عرفان حسین: پیاده روی اربعین بزرگترین راهپیمایی صلح جهان است
خبرگزاری تسنیم: این گفت‌وگو یک پیام دارد عشق حسین(علیه السلام)، عشق یک مسلمان با ملیت و جغرافیا محدود نمی‌شود. ایرانی، افغانستانی و پاکستانی همه برادرند زیر بیرق اسلام.
یک شب سرد پاییزی. ساعت از 2 بامداد گذشته است. دمای هوای زیر صفر درجه است. سه مرد با زانوانی مستحکم در مسیر پیاده‌روی نجف-کربلا از انگلستان به عراق آمده‌اند. دو پاکستانی و یک افغانستانی. ساعتی گپ صمیمانه و صرف یک چای گرم را پذیرا می‌شوند تا از شوق زیارت بگویند. حسین(علیه‌السلام) و زیارت اربعین بخش زیادی از صحبت‌ها را شامل می‌شود. این گفت‌وگو یک پیام دارد عشق حسین(علیه السلام)، عشق یک مسلمان با ملیت و جغرافیا محدود نمی‌شود. ایرانی، افغانستانی و پاکستانی همه برادرند زیر بیرق اسلام.
این یک واقعیت جدی است که در همان شب اتفاق می‌افتد و در هنگام بدرقه قلب دستور می‌دهد که آنان را باید بغل کرد، به گرمی در آغوش فشرد و بوسید. این را خمینی و خامنه‌ای به فرزندان نسل سوم و چهارم انقلاب آموختند که در موکب‌های ساخته دست عراقی‌ها نزدیک تیر 500 جاده نجف-کربلا و نیمه‌های شب، هیچ بچه مسلمانی غریب نیست و این عشق جغرافیا نمی‌شناسد. همه یک امتند، امت واحده محمد رسول‌الله(صلی الله علیه و آله).
عرفان حسین، از سادات است. اصالتش به همدان ایران می‌رسد. اما پاکستان را از 3 سالگی به مقصد انگلستان ترک کرده و 43 سال است که در انگلستان زندگی می‌کند و این‌روزها در یکی از شرکت‌های نفتی انگلستان مهندس برق است. همسرش یک دکتر است که برای خدمت‌رسانی به زوار امام حسین(علیه السلام) چند روزی است که در حرم حضرت عباس(علیه السلام) مستقر شده است. سید مشتاق حسین شاه هم در پاکستان بدنیا آمده و بیش از 35 سال است که در انگلستان زندگی می‌کند.
نجم‌الله اختیاری 23 ساله هم دوست افغانستانی این افراد است که چندسالی است که بعد از زندگی در افغانستان و ایران به لندن رفته است. او هم روزگاری یک مهاجر افغانستانی مقیم ایران بوده است. او معتقد است پس از کوچ از ایران دیدگاهش نسبت به سیاست‌های ایرانی‌ها نسبت به افغانستانی‌ها کاملاً عوض شده است.
میان اسلام ما با اسلام وهابی تفاوت‌های زیبایی است
عرفان حسین برای دومین بار است که به این سفر می‌آید و معتقد است که «این سفر بزرگترین تجمع زیبای جهان است» و ادامه می‌دهد:«به این سفر آمدم چون من می‌خواهم که عشق خودم را به امام حسین(ع) و اهل‌بیت(ع) نشان دهم. این افتخار بزرگی بوده است که توانسته‌ام در این سفر شرکت کنم. من بسیار شگفت‌زده‌ام چرا که این سفر پیاده بهترین و زیباترین زیارتی است که تابه حال دیده‌ام که نام اسلام را سربلند می‌کند و به نظرم این بسیار شرم‌آور است که رسانه‌ها و منابع خبری این سفر را پوشش نمی‌دهند. من یک بار هم به حج رفته‌ام اما این حسی را که اینجا دارم در آن سفر زیارتی نداشتم.»
او اینطور ادامه می‌دهد که «در مراسم حج شاهد فرهنگی باز نیستیم. همه چیز آنجا کنترل می‌شود اما اینجا اینگونه نیست شما آزادید، شما با انسان‌های مختلفی از کشورهای مختلف صحبت می‌کنید و این اختلاف‌ها و اختلاط‌ها بسیار زیبا است. در این سفر شاهدیم که میلیون‌ها نفر به زیارت می‌روند و خادمان حرم با آنها به احترام برخورد می‌کنند ولی در حج محافظان اگر شلوغی پیش بیاید با باتوم با شما برخورد می‌کنند تا مردم را کنترل کنند. و این بزرگترین اختلاف است. و این به نظرم بسیار اختلاف زیبایی میان ما با آنان است. در اینجا کسی شما را اجبار نمی‌کند. انسان‌های اینجا از کشورهای مختلف حاضر شده‌اند و همه آنها حس می‌کنند که در خانه خانوادگی خود حضور دارند.»
عرفان حسین معتقد است که همه باید این سفر را در اربعین تجربه کنند و حتما با آن ارتباط برقرار کنند. او می‌گوید «این دوستانی که اکنون همراه من هستند آنچنان عاشق اهل بیت(علیهم السلام) هستند که برای من بسیار شگفت‌انگیز است. این عشق در این سفر خود را نشان داده است. این عشق کاری با آنها کرده است که بدون توقف شب و روز از نجف تا کربلا به راه می‌افتند و فقط به خاطر عشق به اهل‌بیت(علیهم السلام) است که این اتفاق می‌افتد.»
حسین شاه اما برای اولین بار است که پا به این سفر گذاشته است. او ابتدا از لندن به بغداد آمده است و بعد به زیارت کاظمین رفته است. از آنجا به سمت کربلا آمده است. چون تصمیم داشته است که ثواب زیارت با پای پیاده شامل او شود، به نجف برگشته و از آنجا راهپیمایی خود را آغاز کرده‌است. حسین شاه می‌گوید:«هر کسی باید یکبار این سفر را در عمر خود تجربه کند. این عمل واجب نیست ولی بسیار به یک عمل واجب نزدیک است. این سفر با زیارت عادی امام حسین(علیه السلام) تفاوت بسیاری دارد. ممکن است شما در خانه خود نشسته باشید و برای زیارت دعا کنید. ولی تجربه این سفر مانند آن است که آسمان بر روی زمین آمده باشد و همه باید یکبار آن را تجربه کنند.»
راهپیمایی اربعین، بزرگترین تجمع صلح در جهان است
عرفان حسین درباره انتقادش به سانسور این راهپیمایی عظیم چند روزه در رسانه‌های اصلی می‌گوید:«فهم این مسئله بسیار سخت است که چرا این کار انجام می‌شود. فهم این مسئله که چرا این اتفاق بزرگ در دنیا در رسانه‌ها نمایش داده نمی‌شود بسیار سخت است. شما باید برای پیدا کردن این مفهوم در رسانه‌های مجازی حتما جستجو کنید. این بزرگترین تجمع صلح در دنیا است که رسانه‌ها آن را نمایش نمی‌دهند.
امام خمینی عشق به اهل بیت(علیهم السلام) را در پاکستان زنده کرد/امام ما را عزیز کرد
حسین شاه، قدری سیاسی است. از اینکه با بچه‌های ایرانی حرف می‌زند و عکس آیت‌الله العظمی خامنه‌ای را می‌بیند، ابراز خوشحالی می‌کند. او یک پاکستانی انقلابی و طرفدار جدی امام خمینی(ره) و آیت‌الله خامنه‌ای(مد ظله العالی) است. او معتقد است «امام خمینی انقلابی بود. او شیعه‌های پاکستان و عشق به اهل بیت(علیهم السلام) را در پاکستان بیدار کرد. همچنین امام قدر و منزلت را به آنها برگرداند و این مسئله نه فقط برای مسلمانان بلکه برای غیر مسلمانان هم صادق بود. در سالیان طولانی کسی در این راه قدم نگذاشته بود ولی امام خمینی(ره) راه را ادامه داد و خود آن را به پایان رساند و کاری که امام خمینی(ره) انجام داد، بسیار فوق‌العاده بود.
به سیل چند سال گذشته پاکستان اشاره می‌کند و خطبه‌های نماز عید فطر آیت الله خامنه‌ای که مردم را دعوت به کمک به مردم پاکستان کردند. او به عنوان یک پاکستانی از این رویکرد تشکر می‌کند و می‌گوید:«من خبرهای آن را در رسانه‌ها شنیدم. انجام این کار از طرف ایران غیرطبیعی نیست چرا که همواره در کمک به مظلومان شرکت کرده است. ایران همواره در مشکلات مختلف از پاکستان تا فلسطین و چین و حتی آمریکا حضور داشته‌است.»
حسین‌شاه می‌گوید: «رهبری ایران براساس انقلاب اسلامی بر پایه نظام مد نظر و توصیه شده اهل‌بیت(علیهم السلام) یعنی با مدل ولایت مطلقه فقیه پایه ریزی شده است. شما وقتی از ائمه درس بگیرید، آن درس‌ها بخش‌های مختلف جامعه را تحت پوشش خود می‌گیرد. در کشور ایران، مسلمانان که اکثریت هستند به غیر مسلمانان هم توجه دارند. مردم ایران با باورهای مختلف در کنار هم هستند و این درس‌های ائمه است که انسان‌ها کنار هم بدون هیچ مشکلی حضور داشته باشند. ایران به خوبی و تاحدزیادی توانسته است که این درس را به مردم خود یاد دهد و این مسیر رو به رشد است تا به طور مطلق و بدون خطا ادامه پیدا کند. اما شما در کشورهای دیگر این مدل را مشاهده نمی‌کنید. ایران بعد از سال‌ها تحمل تحریم‌ها باز هم توانسته است که به خوبی این کار را انجام دهد. ایران اهدافی داشته است که با توجه به تمام این فشارها من فکر می‌کنم، باز هم تا حد بسیار زیادی به آنها رسیده است.»
حسین شاه مذاکرات درباره حقوق هسته‌ای ملت ایران را هم دنبال می کند و می‌گوید که «تصور من از برنامه هسته‌ای ایران با آن چیزی که امام خمینی(ره) در مورد آن نظر می‌داد، متفاوت نیست. ایران حق دارد که این انرژی را همانند بقیه کشورها در دست داشته باشد. همانطوری که آیت‌الله خامنه‌ای در مورد آن حکم فقهی دقیقی دادند.» او به اخبار منتظر شده در رسانه‌های انگلستان درباره حقوق هسته‌ای ملت ایران هم گریزی می‌زند و می‌گوید: « رسانه‌ها همواره تلاش کرده‌اند که چهره ایران را از یک کشور خوب، دور نشان دهند. همه می‌دانند که لقب‌هایی که به ایرانی‌ها می‌دهند، درست نیست. ایرانی‌های بسیاری در لندن زندگی می‌کنند اما هیچ‌گاه در رسانه‌ها و عموم مردم گفته نمی‌شود که یک ایرانی در اتفاقات آن جامعه دخیل بوده است. در حالی که در حقیقت این اتفاق از سوی دیگران بر ضد ایرانی‌ها اعمال می‌شود. اگر ایران از اینگونه اتفاقات دوری می‌کند قطعا از آموزه‌های اهل‌بیت(علیهم السلام) است.»
او اسم شهید عارف حسینی، نماینده امام خمینی(ره) در پاکستان را هم بر زبان می‌آورد تا از عشق و علاقه خود به ایران بگوید اما می‌گوید: « ایشان را می‌شناسم اما بدلیل عدم حضور در پاکستان شناخت خیلی زیادی از او ندارم. اما به طور کلی می‌توانم بگویم که عارف حسینی برای پاکستان مانند امام خمینی(ره) در ایران بود. او شهید شد. شهیدی انقلابی. من به یاد دارم که برخی از پاکستانی‌ها در زمان جنگ عراق با ایران، برای حضور در ایران و کمک به این کشور و جنگ با عراق به سفارت مراجعه می‌کردند. این را تایید می‌کنم و قطعا علت این حضور هم عشق آنها به انقلاب بوده است.»
نجم‌الله اختیاری، افغانستانی مهاجر با زبان فارسی سخن می‌گوید. او معتقد است که ایرانیان و شیعیان دشمنان زیادی دارند و به همین دلیل بسیاری بدنبال ایجاد نفاق و تفرقه بین آنها هستند اما آنها نتوانسته‌اند به موفقیت خوبی دست پیدا کنند. به نظر من شیعه همواره زیر ظلم بوده است و بعد از انقلاب اسلامی به دست امام خمینی(ره)، قدرتی گرفت و توانست که خود را نشان دهد. اما این زمان بسیار کم بوده است ولی شیعه بسیار پیشرفت کرده است. ما از بزرگان برای تقویت این مسیر انتظار داریم. و البته از آن کسانی که اطلاعات کافی ندارند، قطعا هیچ انتظاری نداشته و نداریم. در هر کشور تعدادی از افراد وجود دارند که متوجه شرایط زمان خود نیستند و دشمنان خود را نمی‌شناسند و به این خاطر با تکیه بر مسائل غیر اصلی و تحلیل‌های خرد تصمیم‌گیری می‌کنند.»
اختیاری راحت نظرش را می‌گوید: «ما همه شیعه هستیم و همه شیعیان با هم برادر هستند. من شخصاً قبلا که در ایران بودم ممکن بود که احساس کنم در ایران به من ظلم می‌شود اما وقتی از ایران خارج شدم و به لندن رفتم نظرم کاملاً عوض شد. من عاشق ایران بودم و هستم. فهمیدم سیاست ایران سطح بالاتری دارد و امکان دارد یکی از دلایل این مسائل و نوع مواجهه با مهاجران آن باشد که شیعیان افغانستان روی پای خود بایستند. این را می‌پذیریم اما برای این ایستادن ما هم به زمان و حمایت نیاز داریم. هیچ‌کسی جز ایران نمی‌تواند حامی راستین ما باشد. این توقع بی‌راه نیست، آن را دوستانه به رسمیت بشناسند.»
انتهای پیام/
