خودباخته هستیم و تئاتر ملی ما در سیطره تئاتر خارجی است
خبرگزاری تسنیم: هنرمند پیشکسوت تئاتر گفت: اهمیتی که به ترجمه می‌دهیم به تولید نمایشنامه ایرانی نمی‌دهیم، چون خودباخته هستیم و تئاتر ملی ما در سیطره تئاتر خارجی است.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، عصر امروز، 14 اردیبهشت ماه، مراسم کانون نمایش‌نامه‌نویسان خانه تئاتر به مناسبت هفته بزرگداشت روز جهانی تئاتر در خانه هنرمندان برگزار شد.
در این مراسم قطب‌الدین صادقی گفت: اولین و مهم ترین مسئله این است که ما برای تثبیت حقوق نمایشنامه نویسان ابتدا باید چرخه فعالیتمان حرفه‌ای شود، نکته دوم تولید دائم است که ما نداریم، نهادهایی که در این حیطه کار می‌کنند موقتی هستند، در دیگر کشورها نمایش‌ها برای مدتی طولانی اجرا می‌شوند.
وی تصریح کرد: نکته سوم مسئله بودجه اندک تئاتر است. نکته چهارم این است که ما اهمیتی که به ترجمه می‌دهیم به تولید نمایشنامه ایرانی نمی‌دهیم، چون خودباخته هستیم و تئاتر ملی ما در سیطره تئاتر خارجی است.
صادقی افزود: یک مشکل حقیقی برای ما وجود دارد که این مشکل مهمترین مسئله و پاشنه آشیل تئاتر ما است که تئاتر ما حرفه‌ای نیست، بلکه آماتور است و تولید حرفه‌ای ندارد، براساس آمار ما سالانه دو تا سه هزار نمایش‌نمه تولید می‌کنیم که بخش عمده آن کیفیت ندارد و آن توسط نویسنده حرفه‌ای نوشته نشده است و از این تعداد شاید حدود 100 تا 150 اثر قابلیت دارند و دیگر آثار قابلیت نمایشی ندارند. نمایشنامه نویسان برا تثبیت حقوقشان باید چرخه فعالیت های خودشان را حرفه‌ای کنند.
وی تصریح کرد: تئاتر بولوار آمریکا را در همین ایرانشهر اجرا می کنند، بسیاری از کارگردانان ما شیفته آثار دسته چندم خارجی هستند. چرا گروه های نمایشی ما به آثار ایرانی بها نمی‌دهند و سراغ ترجمه می‌روند و آن هم ترچمه غلط، بحث بعدی من بازخوانی آثار نمایشی است که این هم بی ارزش است و نابود کننده حقوق نمایشنامه نویس است.
این نمایش‌نامه‌نویس با اشاره آثار تماشاخانه ایرانشهر اظهار داشت: برخی داستان‌ها و رمان‌های معروفی چون هری پاتر، پلنگ صورتی و تن تن را دستمایه کار نمایشی قرار می‌دهند. این اشخاص آن فرهنگ را نمی‌شناسند، این شخص نویسنده وقتی یک ساعت در آمریکا نبوده است، به چه جرأتی از این آثار اقتباس می‌کند. ما مدافع صنفی برای نمایشنامه نویسان نداریم.
صادقی در پایان صحبت‌های خود با اشاره به بودجه تئاتر در کشورهای کره جنوبی و فرانسه گفت: در کره جنونی سالانه 16 ملیارد دلار در بخش فرهنگی و تئاتر هزینه می‌شود، علت این است که آنها اعتقاد دارند تئاتر و کار فرهنگی روی ذوق ملی تاثیر می‌گذارد و بازگشت سرمایه را در بخش صنعت خواهند دید. در فرانسه نیز 15 میلیارد یورو در هنر سالانه پول رد و بدل می‌شود. در حالی که در ایران سالانه 5 میلیارد تومان در نظر گرفته می‌شود که حق هر ایرانی 75 تومان است و برای هر هنرمند تئاتر 30 هزار تومان سالانه می‌گیرد و او باید یک سال با آن زندگی کند.
محمد چرمشیر در ادامه گفت: استاد حکیم رابط پیش از آنکه به ما نمایشنامه نویسی بیاموزد به ما آموخت چیزی برای نوشتن نمایشنامه لازم است و ما باید آن را آموخته باشیم و آن داشتن تجربه زندگی است. تجربه زندگی و استفاده از آن، امری است که تا امروز هیچگاه در دانشکده‌های ما به آن اهمیت داده نشده است. او به یاد داد که باید زندگی کردن را بلد باشیم و از همه مهم‌تر نوشتن از زندگی را بلد باشیم. معلم بودن، دومین درس این استاد بزرگ به من بود. او بسیار خوب می دانست که چگونه باید با دانشجویان رفتار کند و چگونه آنها را به مقصد برساند.
نادر برهانی‌مرند د ادامه اظهار داشت: در سال گذشته برنامه‌های رادیو 15 درصد رشد کیفی داشته است، خوشبختانه خبرهای خوبی در حوزه نوشتن در رادیو در راه است که ما با خیال راحت بتوانیم آرمان های فرهنگی و هنری خود را دنبال کنیم. ما چهار فصل را تدارک دیده‌ایم که فصل نخست آن به نکوداشت خسرو حکیم‌رابط بود. اکثر برنامه های گفتگو محور رادیو نمایش در این چند روز نیز به بررسی و تحلیل آثار خسرو حکیم رابط اختصاص داشت.
وی تصریح کرد: در ادامه در فصل دوم و سوم از محمود استادمحمد و اکبر رادی تجلیل می‌کنیم و در فصل چهارم نکوداشت محمد چرمشیر برگزار می‌شود.
نصرالله قادری، مدیر انتشارات نمایش دیگر سخنران این مراسم بود و گفت: خسرو حکیم‌رابط فردی است که حتی خودش را از خودش پنهان می کند. من بیش از هرچیزی از او آموختم قبل از اینکه هنرمند بود، باید یک آدم باشم. او برای من نمایشنامه نویسی است که معلم است. همچنین معلمی است که نمایشنامه نویس است. او چهره ای بی نقاب دارد که حتی در کتاب بی نقاب هرآنچه را که می خواهد ارائه بدهد ارائه نمی‌دهد.
وی تصریح کرد: بیش از هرچیزی حکیم رابط در نمایش‌نامه‌ها و کتاب‌های خاطرات، فیلم‌ها و تک نوشته‌های خود، حکیم رابط است. او به ما یاد داد که عاشق قلم و کلمه باشیم. او به ما آموخت که اگر می فروشیم بازو بفروشیم و نه قلم خود را و به ما آموخت که آنچه را می نویسیم باید باور ما باشد، چراکه نمی‌توان باور را به حراج گذاشت.
خسرو حکیم‌رابط که در این مراسم نشان عالی مرکز هنرهای نمایشی که هر سال به یک هنرمند پیشکسوت اهدا می شود را دریافت کرد گفت: خوشبخت، معلمی است که دانشجویانش از او پیشی بگیرند. من بسیار از برهانی‌مرند، قادری و چرمشیر آموخته‌ام. گویا آنچه که بر این قلم رفته کار و دنیایی است به نام استاد حکیم رابط اما حقیقت این است که این زندگی‌ها و شخصیت‌ها در آینه‌ای بازتاب یافته‌اند که ظرفیت دریافت و توان انعکاس آنها را داشته است. در این بین ذهن من فقط آینه ای بوده است. این سخن را من 39 سال قبل در سمینار تئاتر شهرستانها در تالار سنگلچ به زبان دیگر گفته‌ام، من سازنده سرنوشت آنها نبودم، بلکه آنها سامان بخش سرشت و سرنوشت من بوده‌اند.
محمد امیریاراحمدی، بهزاد صدیقی، افروز فزوزند ، شهرام کرمی ، آندرانیک خچومیان و سلما سلامتی از دیگر حاضران این مراسم بودند.
پیش از این در سال‌های گذشته، کانون نمایش‌نامه‌نویسان خانه‌ی تئاتر ایران به همین مناسبت، سمینارهای نمایش‌نامه‌نویسی و حقوق شهروندی، نمایشنامه نویسی و امنیت و نمایش‌نامه‌نویسی و سکوت را برگزار کرده بود.
انتهای پیام/
