روایت تلخ همسر یک بیمار ۴۰ ساله از دیر رسیدن نیروهای اورژانس

به گزارش خبرگزاری تسنیم ازهمدان، بیماری‌ها به خودی خود خطرناک نیستند اما زمانی که عوارض بیماری حیات بیمار را تهدید می‌کند، نیاز به دریافت خدمات اورژانسی و سرعت دریافت آن می‌تواند زندگی بیمار را نجات دهد. بیماری‌های بسیاری وجود دارد که در آن‌ها، دریافت سریع خدمات اورژانسی می‌تواند باعث نجات جان بیمار و حیات دوباره آن باشد.

یکی از اصلی‌ترین دلایل مرگ و میر در تمام دنیا سکته‌های قلبی و مغزی است. اگرچه سکته می‌تواند تهدید کننده حیات بیمار باشد با این حال در صورت دریافت خدمات پزشکی در اسرع وقت ممکن است بسیاری از بیماران مبتلا به سکته‌های قلبی و مغزی شانس بیشتری برای زندگی داشته باشند.

مدت زمان رسیدن اورژانس و آمبولانس نقش مهمی در افزایش شانس حیات و کاهش عوارض ناشی از سکته در بیمار دارد. بنابراین توصیه می‌شود در مورد چنین بیمارانی با رعایت احتیاط و رصد حال عمومی بیمار، سریعا با اورژانس تماس برقرار شود تا بیمار بتواند در اسرع وقت از خدمات پزشکی اولیه بهره‌مند شده و تا رسیدن به مرکز پزشکی خدمات اولیه را دریافت کند. استفاده از اکسیژن، داروهای رقیق کننده خون، ماساژ قلبی و حتی احیای بیماری که در اثر سکته دچار ایست قلبی شده است، از جمله خدماتی است که در آمبولانس برای بیمار در نظر گرفته می‌شود. گاهی همین اقدام‌های اولیه و ساده می‌تواند جان یک انسان را نجات دهد.

همسر بیماری که بر اثر سکته قلبی فوت شده، به خبرنگار تسنیم‌ گفت: روز یکشنبه هفته گذشته همسرم‌ بعد از نماز صبح به طور ناگهانی بدحال شد و بر روی زمین افتاد.

وی تصریح کرد: ساعت 6 و 22 دقیقه با اورژانس 115 تماس گرفتم تا به داد همسرم برسند، ابتدا اپراتور چند سؤال پرسید و پاسخ دادم. بر اساس این سؤالات، راهنمایی که به صورت تلفنی به بنده دادند این بود که بیمار را مجبور به نشستن کن و کمی عسل در دهانش بگذار‌.

این شهروند همدانی با تاکید بر اینکه همسرم قادر به نشستن نبود اما با خواهش و تمنای من به حالت نشسته درآمد، تصریح کرد: بنابر تجویز کارشناس اورژانس،کمی عسل در دهانش قرار دادم که توانایی خوردنش را هم نداشت.

وی با بیان اینکه در همان ساعت 6 و 22 دقیقه که با اورژانس تماس گرفتم  قرار شد نیروهای کمکی و آمبولانس را به بالین همسرم که دچار حمله قلبی شده بود، ارسال کنند، عنوان کرد: 15 دقیقه از اولین تماسم با اورژانس گذشت و هنوز خبری از نیروهای اورژانس نبود.

این همسر بیمار افزود: در این مدت که نیروهای اورژانس نرسیده بودند نفس‌های بیمار به شماره افتاده بود و به زور می‌توانست چند کلمه صحبت کند اما هنوز هوشیار بود و منتظر کارشناسان اورژانس بودیم.

وی با اشاره به اینکه اولین تماسم با اورژانس 115 در ساعت 6 و 22 دقیقه بود، گفت: تا ساعت 6 و 37 دقیقه همچنان خبری از نیروهای اورژانس نبود و در این فاصله چندین بار با آنها تماس گرفتم و تقاضا کردم که زودتر خودشان را برسانند.

حدود نیم ساعت تا رسیدن نیروهای اورژانس گذشت

این شهروند همدانی افزود: حدود 8 دقیقه بعد از آخرین تماسم یعنی حوالی ساعت 6 و 45 دقیقه بود که آمبولانس به درب منزل ما رسید و نکته مورد توجه این است که نیروها بدون اینکه دستگاه اکسیژن به همراه داشته باشند بر بالین بیمار حاضر شدند. سؤالاتی از ما پرسیدند از قبیل اینکه آیا بیمار اعتیاد دارد؟‌ چیزی مصرف کرده است؟  

وی تصریح کرد: رنگ بیمار به سمت کمبودی رفته بود و دیگر توان سخن‌ گفتنش نبود، باز هم هیچ اکسیژنی به بیمار ندادند و بر اساس زمزمه هایی که با همدگیر داشتند می‌گفتند باید از بیمار رگ بگیریم و دارویی را تزریق کنیم اما چون وزن بیمار بالا و چاق است نمی‌توانیم از او رگ بگیریم‌.

این بانوی همدانی آهی از اعماق وجودش کشید و افزود: در نهایت همسرم را به داخل پتویی گذاشته و به آسانسور رساندیم، پس از آن هم سوار آمبولانس شدیم که آن موقع ساعت 7 و 15 دقیقه بود.

وی گفت: در آمبولانس هم کارشناسان اورژانس یک تماس تلفنی برقرار کردند و پس از آن اقدام به گرفتن رگ از گردن بیمار و تزریق دارو کردند که دیگر زمان طلایی گذشته بود و هیچ تأثیری در حال بیمار نگذاشت.

این شهروند همدانی افزود: متاسفانه همسرم فوت شد آن قدر بدحال بودم‌ که نمی دانم این اتفاق در آمبولانس افتاد یا در بیمارستان. اما آنچه در یاد دارم این است که در بیمارستان هرچه به بیمار شوک دادند امکان بازگشت وجود نداشت.

فاصله کوتاه منزل بیمار تا پایگاه اورژانس

وی با تاکید بر اینکه از دیر رسیدن نیروهای اورژانس که در آن لحظه می‌توانستند تنها پناه و ناجی ما باشند، شاکی هستیم، عنوان کرد: ساکن شهرک‌ فرهنگیان هستیم و فاصله منزل ما با پایگاه اورژانس کوتاه است‌، یعنی در ساعت 6 صبح که هیچ ترافیکی در خیابان‌ها نیست، می‌توان در عرض 2 تا 3 دقیقه از پایگاه به خانه ما رسید. اما آمدن اورژانس  حدود نیم ساعت طول کشید.

این خانم‌ با بیان اینکه به نظرم نیروهای اورژانس به محض ورودشان هیچ تأثیرگذاری بر بیمار ما نداشتند، گفت: برایم جای سؤال است که مرحله اول چرا تأخیر در رسیدن داشتند و بعد هم چرا به محض ورودشان به بیمار اکسیژن نرساندند؟! چرا ماساژ قلبی ندادند؟ آیا هیچ اقدامی نیاز نبود؟! آن‌ها که می‌دیدند بیمار یارای نفس کشیدن ندارد و دچار حمله قلبی شده است.

به گزارش تسنیم، پس از اطلاع از این اتفاق با رئیس اورژانس پیش بیمارستانی و مدیریت حوادث دانشگاه علوم پزشکی همدان تماس گرفته و پیگیر شدیم‌.

محمدرضا شکوهی اظهار کرد: این ادعاها باید در مراجع ذی‌صلاح مطرح و پیگیری شود در صورتی که کوتاهی صورت گرفته باشد برخورد خواهد شد.

وی با بیان اینکه میانگین زمان رسیدن بر بالین در مناطق شهری و جاده ای 8 و 14 دقیقه است، تصریح کرد: زمان حادثه و ترافیک شهری بعضاً این میانگین را زیاد می‌کند.

پس از آن با بهروز کارخانه‌ای، سرپرست دانشگاه علوم پزشکی همدان تماس گرفتیم که ایشان هم با بیان اینکه در امور درمانی این بیمار نمی‌توان اظهار نظر کرد، چرا که یک امر تخصصی است، اظهار کرد: اما زمان رسیدن اورژانس بر بالین بیمار یک امر مهم و حیاتی است.

وی با تاکید بر اینکه باید پرونده بیمار و علت فوت را بررسی کنیم، تصریح کرد: یکی از علل دیر رسیدن آمبولانس و نیروهای اورژانس بر بالین بیمار این است که ممکن است آمبولانس پایگاه در صحنه مأموریت باشد و از مکانی دیگر امبولانس اعزام شود که باید بررسی کنیم ببینیم در مورد این آقا این موضوع وجود داشته یا خیر؟!

سرپرست دانشگاه علوم پزشکی همدان با بیان اینکه هنگام حمله قلبی باید بیمار را از نظر استایل، هر طور که احساس راحتی دارد قرار دهیم، گفت: باز کردن پنجره‌ها و افزایش اکسیژن رسانی به بیمار نیز از اقدامات اولیه ای است که در منزل می‌توانیم‌ انجام دهیم‌.

کارخانه ای با تأکید بر اینکه حتما پرونده این بیمار را بررسی خواهم کرد، اظهار کرد: اگر قصوری در کار باشد حتماً با عاملان آن برخورد قانونی خواهد شد‌.

به گزارش تسنیم، حالا این جوان 40 ساله از دنیا رفته و هزاران ای‌کاش در ذهن خانواده‌اش نقش بسته است. همسر این بیمار که باردار است و دو ماه دیگر اولین فرزندش به دنیا می آید، همچنان با خودش میگوید کاش نیروهای اورژانس به موقع رسیده بودند و اقدامات درمانی مؤثر برایش انجام می‌شد.

ضمن اینکه خدمات شبانه‌روزی اورژانس در صحنه‌های مختلف حوادث را انکار نمی‌کنیم، اما باید بدانیم‌ که در زمان هر بحران یا حادثه که دست بیمار و همراهانش به جایی نمی‌رسد، نیروهای اورژانس همان روزنه امید افرادی است که دچار حادثه شدند. به موقع رسیدن و اقدامات درمانی موثر اورژانس یک امر حیاتی برای بیماران است.

در این موضوع تلفن همراه همسر این بیمار حاد قلبی را بررسی کردیم و بر اساس آنچه مشاهده شد، اولین تماس این فرد با اورژانس در ساعت 6 و 22 دقیقه صبح و آخرین تماسش هم 6 و 37 دقیقه بوده است.

انتهای پیام/