رونق گردشگری گیلان در گرو مدیریت یکپارچه شهری + تصاویر

به گزارش خبرگزاری تسنیم از لاهیجان، زمانی گردشگری منجر به توسعه اقتصادی شهر می‌شود که پایدار شود و گردشگری پایدار ریشه در توسعه پایدار دارد و بارزترین خصوصیات این نوع گردشگری حفظ منابع، حفاظت از محیط زیست جامعه میزبان و کمترین آسیب به محیط، حفاظت از نظام اقتصاد محلی، مشارکت مردم محلی در برنامه ریزی‌ها، حفظ تنوع فرهنگی،اجتماعی ، طبیعی و برطرف کردن نیازهای فعلی گردشگران است.

حال باید دید  دلیل عدم موفقیت گردشگری و اینکه چرا گردشگری در شهر لاهیجان منجر به توسعه اقتصادی حائز اهمیتی نشده است.

شاید بتوان گفت یکی از مهمترین دلایل این است که گردشگری موجود در شهر لاهیجان نه تنها پایدار نیست بلکه از نوع گردشگری انبوه و توده‌ای است.

این نوع گردشگری دقیقا عکس و در مقابل گردشگری پایدار بوده و تخریب گسترده زیست محیطی را سبب می‌شود، این نوع گردشگری ، تهدیدی جدی برای محیط زیست شهر به حساب می آید.

در شهری که گردشگری توده‌ای باشد مسافر دنبال سود است نه گردشگری، این معضلی است که ما هر ساله در شهر لاهیجان شاهد آن هستیم و می بینیم که گردشگران نه تنها باعث توسعه اقتصادی شهر نمی‌شوند بلکه خسارت های جبران ناپذیری برای شهر و محیط طبیعی ایجاد می‌کنند.

عامل اصلی برای رسیدن به گردشگری پایدار و نه انبوه در شهر داشتن مدیریت ، برنامه ریزی و به ویژه مدیریت یکپارچه شهری است.

مدیریت یکپارچه شهری که به دنبال ایجاد تعاون ، همکاری و تعریف طرح های مشارکتی میان سازمان های دولتی و نهادهای محلی اداره شهر  بوده ، گام نخست در رسیدن به گردشگری پایدار است.

از جمله مهم ترین اهداف مدیریت یکپارچه ارتباط دانشگاه و نهادهای اجرایی برای تدوین برنامه جامع شهری، نقش و جایگاه و تاثیر نهادهای مختلف شهری در مدیریت شهری، نقش و جایگاه شهروندان در تحقق توسعه پایدار شهری است که متاسفانه هیچ کدام این فاکتورها در مدیریت شهری استان گیلان و لاهیجان دیده نمی‌شود.

در مدیریت یکپارچه شهری که خود عاملی است برای رسیدن به گردشگری پایدار دو بحث اصلی و شاخص وجود دارد و  واگذاری اختیارات لازم به مدیریت شهری(شهرداری) و تعامل دستگاه های مختلف شهری با یکدیگر و مشارکت شهروندان شاخص های مدیریت شهری است.

نخستین گام برای رسیدن به مدیریت یکپارچه گردشگری تغییر دیدگاه مدیران شهری در ارتباط با گردشگری است، متاسفانه رویکرد برخی از مدیران شهری نسبت به صنعت گردشگری سنتی است که این مستلزم تغییر نگاه مدیران است. 

یکی از راهکارهایی که برای رسیدن به مدیریت یکپارچه شهری پیشنهاد شده ایجاد یک نهاد جدید در شهر و یا مرکز استان است که می‌تواند عهده دار مدیریت یکپارچه شهری باشد  و در واقع این نهاد ارتباط و تعامل سازنده میان سازمان های مختلف شهری را تسهیل می‌کند و سازمان های شهری ملزم به رعایت ضوابط سازمان مربوطه است.

در واقع این نهاد جدید می‌تواند به عنوان حلقه اتصال سازمان های مختلف شهری باشدکه این امر باعث می‌شود که سازمان ها و مدیران شهری در ارتباط سازنده با هم و با نظارت و کنترل نهاد مذکور عمل کنند.

تحلیل فضایی یکی دیگر از راهکاری است که می‌توان در این باره ارائه کرد، تحلیل فضایی که در واقع تفصیل جزئیات محیط، فاصله مناسب از محیط، از بالا نگاه کردن به محیط و قرار گرفتن در فاصله مناسب از محیط بوده، به ما کمک می‌کند در زمینه گردشگری پایدار شهری از دیدگاه بخشی بپرهیزیم و اثرات گردشگری موجود را در تمامی زمینه ها و تمامی فضاها ببینیم.

به عنوان مثال گردشگری موجود در شهر لاهیجان سبب تغییر کاربری‌های پیرامون شهر، به ویژه تغییر کاربری‌های کشاورزی شده است و در بخش اقتصادی تحرک بسیار پایین بوده و اثرات مخرب گردشگری برای شهر و شهروندان بیش از اثرات مثبت آن است.

دیدگاه مثبتی نسبت به گردشگری در جامعه میزبان و بویژه شهروندان وجود ندارد، با داشتن تحلیل فضائی می‌توان تمامی این مسائل اعم از محیطی اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و حتی سیاسی را با هم بررسی کرد.

گزارش از مرضیه غنی‌پور تفرشی

انتهای پیام/ آ