداند اگر کاری انجام می‌دهد که مورد حمایت ما قرار می‌گیرد و تشویق می‌شود، این برای انجام دیگر کارها انگیزه‌ای می‌شود.
انتهای پیام/
