اولویت‌های موسسه هنرمندان پیشکسوت/یادداشت تشکر محمود استادمحمد از موسسه
خبرگزاری تسنیم: مدیر عامل موسسه هنرمندان پیشکسوت گفت: اگر بحث بودجه‌ای ما بخواهد درست انجام شود، بیش از ۵۰ میلیارد تومان نیاز داریم، اگر همه مسئولان دست به دست هم بدهند و به این موضوع رسیدگی کنند، بدون شک این رقم دست یافتنی است.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزای تسنیم، موسسه هنرمندان پیشکسوت از آذر ماه سال گذشته رسما در مکان فعلی خود در خیابان به‌آفرین، کار خود را آغاز کرده است، سیدعباس عظیمی مدیریت این موسسه نه چندان سرشناس، اما مهم و ضروری را برعهده دارد، عظیمی که پیش از این سابقه مدیریت اجرایی معاونت هنری ارشاد را برعهده داشته، توانسته با اتکا به سابقه اجرایی 20 ساله خود، این موسسه جان ببخشد و حال به دنبال استوار کردن آن باشد. عظیمی در گفت‌وگوی زیر از موسسه هنرمندان پیشکسوتی می‌گوید که به قول خود بهترین دوران کاری خود را در آن سپری می‌کند.
*تسنیم: تصور می‌کنم بحث ما از همان ابتدای تأسیس شما آغاز شود، بهتر است چرا که به آن صورت شناخته نشده است. اگر موافقید موسسه هنرمندان پیشکسوت را معرفی کنید و اینکه چه شد که بالاخره این موسسه جان گرفت و اکنون در این جایگاه قرار دارد؟
موسسه در بهمن ماه 1385 به تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی رسیده است، اما این موضوع به دلایل مختلفی تا نیمه اول سال 89 مسکوت ماند، پس از آن آرام آرام هیئت امنا و هیئت مدیره این موسسه مشخص شدند و از آنجایی که هیچ تشکیلات، بودجه و نیروی انسانی برای این موضوع پیش‌بینی نشده بود، شکل‌گیری موسسه تا نیمه دوم سال 91 به طول انجامید تا در نهایت بنده به عنوان مدیر عامل موسسه انتخاب شدم تا پیگیری‌های لازم صورت گیرد.
شروع کار مدیر عامل در مرحله اول صرفا یک ابلاغ اداری و کاغذی بوده است که حتی بنده یک دفتر و یا یک میز که بخواهم پشت آن بنشینم هم نداشتم، در ابتدا به دنبال ثبت موسسه بودم، پس از آن با دو نیرو که از معاونت هنری گرفتیم شروع به ایجاد زیر ساخت‌های لازم برای موسسه هنرمندان پیشکسوت کردیم، خوشبختانه با پیگیری‌ها و سعی و تلاشی که صورت گرفت، توانستیم ششم آذر ماه سال گذشته، فعالیت قانونی خود را شروع کردیم، اما همچنان فاقد امکانات اداری بودیم، در بدو کار با حمایت حمید شاه‌آبادی، معاون هنری وزیر ارشاد به عنوان رئیس هئیت مؤسس توانستیم در اویل پاییز در مکان فعلی مستقر شویم.
به هر صورت مکانی در اختیار ما قرار داده شده، که البته استیجاری هم است. این مکان بدون وسایل اداری بود که مجبور شدیم وسایل دست دوم بخریم. سعی کردیم با کم‌ترین هزینه امکانات لازم را فراهم کنیم. با حضور پنج نفر، کارمان را آغاز کردیم و با هنرمندان ارتباط گرفتیم. متاسفانه بانک اطلاعاتی هنرمندان همواره دچار نقص بوده است و برای برنامه‌ریزی خوب نیاز به تکمیل این بانک اطلاعاتی بود، در نتیجه ما با یک تیر دو نشان زدیم، نخست تکمیل بانک اطلاعاتی و دوم دیدار با این عزیزان که به گفته برخی هنرمندان طی 30 سال گذشته اولین کسانی بودیم که درب خانه آن‌ها را زده‌ایم.
اقدام بعدی که صورت گرفت راه‌اندازی سایت مجموعه بود که فرمی در آن گذاشته شد تا هنرمندان پیکسوت از این طریق مشخصات خود را تکمیل کنند. در کل می‌توان گفت در ابتدای کار تمام تمرکز خود را بر تکمیل اطلاعات و ارتباط با هنرمندان گذاشتیم. تلاش کردیم موضوع موسسه را رسانه‌ای نیز کنیم و تبلیغاتی را از طریق رسانه‌ها انجام دادیم که اصل همکاری دوستان رسانه‌ای معرفی موسسه هنرمندان پیشکسوت بود.
احمدی‌نژاد کمک کرد تا چراغ این موسسه خاموش نشود
تمام این کارها را انجام دادیم تا بتوانیم از بودجه دولت در پایان سال 91 بی‌بهره نمانیم. در نهایت حضور خیلی از چهره‌های تئاتری، موسیقی، تجسمی و... برای ما بسیار خوب بود و مصاحبه‌های این هنرمندان با رسانه‌ها کمک به سزایی به ما کرد. در مراحلی نیز توانستیم با واسطه هنرمندان با شخص رئیس جمهور ارتباط بگیریم، اما باز هم دیدیم شاید مشکل حل نشود و تیر نهایی را با نامهای که بزرگانی چون علی نصیریان، جمشید مشایخی، بهروز بقایی، انوشیروان ارجمند، داریوش ارجمند، محبوبه بیات و ... زیر آن را امضا کردند، زدیم. پس از این نامه توانستیم با رئیس جمهور سابق و مشاورانشان جلسه بگذاریم. این دیدار باعث شد که مبلغی که شاید کلیت آن بالا نباشد، اما در پایان سال 91 قابل توجه و کار راه‌انداز بود به ما اختصاص پیدا کرد؛ این پول کمک کرد تا چراغ موسسه را روشن نگاه داریم.
فرودین 92، کمک رئیس جمهور سابق به حساب موسسه واریز شد و ما 26 فروردین اولین حضور برون مرزی را در برنامه کنگره ملی شعر ارمنستان داشتیم که با توجه به حضور 30 کشور، برنامه شاعران ما بسیار جلب توجه کرد. در برنامه‌های داخلی نیز در برخی از استان‌ها و جشنواره‌ها مانند جشنواره فرهنگی هنری خلیج فارس حضور داشته‌ایم.
دیدار با هنرمندان پیشکسوت به صورت جدی در دستور کار ما قرار گرفت، بخشی از کار ما به حفظ شأن و منزلت هنرمندان و بخشی دیگر به همین دیدارها باز می‌گردد و شاید مسئله اصلی تنها مشکل‌های مالی نباشد. با بیش از 70 هنرمند در تهران و دیگر استان‌ها در همین مدت کوتاه دیدار کرده‌ایم و سعی کردیم موضوع هنرمندان شهرستانی در حاشیه هنرمندان تهرانی قرار نگیرد و هیچ تفاوتی میان هنرمند تهرانی و شهرستان نباشد.
از تیر ماه امسال کمک هزینه‌ای را نیز به مبلغ 150 هزار تومان به حساب هنرمندان پیشکسوت واریز می‌کنیم که با این مبلغ جمع کمک هزینه ارشاد به هنرمندان پیشکسوت، به ماهیانه 330 هزار تومان رسیده است. تلاش داریم که سقف این کمک هزینه را به هنرمندان فاقد هرگونه حقوق بازنشستگی افزایش دهیم. متاسفانه در حال حاضر هنرمندانی داریم که در دوران کهولت سن تنها با 180 هزار تومان زندگی می‌کنند. این مسئله اصلا خوب نیست و در شأن وزارت ارشاد هم نیست که یک هنرمند پیشکسوت زندگی خود را تنها با 180 هزار تومان کمک هزینه ارشاد می‌گذراند.
به دنبال این هستیم تا از تجربیات هنرمندان استفاده کنیم و از یک عمر اندوخته گران‌بهای پیشکسوتان در حوزه آموزش، مخصوصا در شهرستان‌ها استفاده کنیم. به بهانه‌های متفاوت هنرمندان را جمع و وحدتی میان هنرمندان در رشته‌های مختلف ایجاد کنیم. در حال حاضر ما 9 حوزه را پوشش می‌دهیم و خارج از وزارت ارشاد هنرهای سنتی و معماری نیز تحت پوشش هستند.
*تسنیم: برخورد و واکنش هنرمندان نسبت به فعالیتهای موسسه چگونه بوده است؟
جمع کردن تمام این هنرمندان در کنار هم، انرژی مثبتی ایجاد می‌کند که در مراسم افطاری که اخیرا برگزار کردیم این اتفاق مشهود بود و جالب بود که یکی از هنرمندان با آمبولانس به این مراسم آمده بود. در چندین مراسمی که داشته‌ایم، خود هنرمندان اتفاق نظر دارند که باید این مراسمها بیشتر شود.
حمایت از فعالیتهای کاری هنرمندان بخش دیگر از فعالیتهای ما است و این موسسه می‌تواند یک کانون مشورتی بسیار تاثیرگذار برای مدیران ارشد فرهنگی باشد، چراکه نخبگان فرهنگ و هنر در اینجا جمع هستند و سرمایه‌ای عظیم در این مکان وجود دارد. موسسه آرام آرام دارد ظرفیت‌های بالقوه خود را بالفعل می‌کند تا دغدغه‌های فرهنگی وهنری نظام و مسئولان فرهنگی را پاسخ‌گو باشد.
نمایندگان مجلس شورای اسلامی، سازمان‌های فرهنگی هنری مانند وزارت ارشاد، صدا و سیما، آموزش و پرورش و... می‌توانند از تجربیات هنرمندان پیکشکسوت بهره ببرند.
تشکیلاتی بی‌منت برای خدمت به هنرمندان پیشکسوت
بحث تعامل و ارتباط با هنرمندان سایر کشورها را در دستور کار قرار داریم که بزودی به سراغ آن می‌رویم، حضور پیشکسوتان ما در مراسمها و جشنواره‌های بین‌المللی را حتما خواهیم داشت، چراکه بسیاری از هنرمندان فکر می‌کردند به خاطر مسائل مالی و خروج از کشور نمی‌توانند در این مراسمها حضور داشته باشند.
با توجه به اینکه روز به روز حجم کارهای موسسه بیشتر می‌شود، به دنبال فضایی بزرگ‌تر و افزایش نیرو نیز هستیم و باید فضایی ثابت و در اصل یک پاتوق خوب برای هنرمندان داشته باشیم. ما با توجه به برنامه‌های راهبردی که برای موسسه پیش‌بینی شده است، سعی می‌کنیم به دلیل کمبود بودجه با اولویت‌بندی مشکلات اساسی هنرمندان مانند مسائل پزشکی جلو برویم.
در مجموع نکته‌ای که خیلی مهم است ایجاد تشکیلاتی برای خدمتی بی‌منت به هنرمندان پیشکسوت است. قرار است شرایطی فراهم کنیم که هنرمندان پیکسوت دغدغه‌ای در ذهن خود نداشته باشند و اینجا کانونی برای حمایت از هنرمندان است و هنرمندان نیز اینجا را خانه دوم خود بدانند و موسسه محل رجوعی برای رفع مشکل هنرمندان باشد و همیشه در شادی‌ها در کنارشان باشیم و هیچگاه آنان را در غم نبینیم.
برخی فکر می‌کنند مدیران فرهنگی دغدغه‌ای برای خدمت به هنرمندان ندارند
* تسنیم: یکی از مهم‌ترین مشکلات هنرمندان پیشکسوت، بروز بیماری‌‌ها و مشکلات جسمانی است، در حوزه درمان چگونه عمل کرده‌اید؟
یکی از دغدغه‌های جدی ما مسئله بیماری هنرمندان است، متاسفانه گاهی برخی بیماری‌های خاص و صعب‌العلاج هزینه‌های سنگینی را بر خانواده هنرمند تحمیل می‌کند و محدودیتی در مجموعه ارشاد ایجاد می‌کند که شاید نتوانیم آن طور که باید از هنرمند حمایت کنیم؛ هرچند تاکنون به نظر من هیچ کوتاهی در ارتباط با هیچ هنرمندی اتفاق نیفتاده است.
نکته‌ای که باید از آن گلایه کنم این است که چرا برخی فکر می‌کنند مدیران فرهنگی دغدغه‌ای برای خدمت به هنرمندان ندارند و باعث می‌شوند که خدمتی که به هنرمند شده، نادیده گرفته شود. مسائلی هست که به ما اجازه نمی‌دهد زبانمان را باز کنیم. آن شأنی که باید برای هنرمندان قائل شویم اینجا است، این اتفاق هم از عدم اطلاعات کافی است که این دوستان چه در حوزه رسانه و چه خود هنرمندان به آن می‌پردازند.
اخیرا هم از مرحومان سعدی افشار، احمد ابراهیمی، فریدون حافظی، جلیل شهناز، محمود استادمحمد صحبت‌هایی شنیده می‌شود که درست نیست. بحث کمبود داروی مرحوم استادمحمد که دیگر به وزارت ارشاد مربوط نیست، علی رغم اینکه پیگیری‌های وسیعی از سوی وزیر ارشاد سابق با وزیر بهداشت صورت داد. هیچگاه هیچ مدیری به خود اجازه نمی‌دهد جزئیاتی از کمک‌های انجام شده به یک هنرمند را برای دفاع از کار خود رسانه‌ای کند، امیدوارم برخی افراد شرایط را به سمتی نبرند که خدای نکرده نام هنرمندی بیاید و میزان کمک‌های بلاعوضی که به او شده است، مطرح شود. این اصلا در شأن هنرمندان پیشکسوت ما نیست. حداقل چیزی که بنده خود دیده‌ام، زمانی که در معاونت هنری بودم، هنرمند جوانی که در مقطع زمانی خود چهره خاصی در تئاتر نبود، معاونت برای بهبود این عزیز، نزدیک به 500 میلیون تومان هزینه درمان او را داد.
در حال حاضر هنرمندانی که مشکل بیمه دارند، سعی کرده‌ایم بخشی از هزینه‌های درمان آن‌ها را از سه تا 10 میلیون تومان تامین می‌کنیم.
درست است ما کت جادویی نداریم و ای‌کاش داشتیم تا می‌توانستیم هر مقدار که امکان دارد کمک کنیم، اصلا در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی کسی دغدغه‌ای جز خدمت به هنرمندان ندارد. شخصا به این مسئله اعتقاد دارم که اگر هنرمند وجود نداشته باشد، این جایگاه من معنا و وجود ندارد. در مجموعه وزارت ارشاد، هیچ شأنی غیر از خدمت به هنرمندان برای خود قائل نیستیم، اما مشکل اصلی این است که بودجه‌های فرهنگی ما کفاف رسیدگی به این مسائل را نمی‌دهد، علی‌رغم این اتفاق، در نهایت و حداکثر توان از طرف تمام مسئولان معاونت‌های مختلف ارشاد به هنرمندان کمک شده است. رسانه‌ها نباید دنبال این باشند که به چه کسی، چه مقدار کمک شده و اگر هم برخی می‌آیند در مراسمها بیانیه‌های سیاسی می‌خوانند، تنها از روی عدم اطلاع دقیق است. امیدوارم هیچگاه لازم نباشد در این مورد، مسائلی را بیان کنیم.
مرحوم محمود استادمحمد پیش از فوتشان، برای بنده کتاب «ای کاش که جای آرمیدن بودی» به قلم خودش را از طریق یکی از نزدیکان فرستاد، در ابتدای آن کتاب نوشته بود: احساس مشایعین، توشه راه مسافر است، آنکه مصحف می‌افرازد، آنکه به آب پشت‌پا، فانوس می‌افروزد، و آنکه در چارچوب درِ خانه می‌ایستد، به تصنع لبخند می‌زند، ولی به صدق هستی، دعای راهت را زمزمه می‌کند. عباس عظیمی دست دعایت از بیمارستان با من آمد و می‌آید. / محمود استادمحمد، بهار 92
*تسنیم: موسسه هنرمندان پیشکسوت با چه مقدار بودجه می‌تواند، برنامه‌های خود را به طور کامل و هر ساله عملی کند؟
اگر بحث بودجه‌ای ما بخواهد درست انجام شود، بیش از 50 میلیارد تومان نیاز داریم، اگر همه مسئولان دست به دست هم بدهند و به این موضوع رسیدگی کنند، بدون شک این رقم دست یافتنی است.
خیرین هم می‌توانند به این موسسه کمک کنند
امیدواریم صدا و سیما، سازمان تبلیغات اسلامی، وزارت کار، رفاه و امور اجتماعی، وزارت علوم و دیگر اعضای هیئت امنای موسسه بتوانند حداقل بخشی از خدماتی را که می‌توانند به سوی هنرمندان پیشکسوت سوق دهند. وزارت علوم می‌تواند از حضور این هنرمندان پیشکسوت در مسئله آموزش استفاده کند، وزارت کار می‌تواند بخش رفاهی و مسافرت هنرمندان را تامین کند و بسیاری کارهای کوچک و بزرگ دیگر، امیدوارم که یک روز از اعضای هیئت امنای موسسه هنرمندان پیشکسوت با ما تماس بگیرد و اول بپرسد ما اصلا چه می‌کنیم و بعدش به این موسسه کمکی کنند.
برای تامین مسائل مالی موسسه ما حتی خیر هم داریم، به عنوان مثال سال گذشته یکی از مقامات دولتی، 50 سکه از نشان درجه یک فرهنگی خودشان به ما کمک کردند. اگر خیرینی هم هستند که می‌خواهند کمک کنند، ما استقبال می‌کنیم.
*تسنیم: تاکنون نامهای در جهت بهبود شرایط خود به مسئولان بالا رتبه داده‌اید؟
ما فعلا در حد دعوت‌نامه به نمایندگان سازمان‌ها در موسسه اقدام کرده‌ایم، اما به غلامعلی حدادعادل، عزت‌الله ضرغامی، حجت‌الاسلام ابوترابی، علی لاریجانی و چندی دیگر از مدیران، نامه داده و یا صحبت کرده‌ایم. تنها کسی که به نامه ما جواب داده است حجت‌الاسلام والمسلمین سالک، رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی جواب دادند و با او دیدار هم داشته‌‌اند. اما من تا جایی که می‌توانم قطعی بیان کنم می‌گویم که هیچ فرصتی برای بیان مشکلات و کمک‌خواهی از مدیران و مسئولان بالارتبه را از دست ندادم.
رئیس سابق سازمان میراث فرهنگی قرار بود ساختمانی در پامنار به ما بدهد، اما نشد، علی رغم دستورات جدی او و پیگیری‌های بسیار ما، نمی‌دانم کار کجا گیر کرد. وزارت ارشاد هم به خاطر گستردگی تشکیلاتی خود مشکل جدی در فضای اداری دارد. هر کجا نگاه کنید با مکافات یک مجموعه کار خودش را انجام می‌دهد.
* تسنیم: شرایط عضویت در این موسسه با توجه به الزامی بودن داشتن درجه یک هنری، سخت نیست؟
برخی هنرمندان خودشان به دنبال درجه یک هنری نرفته‌اند و برخی هم شرایط آن را نداشتند، لیستی که شورای ارزشیابی در اختیار ما بگذارد، ما می‌توانیم به صورت قانونی در خدمت هنرمندان باشیم و در اصل تسهیلات لازم وزارت ارشاد از طریق صندوق حمایت به هنرمندان داده می‌شود و تنها موسسه هنرمندان پیشکسوت ظرفیتی تازه برای نخبگان هنری است. اگر بخواهیم تبصره‌بندی کنیم دیگر ضرورتی به ایجاد این مکان نبود.
موسسه هنرمندان پیشکسوت، یک پاتوق برای هنرمندان است
*تسنیم: شما پیش از این مدیر اجرایی معاونت هنری ارشاد بودید، چه شد موسسه هنرمندان پیشکسوت را برای ادامه کار انتخاب کردید؟
من کارمند وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هستم، حالا قسمت شده است که پس از 20 سال خداوند این شغل را به من داده است و من باید تا زمانی که اینجا هستم نهایت تلاش خود را انجام دهم. ما واقعا باید مانند خانواده به هنرمندان پیشکسوت نگاه کنیم، مانند پدر و مادرمان، هیچ وقت نباید هنرمندی که به اینجا می‌آید احساس کند وارد یک فضای اداری شده، بلکه اینجا یک پاتوق است، پاتوقی که هنرمند فکر نکند با یک مدیر اداری طرف است، بلکه احساس کند من نیز فرزند او هستم.
ساعت 11 دیشب یکی از هنرمندان با من تماس گرفت، احساس کردم کار خاصی ندارد، اما یک ساعت با هم صحبت کردیم و این گفت‌وگو بیشتر یک درد دل بود، ابتدا ناراحتی در حرف او بود اما وقتی خداحافظی کردیم احساس کردم آن هنرمند پیشکسوت پشت تلفن لبخند می‌زند.
در وزارت ارشاد چون دستگاه فرهنگی است، این دغدغه و انتظار وجود دارد هرکس به این مجموعه ورود پیدا می‌کند با یک برخورد فرهنگی روبه‌رو شود. اما دیده‌ام هنرمندی وارد قسمتی می‌شود که با او بسیار بد برخورد شده که می‌خواستم بروم برگه را بگیرم و به جای او امضاها را بگیرم.
*تسنیم: نامهای بزرگی در لیست هیئت امنای موسسه هنرمندان پیشکسوت وجود دارد، اما شرایط فعلی این موسسه نشانی از این نامهای بزرگ ندارد.
طبق مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی، سازمان‌ها و نهاد‌هایی که در هیئت امنای موسسه عضو دارند می‌توانند به صورت قانونی به ما کمک کنند، اما حقیقت این است که اگر پرس‌وجویی از این نهادها انجام دهیم، شاید اصلا نام موسسه هنرمندان پیشکسوت را نشنیده باشند. فعلا دوستان عضو هستند و ما انتظار این را داریم که سراغی از موسسه بگیرند. البته نماینده وزارت‌های علوم، کار، سازمان تبلیغات اسلامی، معاونت هنری ارتباط اداری را با ما حفظ کرده‌اند، اما متاسفانه ما هنوز نماینده صدا و سیما، آقای تقدس‌نژاد را زیارت نکرده‌ایم و انتظار داریم که یک حضور جدی در بحث حمایت داشته باشند.
به صورت سالانه با هیئت امنا جلسه داریم. امید ما این است که هیئت امنا سراغی از این موسسه بگیرند، البته چند تن از اعضا پیگیر این مسئله هستند. بدون شک بهترین دوران خدمت من در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، طی 20 سال حضورم در این وزارت‌خانه، در این چند ماه مدیریت موسسه هنرمندان پیشکسوت بوده است.
انتهای پیام/
