مهمترین تجاوزات به مسجدالاقصی؛ موانع اصلی اجرای طرح‌های اشغالگران قدس

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، وادار کردن فلسطینی ها به اقامت در مسکن های خارج از مرزهای شهرداری اشغالگران در قدس، صدور قانون املاک غائبان، مشخص کردن مناطق سبز و مناطق حفاظت شده طبیعی، قانون تشکلات قانونی و اداری سال 1968، قانون نظم و برنامه ریزی، سیاست تخریب و بستن منازل به بهانه نداشتن مجوز، یهودی سازی اماکن و خدمات عمومی، یهودی سازی دینی، سلب مدارک شناسایی از ساکنان عرب قدس، یهودی سازی بخش آموزشی، شهرک سازی و مصادره اراضی از جمله تدابیر صهیونیستی برای یهودی سازی قدس شریف به شمار می رود.

آنچه در قدس اعم از یهودی سازی، سرکوبگری و جعل و وارونه سازی حقایق و از بین بردن آثار تمدنی اسلامی می گذرد و خفقان سیاسی ایجاد شده برای فلسطینی ها در چارچوب دروغی به نام مشروعیت اسرائیلی را نمی توان از آنچه در اراضی عربی اشغالی در کرانه باختری جدا دانست.

آنچه در سرزمین فلسطین اشغالی می گذرد و جداسازی قدس از کرانه باختری بیانگر برنامه ریزی صهیونیستی برای بلعیدن باقی مانده مناطقی که در اختیار فلسطینی هاست و غصب این اماکن پس از تغییر بافت جمعیتی و ایجاد اکثریت جمعیتی برای صهیونیست های مهاجر است.

بیش از شش دهه از اشغال غرب قدس و بیش از چهل و شش سال از اشغال شرق قدس می گذرد که طی این مدت اشغالگران به تغییر ریشه ای بافت شهر پرداخته و همچنان به این اقدامات ادامه می دهند تا این شهر مقدس را از یک ظاهر عربی اسلامی آن به شکلی که متناسب با طرح های رژیم صهیونیستی است، تبدیل کنند.

نظریه پردازان صهیونیستی از اواسط قرن گذشته تاکید کرده بودند که هدف صهیونیستی، اشغال قدس و قرار دادن آن به عنوان پایتخت اسرائیل است.

با پایان یافتن جنگ عربی اسرائیلی در سال 1948، نظامیان صهیونیست توانستند رویای صهیونیستی را در ایجاد دولت یهود محقق کنند به طوری که بیش از 66 درصد مساحت کلی شهر قدس اشغال شد و منطقه قدیمی هم تا سال 1967 در اختیار اعراب بود.

اقدامات تجاوزکارانه رژیم صهیونیستی به اخراج ساکنان فلسطینی قدس و جایگزین شدن مهاجران یهود به جای آنها و ایجاد محله های صهیونیست نشین جدید و تخریب روستاهای فلسطینی نشین تابع قدس منجر شده است.رژیم صهیونیستی بلافاصله پس از اشغال بخش غربی قدس اقدام به کوچاندن یا اخراج دست کم 28 هزار مسلمان و مسیحی از منازلشان در غرب قدس کردند و هرگز اجازه بازگشت آنها به این منطقه را ندادند.

با شعله ور شدن آتش جنگ ژوئن 1967 میلادی، نظامیان صهیونیست توانستند سیطره خود را بر بخش مانده قدس تحکیم بخشیده و پس از این جنگ بود که عملیات محو و نابودی تمدن اسلامی قدس و یهودی کردن این شهر مقدس را تشدید کردند.

مهمترین تجاوزات صهیونیستی به مسجدالاقصی

7/6/1967 رژیم صهیونیستی در این سال، قدس و مسجدالاقصی رابه طور کامل اشغال کرد.

27 /6/1967، اشغالگران در این تاریخ، قدس شرقی را به مناطق تحت اشغال خود ضمیمه کردند.

14/8/1967، در این تاریخ، وزیر امور دینی رژیم صهیونیستی به عنوان مسئول نظارت بر اماکن مقدس تعیین شد.

21/8/1969، در این تاریخ مایکل روهان در اقدامی تحریک آمیز و جنایتکارانه، مسجدالاقصی را آتش زد.

11/5/1980، یک انبار مواد منفجره در نزدیکی مسجدالاقصی کشف شد که صهیونیست ها برای منفجر کردن آن در قبله نخست مسلمانان آن را آماده کرده بودند.

28/6/1981، کشف تونل زیرین مسجدالاقصی که صهیونیست ها حفر کرده بودند.

31/8/1981، ایجاد شکاف در ساختمان های پیوسته به مسجدالاقصی به سبب حفاری های انجام شده از سوی صهیونیست ها؛

25/7/1982، در این تاریخ، یوئیل لرنر از اعضای جنبش صهیونیستی کاخ برای منفجر کردن مسجدالاقصی نقشه کشیده بود.

8/10/1990، جهانیان در این تاریخ، شاهد جنایت ارتش رژیم صهیونیستی در به شهادت رساندن 23 مسلمان و زخمی کردن 85 نفر دیگر در مسجدالاقصی بودند.

28/9/2000، هتک حرمت مسجدالاقصی از سوی آریل شارون و تردد وی در صحن های آن در سایه تدابیر امنیتی شدید؛

29/9/2000، در این تاریخ پس از شعله ور شدن آتش انتفاضه الاقصی پس از نماز ظهر جمعه، شماری از فلسطینی ها شهید و زخمی شدند.

از سال 2000 تا کنون هم صهیونیست ها هیچ گاه در قدس ساکت ننشسته و برای تحقق اهداف خطرناک خود در این شهر، بارها به مسجدالاقصی تجاوز کرده تا مهمترین مانع یهودی سازی قدس یعنی قبله نخست مسلمانان را با دروغ ها و بهانه های مختلفی همچون معبد سلیمان تخریب کنند که مقاومت و ایستادگی ملت فلسطین همه این تلاش های شوم را خنثی کرده است.

صهیونیست ها به آثار مسیحی قدس هم رحم نکردند، به طوری  که به عنوان مثال، کلیسای قیامت را بارها هدف حملات خود قرار دادند.

دیر قبطی ها و اموال و کشیش ها در قدس در تاریخ 25/4/1970 هدف حملات تعداد زیادی از نیروهای پلیس صهیونیست قرار گرفت.

در تاریخ 6/2/1973 گروه از صهیونیست های تندرو مرکز کتاب مقدس در جبل الزیتون(کوه زیتون) را به آتش کشیدند.

تغییر بافت جمعیتی قدس به طور گسترده و هدفمند از سوی صهیونیست ها دنبال شده است، رژیم صهیونیستی در این زمینه اقدام به سلب مدارک شناسایی ساکنان فلسطینی قدس کرد .

کابینه رژیم صهیونیستی در سال 1973 میلادی مقرر کرد که تعداد ساکنان فلسطینی قدس، نباید از 22 درصد کل جمعیت این شهر فراتر رود تا در موازنه جمعیتی شهر خلل ایجاد شود.

با وجودی که صهیونیست ها، مدارک بیش از پنج هزار خانواده فلسطینی را به زور از آنها گرفتند، اما در نتیجه بازگشت هزاران فلسطینی به داخل مرزهای قدس، هزاران فلسطینی بازگشتند و همین عامل سبب شد تا فلسطینی ها حدود 35 درصد کل جمعیت قدس را تشکیل داده است.

رژیم صهیونیستی سیاست سلب مدارک شناسایی از فلسطینی ها به عنوان ساکنان اصلی قدس را در کار سیاست تخریب منازل آنها به بهانه های مختلف از جمله نداشتن مجوزهای اقامت و اسکان، از لحظه اشغال فلسطین آغاز کردند .

صهیونیست های اشغالگر همچنین به ساخت دیوار نژادپرستانه ای اقدام کردند که محاصره شهر قدس را تشدید کرده است، محاصره اول، جدا و منزوی کردن قدس از دیگر مناطق فلسطینی را باعث شده است. ساخت دیوار حائل در قدس یکی از اشکال اخراج و بیرون راندن فلسطینی ها به شمار می آید.

هدف صهیونیست ها جدا کردن قدس از مناطق و محله های فلسطینی نشین و پیشبرد سیاست های خطرناک خود درباره این شهر است، گفته می شود پس از پایان ساخت دیوار حائل، بیش از یکصد هزار فلسطینی در پشت دیوار محاصره خواهند شد.

هدف از ایجاد سه کمربند در اطراف قدس

هدف از ایجاد کمربندهای شهرک نشینی سه گانه در اطراف قدس، تنها جدا کردن نهایی این شهر از کرانه باختری با حصارهایی از قلعه ها و شهرک نشینان نبوده، بلکه اهداف دیگری در پس این اقدامات صهیونیست ها قرار دارد که به این شرح است :

-تجزیه کرانه باختری و تکه کردن آن از نظر جغرافی و جمعیتی و مهار جمعیت عربی گسترده و پرتراکم در آن ؛

-ایجاد اختلال جمعیتی در کرانه باختری برای از هم گسیختگی آن؛

-قرار دادن شهر قدس به عنوان پایتختی که تمام عوامل جذب فعالیت های سرمایه گذاری، گردشگری، صنعتی و کشاورزی صهیونیست های تمام جهان بر آن متمرکز شود، مساحت های گسترده ای از اراضی که در چارچوب قدس بزرگ قرار دارد، به طراحان صهیونیست اجازه خواهد داد تا فضاهای لازم و سرمایه گذاری و اسکان یهودیان در این منطقه را فراهم کنند، حجم این اراضی غصب شده از سوی اشغالگران طی سه سال پس از جنگ 1967میلادی، حدود 30 درصد مساحت قدس را شامل می شده است که این اقدامات نشان می دهد مقامات رژیم اشغالگر قدس به اجرای طرح موسوم به قدس بزرگ در ابعادی وسیع پرداخته اند.

در حالی که اجرای این طرح در ابتدا در زمینه شهرک سازی صورت گرفت، اما پیشروی تدریجی مرزهای شهرداری اشغالگران در قدس به زیان اراضی عربی مجاور سبب شد تا یهودی سازی قدس بر اساس ایجاد سه کمربندی شهرک نشینی و جدا کردن شهر از دیگر اراضی کرانه باختری به عنوان یک نقشه و طرح ساختاری به این شرح دنبال شود : کمربند نخست : کمربندی که منطقه قدیمی قدس و حومه آن را محاصره کرده و به بخش غربی پیوند می دهد.

کمربند دوم که محله های عربی خارج از حصار مناطقی که در داخل مرزهای شهرداری قدس دوران اردن قرار داشت.

کمربند سوم که با هدف محاصره شهر بزرگ قدس بر اساس طرح های اسرائیلی و یهودی سازی نهایی آن دنبال می شود.

در سال 1993 میلادی حلقه جدیدی از احداث شهرک های صهیونیست نشین در خارج از مرزهای قدس با هدف سیطره کامل بر این شهر آغاز شد.
با بررسی اقدامات رژیم صهیونیستی به این نتیجه می رسیم که شهر قدس با طرح یهودی سازی برنامه ریزی شده و هدفمندی از سوی اشغالگران صهیونیست روبرو است و صهیونیست ها، راهبردی را برای سیطره نهایی بر شرق قدس و اخراج نهایی فلسطینی های ساکن این بخش از قدس وضع کرده اند، با این حال با وجود این سیاست وحشیانه و اقدامات ظالمانه و مغایر با قوانین بین الملل، رژیم اشغالگر قدس نتوانسته است به اهداف نهایی خود در قدس برسد و اراده فلسطینی های ساکن آن را در هم بشکند.

مطالعات و پژوهش های انجام شده نشان می دهد که صهیونیست ها دست به اقدامات تخریبی زیادی علیه اماکن دینی اسلامی و مسیحی قدس زده اند، اما با هوشیاری و مقاومت سرسختانه ملت فلسطین روبرو شده اند.

قدس بین گذشته اشغال و حال یهودی سازی

با نگاه به مناقشه اعراب و رژیم صهیونیستی و به ویژه نبرد پیوسته میان فلسطینی ها و صهیونیست ها متوجه می شویم که توطئه بزرگی برای محو مساله فلسطین و ایجاد بی اعتنایی در میان اعراب نسبت به آن وجود داشته و دارد.

از زمانی که صهیونیست ها، رژیم جعلی خود را در چهاردهمین روز پنجمین ماه سال 1948 با حمایت قدرت های سلطه گر غربی در سرزمین فلسطین اعلام کردند، به اشغال غرب قدس و اخراج ساکنان فلسطینی آن پرداختند و اقدامات ضد بشری آنها در قدس تا سال 1967 با اشغال بخش شرقی باقی مانده از این شهر ادامه یافت.

ایده و نگرش و ایدئولوژی صهیونیستی از زمانی که شکل گرفت، یک هدف را دنبال کرده و آن هدف، تبعید و اخراج کامل ملت فلسطین از سرزمین اصلی و مادری آنها و جایگزین کردن آنها با یهودیان سرتاسر جهان است که این طرح بر سیطره بر اراضی فلسطینی و وادار کردن فلسطینی ها به ترک سرزمین و خانه هایشان به شیوه های مختلف و مهاجرت یهودیان به این سرزمین مبتنی بوده و این رویکرد صهیونیستی به نوبه خود تغییر کامل ماهیت اسلامی شهر قدس و یهودی سازی آن را در پیش گرفته است.

رژیم صهیونیستی همواره برای تحمیل حضور یهودیان در مسجدالاقصی و اطراف آن و تبدیل هویت اسلامی قدس به هویت یهودی تلاش کرده است و این اقدامات در سایه سکوت توام با همدستی و توطئه چینی برخی رژیم‌های عربی تاثیرگذار در جهان عرب همچنان ادامه دارد.

ادامه دارد...

انتهای پیام/ر