رسانه و هنر ایرانی در سکوت/«قتل در پاکستان با تکنولوژی موردعلاقه رئیس‌جمهور اوباما»+فیلم

۰۴ آبان ۱۳۹۲ - ۰۸:۴۵
اخبار فرهنگی

خبرگزاری تسنیم:یک دهه زمان کمی برای رسانه‌ای کردن یک جنایت غیربشری در روزگار ما نیست. پاکستانی‌ها ده سال است که زیر حملات پهبادهای آمریکایی‌ها، در سکوت مرگبار رسانه‌ها به سوگ کودکانشان می‌نشینند. ایرانی‌ها چه کار می‌کنند؟ نگاه می‌کنندو تاسف می‌خورند.

1. "سال گذشته، به منظور تهیه فیلم و مصاحبه با مردم پاکستان و برآورد آسیبهای حاصل از حمله های هواپیماهای بدون سرنشین،. سفری به پاکستان داشتم. داستانهای غم انگیزی در مورد نابودی زندگی افراد بی گناه، غم و غصه ناشی از کشته شدن کودکان شنیدم. پدری 65 ساله از کشته شدن مادرش در جریان این حملات می گفت، نوجوانی از کشته شدن دوستش در زمین فوتبال صحبت می‌کرد. یک دادستان پاکستانی، از بیکاری مردم پاکستان می گفت که حاصل ترس و وحشت آنها ازجو حاکم بر کشورشان بود. معلمی، درباره بسته شدن مدرسه ها توضیح می داد

با تعداد بسیاری از مردم و خبرنگاران مشهور و کارشناسان امنیت ملی ایالات متحده آمریکا درمورد چگونگی تاثیر جو حاکم پاکستان بر امنیت مردم آمریکا گفتگو کردم . به اعتقاد آنها، انتقام و مقاومت نصیب شهروندان آمریکایی خواهد شد.

هواپیماهای بدون سرنشین، فیلمی برای به تصویر کشیدن مردمی است که زندگی آنها با کنترل های از راه دور نابود می شود. مدارک و شواهد کا فی و لازم را جمع آوری کرده ایم و آمادگی لازم جهت تهیه فیلم مستند کامل و جامعی از نتایج حاصل از کشتار هواپیماهای آمریکایی داریم ولی برای رسیدن به هدفمان به کمک شما نیازمندیم. به ما بپیوندید تا چشمان همگان را به روی حقیقت باز کنیم. با نحوه فیلم سازی و رو کردن دست تصمیم گیرندگان امور آشنا هستیم، ولی بدون کمک شما موفق نخواهیم شد.
نیازمند چه هستیم؟

بر این باور هستیم که این اطلاعات باید به اطلاع عموم برسد و همگان باید به طور شفاف از سیاست هواپیماهای بدون سرنشین و تعداد تلفات و میزان خرابیهای حاصل از آن آگاه شوند. فیلم " هواپیماهای بدون سرنشین"، جنگهای کنترل ا ز راه دور آمریکا و تاثیرات حمله های هوایی آمریکا را بر مردم بی گناه پاکستان و یمن و همچنین تاثیرات این حمله ها را بر امنیت ملی آمریکا، به طور واضح و روشن، نمایش می دهد."(رابرت گرین‌والد)

2." 10 سال پیش، موسسه BNF جهت پوشش مسائلی که پیرامون کشور در جریان است توسط من و جمعی از کارگردانان ایجاد شد. این موسسه غیر دولتی، با کمک رسانه ها، به حمایت از عدالت می پردازد.

پیش از مستند سازی و تاسیس موسسه BNF، فیلمهای تلویزیونی و سیاسی بسیاری از قبیل: بستردر آتش با بازی فره فاست، ژاندو با بازی اولیویا نیوتن- جان کارگردانی کرده ام. در سال 2004 به مستندسازی درمورد جنگ و عدم وجود رسانه های حرفه ای پرداختم.

در آن سال، تصمیم به ساخت فیلم " فاکس حمله می کند" و " افشای اسرار: جنگ عراق" گرفتم. در پی استقبال مردم از این آثار، شیوه های نوینی را، از قبیل نمایش خانگی، اینترنت و شبکه های اجتماعی، جهت اطلاع رسانی گزیدیم. موسسه BNF، "قیمت گزاف ارزانی"، "عراق در حراج: ذی نفعان جنگ"، "افغانستان: اکنون"، "برادران کوک" و داستانهای کوتاه دیگری را ساخته است."(رابرت گرین‌والد)

3. گفتیم که پاکستانی‌ها بهترین دوستان ایران در جهان هستند، طبق نظرسنجی یک سایت معتبر نظرسنجی جهانی، پاکستانی‌ها در میان مردم تمام دنیا، بیشترین علاقه را به ایران دارند و نیازی به گفتن نیست که آمریکایی‌ها اصلی‌ترین دشمنان منافع ملی ایرانی‌ها.این دو گزاره سریعا ذهن را معطوف می‌کند به یک نتیجه‌گیری بدیهی: نویسنده بند 1 و 2 ایرانی است. این ایرانی‌ها هستند که برای حل رنج دائمی، نزدیک‌ترن مردمان دنیا به خودشان و حکومتشان، پاکستانی‌هایی که در همه این سال‌ها برای آرمان ایرانی‌ها هزینه داده‌اند و حتی در جنگ ایران با عراق شهید داده‌اند، فکر چاره‌ای رسانه‌ای هستند و با رسانه‌ها و فرهنگ و هنرشان به جنگ با مجموعه عظیم جنایت به سبک آمریکایی که با یک پشتوانه عظیم رسانه‌ای پوشانده می‌شود می‌روند. این کارگردان‌ها و مستندسازان ایرانی هستند که موسسه راه می‌اندازند و برای اینکه نشان دهند که آمریکا، دشمن‌شان، دشمنی بزرگ برای بشریت است در مورد اسرار جنایات آمریکا جنگ عراق، و افغانستان فیلم مستند می‌سازند و در تمام دنیا پخش می‌کنند تا در مقابل مجموعه عظیم امپراتوری رسانه‌ای جریان اصلی آمریکا و حامیانش حداقل یک جریان حاشیه‌ای برای نمایش و اطلاع رسانی درباره چیزی به نام «حقیقت» دنیا به وجود آورند.

یک استدلال عقل سلیمی، طبیعتا ما را به این‌جا می‌رساند: سی و چند سال است ایرانی‌ها در خط مقدم نبرد با آمریکا هستند و اگر بخواهند طبق گزاره‌های منفعت‌طلبانه هم حقانیت خود را ثابت کند باید بزرگترین هجمه رسانه‌ای از سوی آنها باشند.آن طرف قضیه را هم نگاه کنیم، پاکستانی‌ها نزدیکترین فرزندان ایدئولوژیک انقلاب ایران‌اند، هم اکنون در زیر بار حملات غیربشری هواپیماهای بدون سرنشین هستند و صدای آنها در زیر بار وحشتناک رسانه‌های جریان اصلی اصلا در دنیا شنیده نمی‌شود، اگر کسی بخواهد صدای آنها را به گوش جهان برساند، یک ایرانی است.

4. اما رابرت گرینوالد یک ایرانی نیست. یک آمریکایی است. 9 سال است که هواپیماهای بدون سرنشین آمریکایی، تکنولوژی مورد علاقه رئیس‌جمهور اوباما، در پاکستان مشغول کودک کشی هستند و یک ثانیه کار رسانه‌ای، فرهنگی، سینمایی یا مستند ایرانی درباره این واقعه، درنزدیک‌ترین مرزهای سرزمینی به کشورمان، برای نزدکی‌ترین مردمان به کشورمان، وجود ندارد و این غربی‌ها، آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها هستند که مشغول نمایش «حقیقت»اند در سکوت مرگبار رسانه‌ها و فرهنگ و هنر ایرانی‌.

5- سوژه کجاست؟ در مورد چه فیلم بسازیم؟ از یک ماه پیش قرار شد که ویدئوهایی تحت عنوان «سوژه‌هایی برای پروژه فرهنگ، سیاست و جمهوری اسلامی» منتشر شود. سوژه‌هایی که شاید فاصله زمانی و مکانی آنها با ایران به اندازه دو استان غربی و شرقی ایران هم نرسد، کاملا قابلیت‌های دراماتیک سینمایی و تصویری دارد و در عین حال هیچ سند تصویری از آنها در رسانه‌های ایرانی در همه این سالها دیده نشده است.شاید نام بهتر این پروژه سوژه‌هایی باشد که رسانه‌های ایرانی بی‌اعتنا از مقابل آن گذاشتند، در حالی که می‌توانستند مهمترین پیشبرنده آرمان‌های انقلاب باشند.

سوژه اول مربوط به واقعه نه چندان مشهوری برای رسانه‌های ایرانی؛ کشتار قندهار بود.

فیلم را دوباره ببینید.

و امروز در مورد حملات هواپیماهای بدون سرنشین و قربانیان غیرنظامی آنها سوژه پیشنهاد می‌کنیم. ویدئوی زیر بخش کوتاهی از پروژه جنگ با هواپیماهای بدون سرنشین رابرت گرینوالد را هم در بر می‌گیرد.

این فیلم را هم ببینم و دوباره به این فکر کنیم که راه رسانه‌ها و هنر و فرهنگ ایرانی برای رسیدن به آرمان «کار برای حقیقت» چه قدر است؟