۱۶۰ هزار کشته و دریدن شکم ۳هزار نفر سوغات آمریکا برای ویتنام
خبرگزاری تسنیم: آمریکائی‌ها تا اواســط ۱۹۶۳، ۱۶۰ هزار نفر از مردم ویتنام را کشــته، ۷۰۰ هزار نفر را شــکنجه، ۴۰۰ هزار نفر را زندانی، ۳۱ هزار نفر را هتک ناموس و ۳ هزار نفر را شــکم دریدند.
گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم- چهره واقعی امپراتوری ســکولار آمریکا، اعمــال جنایت‌بار خود را به بهترین وجه در ویتنام برای مردم جهان آشــکار ساخت. مواد شیمیایی خطرناک و گازهای مسموم کننده، ســلاحهای بیولوژیکی، بمب‌های فسفر و ناپالم، شکم دریدن، عضو بریدن، تجاوز جنسی، اردوگاههای کار اجباری، انواع شکنجه‌های کوتاه مدت و دراز مدت و...، همگی توسط نیروهای نظامی و پلیس سیاسی این کشور در ویتنام به وقوع پیوست.
بیمارستان‌ها، آسایشگاه‌ها، درمانگاه‌ها، مدارس و دهکده‌ها، همه به وضع کاملا اســفناکی توسط بمب‌های آمریکایی سوخته و ویران شده بود.
به رغم همه این جنایات، هر روز در سراســر جهان، به ویژه میان مردم ویتنام -مردمی که 25 سال، علیه سه دولت مقتدر صنعتی (فرانسه، ژاپن و ایالات متحده) جنگیدنــد- مقاومت و مبارزه، مقابل این دیکتاتوری بین‌المللی بیشتر شده است.(1)
* خشونت‌بار‌تر از استعمار فرانسه و ژاپن در ویتنام
ژنرال هارکینز رئیس دائره عملیات ارتش آمریکا در ویتنام می‌گوید: «در سال 1962 فقط در حدود 40 هزار نفر از ویتنامی‌ها طی جنگ‌ها کشته شــده‌اند.» اما در 1963، آمار منتشر شده تا 100 هزار نفر افزایش یافته بود. در اواسط 1962، تعداد آوارگانی که در «سکونت‌گاه‌های عمومی» جا داده شده بودند، پنج میلیون نفر ذکر شده که در این میان فقط 45 هزار نفر، دانش آموز بودند.
تعــداد مردمی که در جزیره پائولو کانــدر، در 1963 زندانی بودند بالغ بر 300 هزار نفر می‌شده است. طبق تخمین رهبر بودائیان عضو جبهه آزادی بخش ملی، تا اواســط 1963، 160 هزار نفر کشــته، 700 هزار نفر شــکنجه، 400 هزار نفر زندانی، 31 هزار نفر هتک ناموس شــده، 3 هزار نفر را شــکم دریده، 4 هزار نفر را ســوزانده و یک هزار نفر را از اســتخوان گیج‌گاه شکســته بودند. علاوه بر آن 46 روستا به وسیله سلاحهای شیمیایی مورد حمله واقع شده و در اواسط 1962 تقریبا نیمی از روستانشــینان ویتنام جنوبی در «سکونت‌گاه‌های عمومی» نگهداری شده بودند که این رقم در سال بعد، به هفت میلیون نفر رسید.
60% از تلفاتی که به وسیله سخنگویان نظامی آمریکا اعلام می‌شد، به هیچ وجه با عملیات جنگی ســر و کار نداشت. فجایع گوناگون این دوره از تاریخ ویتنام، آن را از همه دورانهای حاکمیت استعماری فرانسویان و ژاپنی‌ها خشونت‌بار‌تر ساخت.(2)
*جنگهای شیمیائی و بیولوژیک علیه ویتنام
اتحادیه دانشــمندان آمریکا اطلاعی‌های درباره جنگهای شیمیائی برای وزارت دفاع فرستاد و اظهار داشت: «ایالات متحده، ویتنام را به صورت میدان آزمایش ســلاحهای شــیمیایی و بیولوژیک خویش تبدیل کرده اســت. به اعتراف خود ارتش، داروهای استفاده شده، نابودی درختان میوه، سبزی‌کاری‌ها، گله‌ها و حیوانات اهلی را به همراه داشته است. لیســت داروهای به کار رفته شامل ارسینک سفید، ارسینتهای سدیم و کلســیم، ارسناتهای سرب و منگنز، DNC، DNP که توسط پوست جذب شده و تولید تاولهای دردناکی می‌کند، می‌شود».
طبق گزارش کنگره جهانی زنان، تاثیر سلاحهای سمی که در 46 روستا به کار رفته بود، بر حدود 20 هزار نفر که غالبا زن، کودک و پیر بودند، ابتلا به سوختگی، کوری، و اسهال خونی بیان شد. استفاده از گلوله‌های آتش‌زا که پس از انفجار، فسفر ملتهبی ایجاد می‌کنند، صحنه کودکان نیمه جانی را پدید آورد که سراسر بدن آن‌ها سوخته شده بود.(3)
*شریک جرم جنایات 300 هزار مامور مخفی در ویتنام
ساخت «دهکده‌های دولتی» یا «سکونت‌گاه‌های عمومی» با هدف دست نیافتن چریکهای ویتنامی به غذا، مخفی‌گاه، کسب اطلاعات و نیروی تازه و هم چنین جداسازی از دهقانان صورت گرفت. حدود 58% از کل جمعیت ویتنام در 12 هزار کمپ نگهداری شدند که هر یک به وسیله حصارهای خیزران و سیم خاردار، سگهای محافظ و برجکهای مسلح محصور شده بود.
ایالات متحده شــریک جرم حمله نیروهای دولتی ویتنام به دهقانان بی‌دفاع، دریدن شکم زنان آبستن و بیرون آوردن جنین‌هایشان برای عبرت سایرین و شریک جرم جنایات بی‌شمار 300 هزار مامور مخفی است. طبق گزارشی که تسلیم کمیسیون بین‌المللی نظارت بر امور ویتنام شده بود، 685 نفر از مردم بوســیله سلاح گرم یا شکنجه ناقص‌العضو شده بودند. در لیست تاریک جنایات آمریکا در ویتنام، آلوده ساختن زمینهای زیرکشــت، نابود کردن منابع اصلی تغذیه مردم و آتش زدن خانه‌ها و انبارهای آنان را نیز باید افزود.(4)
* فاجعه «مای لای»
ثروتمد‌ترین و به اصطلاح ابرقدرت اول دنیا، نزدیک به 10 سال تلاش می‌کرد جنبشی انقلابی در کشوری کوچک را شکست دهد و مانع اتحاد ویتنام شمالی و جنوبی شود. پس از عقب‌نشینی فرانسه از ویتنام، طبق صلحنامه «جنبش ویتمین» میان انقلابیون شمال و جنوب، قرار شد ویتنام شمالی و جنوبی پس از دو سال یکی شوند و مردم دولت منتخب خود را برگزینند.
در ســال 1964، رئیس جمهور جدید، «لیندون جانســون» با ادعای دروغ شــلیک ویتنامی‌ها به سمت یک ناو آمریکایی - که در واقع برای ســیا جاسوسی می‌کرد و هیچ شلیکی هم صورت نگرفته بود- بمباران ویتنام شــمالی و روستاهای جنوب آن را آغاز کرد. در این بمباران، گاه از بمب‌های ناپالم اســتفاده می‌شد که بدن انســان را به صورت بسیار وحشتناک می‌سوزاند.
یک نمونه هولناک از جنایات نیم میلیون ســرباز آمریکایی در ویتنام، دهکده «مایلای» است. سربازان همه روستاییان را - از جمله مردم پیر و زنانی که بچه در آغوش داشتند- به درون گودالی جمع کردند و سپس همگی را به گلوله بستند. 450 تا 500 نفر، در قبرهای دسته جمعی دفن شدند. یکی از افسران مسئول این اقدام به حبس ابد محکوم شد؛ آن هم پس از تلاش ارتش برای مخفی نگه‌داشتن حادثه مای لای و درز کردن اخبارش به بیرون. با این همه، آن افســر فقط سه سال بازداشت خانگی را تجربه کرد.
یک افســر ارتش در اعترافات خود می‌گوید تراژدی‌های بسیاری شبیه «مایلای» رخ داد و مخفی ماند. به بهانه ممانعت از شکل‌گیری پایگاههای چریکهای ویت کنگ - مبارزان ویتنامی- لائوس، کشور همسایه ویتنام نیز بمباران شــد که از مردم آمریکا پنهان نگاه داشته شد؛ هرچند اقدام مشابه در کشور همسایه دیگر، کامبوج، به گوش عموم رسید و غوغای اعتراضات در درون ایالات متحده علیه جنون توسعه‌طلبی آمریکایی به راه افتاد.(5)
انتهای پیام/
