فراز و نشیب‌های ثبت ۷۰ درصد جانبازی برای ۳ دهه مقاومت «جعفری‌منش»
خبرگزاری تسنیم: اگرچه این ۵درصد یکی دو ماه پیش به جانباز جعفری‌منش تعلق گرفت اما ازآن‌جایی که سال‌ها مشکلات این "مرد مقاومت روزهای سخت" در گیرودار بوروکراسی اداری دست به دست می‌شد، مدتی وقت نیاز بود تا همه باور کنند به او تسهیلات تعلق می‌گیرد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، "یکی دو ماه پیش آقای برکان رئیس بنیاد شهید شهرستان ورامین با من تماس گرفتند و خبر درصد جانبازی همسرم را دادند و گفتند 70 درصد جانبازی ایشان از طرف بنیاد شهید تأیید شده است".
این خبری است که "مرضیه اصفهانی" همسر جانباز محمد جعفری‌منش از پشت تلفن می‌دهد. اگرچه این پنج درصد یکی دو ماه پیش به جانباز جعفری‌منش تعلق گرفت اما ازآن‌جایی که سال‌ها مشکلات این "مرد مقاومت روزهای سخت" در گیرودار بوروکراسی اداری دست به دست می‌شد و ناامیدانه وضعیتش پیگیری می‌شد، مدتی وقت نیاز بود تا همه حتی اعضای خانواده باور کنند که به‌راستی تسهیلات یک جانباز 70 درصد به او تعلق می‌گیرد.
محمد جعفری‌منش متولد 1340 است. او در ابتدای جوانی وارد سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شده و وقتی جنگ تحمیلی آغاز شد، مانند دیگر رزمندگان اسلام دلیرانه در میدان حاضر و در عملیات‌های مختلف حضور داشته و همپای دیگر رزمندگان جنگیده است. او یکی از جانبازان ساکن ورامین است که امروزه به‌دلیل عوارض مربوط به جراحت‌های جنگی مشکلات زیادی را متحمل می‌شود. مجروحیت جعفری‌منش در عملیات والفجر4 و در سال 62 از یک ترکش بزرگ در سرش آغاز شد و هنوز هم عوارض آن پی‌درپی ادامه دارد، حالا سمت چپ بدنش لمس شده است، چشم چپش را تخلیه کرده، کام مصنوعی دارد، مجبور است وقت و بی‌وقت تشنج حاصل از مجروحیت را تحمل کند، لگنش چندین بار عمل شده، کلیه‌هایش را از دست داده و دیالیز می‌شود، موج‌گرفتگی شدید دارد و پای راستش نیز از زیر زانو قطع شده است. جانباز جعفری‌منش با این‌همه مشکلات تا به حال فقط 65 درصد جانبازی داشت و خانواده او گلایه زیادی از بی‌مهری مسئولین داشته‌اند.
درست یک سال پیش بود که خبرگزاری تسنیم با انتشار مصاحبه همسر این شهید زنده ورامینی مشکلات او را بعد از 30 سال مجروحیت عنوان کرد.
جانبازان 70درصدی که وضعشان بهتر از محمد بود
مرضیه اصفهانی 29 سال پیش وقتی او جانباز شده بود با او ازدواج کرد. واسطه ازدواجشان برادر شهیدش بود. شهید حمید اصفهانی که در کربلای5 شهید شد. حالا در این مدت مرضیه اصفهانی کنار پرستاری از همسرش سه فرزند انقلابی نیز تربیت کرده است. صبر و استقامت او جهادی است که همه زندگی‌اش را در بر گرفته همه زندگی‌اش استقامت همسران جانباز را به رخ می‌کشد.
روز جانباز سال گذشته همسر جانباز محمد جعفری‌منش در مصاحبه تسنیم می‌گفت: "ما جایی مهمانی رفته بودیم که جانبازان هفتاد درصد حضور داشتند، همان جانبازان هفتاد درصد می‌آمدند به همسرم کمک می‌کردند و زیر بغلش را گرفته محمد را می‌نشاندند، یعنی شاید وضعیت جسمی ایشان بدتر از آن‌ها بود." با این وجود بنیاد از ارائه 5 درصد جانبازی که جانباز جعفری‌منش را مشمول تسهیلات ویژه جانبازان 70درصد می‌کرد، سر باز می‌زدند.
نیاز است اولویت‌ها بازبینی شود
70 درصد بالاترین درصدی است که از جانب بنیاد شهید به یک جانباز ممکن است تعلق بگیرد. درصد جانبازی طبق قوانین بنیاد شهید از 70 محاسبه می‌شود. جانبازان 70 درصد طبق همین قوانین از تسهیلات ویژه‌ای برخوردارند که جانبازان زیر این درصد از بسیاری از آنان بی‌بهره‌اند. تشخیص این درصد نیز تنها با تشخیص کمیسیون پزشکی بنیاد شهید ممکن است.
همسر جعفری‌منش بعد از تعلق گرفتن این درصد به همسرش در گفت‌وگو با تسنیم می‌گوید: "یک هفته پیش که ایشان به‌خاطر عفونت و تب و لرز شدید در بیمارستان عرفان تهران بستری شد توانستیم از تسهیلات جانبازان 70 درصد برای درمانش استفاده کنیم، هم بیمه متقبل هزینه‌های درمانش شد و هم با یک تماس با بنیاد شهید ماشین در اختیارمان گذاشتند تا ایشان را به بیمارستان عرفان در تهران منتقل و بستری کنیم".
چندی است که صحبت‌هایی بین نمایندگان مجلس و برخی مسئولین بنیاد شهید صورت گرفته مبنی بر اینکه نگاه بنیاد برای ارائه تسهیلات به جانبازان و ایثارگران را بر مبنای درصد محاسبه نکند، نیاز است اولویت‌ها بازبینی شود و معیار دیگری برای این موضوع در نظر گرفته شود.
همسر جانباز: به‌تنهایی نمی‌توانستم در بنیاد شهید حرفی از پیش ببرم
مرضیه اصفهانی همسر جانباز جعفری‌منش صبح به صبح که به اتاق همسرش می‌رود ملحفه و لباس‌هایش را عوض می‌کند و پنبه چشمشان را برداشته و ضدعفونی می‌کند، کام دهانش را می‌شوید، صبحانه‌اش را می‌دهد. محمد جعفری‌منش به‌تنهایی قادر به غذاخوردن نیست، اصلاً قادر نیست که راحت و کامل بنشیند، در تمام این کارها همسرش به او رسیدگی می‌کند. حالا اصفهانی در مورد تأخیر در تعلق گرفتن این درصد می‌گوید: "آن‌قدر دوندگی در بنیاد شهید سخت بود که من به‌تنهایی نمی‌توانستم حرفی از پیش ببرم، اگر هم تأثیری در این پیگیری‌ها دیده می‌شد با اصرار و سماجت دوستان همسرم یا پسرم انجام می‌شد. این درصد باید خیلی پیش‌تر از این‌ها به همسرم تعلق می‌گرفت حتی قبل از قطع شدن پایشان، همان موقع که برای درصد اعصاب و روانشان مجدداً مراجعه کردیم و در کمیسیون پزشکی مربوطه شرکت کردیم، پزشک هم معتقد بود که درصد اعصاب و روان ایشان بالاست اما نهایتاً درصد پایینی برایشان ثبت شد".
پیگیری‌های بی‌شمار اعضای خانواده و دوستان و هم‌رزمان محمد جعفری‌منش باید برای استیفای حق او کافی باشد اما همسرش می‌گوید: "به‌نظر من دو عامل نقش اساسی در تعلق این درصد به همسرم داشت، یکی پیگیری تسنیم در مورد وضعیت مجروحیت ایشان بود و دوم پیگیری رئیس بنیاد شهید که چند ماه پیش به عیادت همسرم آمدند. آقای شهیدی وقتی به دیدار ایشان آمدند، برایشان مشکل درصد جانبازی را توضیح دادم و ایشان هم گفت: بگویید امام جمعه ورامین این مشکل را در قالب نامه کتباً برای من بنویسد تا پیگیری شود. امام جمعه این نامه را نوشت و ارسال کرد و پرونده هم به جریان افتاد".
رضا جعفری‌منش تنها فرزند پسر جانباز محمد جعفری‌منش است. او یک روز در میان پدرش را برای دیالیز به بیمارستان می‌برد و می‌آورد. رسیدگی به پدر بخشی از بدنه اصلی زندگی او را تشکیل می‌دهد. او که هم اکنون از درست شدن وضعیت درصد پدر راضی است در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم در این باره می‌گوید: "اگرچه هنوز کارت جانبازی خاصی با درصد مورد نظر برای ایشان صادر نشده اما در سیستم بنیاد شهید درصد جانبازی پدرم 70 درصد ثبت شده است. بعد از دیدار آقای شهیدی با پدرم ما یک بار دیگر برای تشخیص کمیسیون پزشکی به بنیاد مراجعه کردیم و نظر کمیسیون آخر تعلق 70 درصد جانبازی به پدرم بود".
فرزند جانباز: 15 سال گذشته به ما خیلی سخت گذشت و در این مدت هیچ‌کسی کاری برایمان نکرد
رضا جعفری‌منش اگرچه هم اکنون این وضعیت را مثبت ارزیابی می‌کند اما معتقد است خیلی دیر اقدام شد. او می‌گوید: "ما کمیسیون‌های زیادی رفته‌ایم اما هربار به‌بهانه‌های مختلف، درخواست ما برای 70 درصد را رد می‌کردند. من خودم چندین بار اعتراض کردم و نامه هم در این رابطه برای مسئولین بنیاد شهید زدم اما رسیدگی نشد و حتی برخورد کمیسیون پزشکی هم با ما برخورد خوبی نبود. آن‌ها به‌طور کلی ما را از گرفتن 70 درصد ناامید می‌کردند و می‌گفتند: به این راحتی به کسی 70 درصد نمی‌دهند، شما هم به‌دنبال دریافت تسهیلات جانبازان 70 درصد نباشید چون به پدرتان چنین درصدی تعلق نمی‌گیرد. این در حالی است که با توجه به مجروحیت‌های متعدد از سال‌ها قبل نیز چنین درصدی تعلق می‌گرفت".
او در ادامه از سختی‌‌ها چنین روایت می‌کند: "نزدیک به 15 سال گذشته به ما خیلی سخت گذشت و در این مدت هیچ‌کسی کاری برایمان نکرد. کوچک که بودم شاهد بودم مادرم چطور با وجود این‌همه کار برای گرفتن حقی از پدر دائم به بنیاد شهید سر می‌زند و پیگیر امور است. من خودم به‌خاطر وضعیت مجروحیت پدر و ناراحتی‌هایی که داشتند مجبور شدم درسم را رها کنم. الآن هم که شاغل هستم تمام مرخصی‌های اداری‌ام به‌خاطر رسیدگی به ایشان در بیمارستان و بستری شدن‌های متعددشان مصرف می‌شود، نه پرستار و نه کمکی در مورد نگهداری ایشان نداشتیم. در این بین و با این حجم کار من مجبور بودم دوندگی کمیسیون‌ها و پیگیری در بنیاد شهید برای وضعیت درصد جانبازی ایشان را هم داشته باشم. من فکر می‌کنم این از وظایف بنیاد شهید است که به جانبازان سر زده مشکلاتشان را جویا شود و تسهیلات لازم را به آنان اختصاص دهد".
15 سالی که رضا جعفری‌منش از آن سخن می‌گوید همان سال‌هایی است که جانباز جعفری‌منش به‌خاطر وخامت حالش دیگر از پس درمانش برنیامد و کم‌کم زمین‌گیر شد.
داستان چند دهه مقاومت جانبازان
اگرچه بسیاری از پیگیری‌های ایثارگران در رجوع به قوانین بنیاد شهید بعد از فراز و نشیب بسیار به سرانجام می‌رسد اما گاهی نتیجه وقتی به دست می‌آید که خیلی دیر شده است، ناتوانی اعضای خانواده زیاد شده است، سن جانباز بالا رفته و عوارض بر او فشار بسیاری وارد کرده است و تحت این مشکلات، اعصاب اطرافیان او نیز به‌شدت تحت فشار است.
قصه مقاومت جانبازان این دیار، داستان امروز و دیروز نیست. داستان چند دهه مقاومت است. آن‌ها یک روز در میدان نبرد، مقاومت را با شجاعت و به دست گرفتن اسلحه در خط مقدم معنا کردند و سال‌ها مقاومت را در بستر بیماری و تحمل جراحات جنگی به‌گونه‌ای متفاوت معنا کردند. مشکلات خانوادگی، پرستاری و رسیدگی به جراحات و عوارض ناشی از مزمن بودن برخی از مجروحیت‌ها خود عواملی است که زندگی یک جانباز و خانواده‌اش را در برگرفته. اما متأسفانه بی‌مهری مسئولین در این میان نیز گاهی مزید بر علت می‌شود و به‌جای آنکه گرهی از کار باز شود، دردی بر دردها افزوده می‌شود. جانبازان ما هنوز بعد از گذشت 26 سال از جنگ تحمیلی، دلیرانه در میدان مقاومت حضور دارند، چه کمک مسئولین باشد و چه نباشد، دیگران هستند که در این عرصه آزموده می‌شوند که چقدر مردانگی می‌دانند. رسیدگی به مشکلات جانبازان یک موضوع سیاسی نیست، حتی اجتماعی هم نیست، یک موضوع ملی است، چنانچه صیانت از نظام مقدس جمهوری اسلامی را واجب می‌دانیم، می‌بایست رسیدگی به مردانی را که عهده‌دار این صیانت بوده‌اند نیز بر خود واجب بدانیم.
گزارش از: نجمه السادات مولایی
انتهای پیام/*
