نگاه محترمانه سازندگان «چند متر مکعب عشق» به افغانستانی‌ها قابل‌ستایش است

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، نشست فیلم «چند متر مکعب عشق» با حضور جمشید و نوید محمودی کارگردان و تهیه کننده فیلم،مسعود میرطاهری بازیگر نقش غفور و سحرعصرآزاد منتقد در فرهنگسرای اندیشه برگزار شد.

در ابتدای این نشست نوید محمودی تهیه کننده فیلم«چندمترمکعب عشق» گفت: در دنیای همه حتما عشق وجود دارد و یا به وجود خواهد آمد و آدمی که عاشق نباشد نیست. ما سعی کردیم آن چیزی که از عشق فهمیده بودیم را در این فیلم نمایش دهیم.

نوید محمودی افزود: این فیلم یک پیام مهم دارد و آن این است که باید به عشق به عنوان عشق نگاه کنیم چون عشق متوجه هیچ کدام از مسائل منطقی نمی شود. یعنی شخصیت ها تنها به دوست داشتن فکر می کنند و باور دیگران درباره عشق کاری ندارند.

جمشید محمودی کارگردان فیلم نیز در ادامه بیان کرد: ایده ما این بود که یا آدم ها عاشق نشدند یا هستند و یا قرارست در آینده بشوند و مرور یک قصه عاشقانه و توصیه آن به آدم ها چیز بدی نیست. اگر در ابتدا برای ارتباط با رسانه ها دست به عصا پیش رفتیم به این دلیل بود که نمی خواستیم در ذهن مخاطب نسبت به این فیلم پیش فرضی ایجاد شود.

وی در رابطه با قاب بندی دوربین و زیبایی های بصری که در آن دیده می شود،گفت: مرتضی فیلمبردار دوم کار بود و وقتی راش ها، لوکیشن و خط داستان را تعریف کردم انگار دنبال یک موقعیت بود که تا حالا در سینما برایش اتفاق نیفتاده بود. خیلی تلاش کردیم در نیمه ابتدایی قصه قاب ها بدون حرکت و زیبا باشد چون موقعیت فیلمنامه به شیوه ای بود که امکان داشت بیش از حد دچار تلخی و سیاهی شویم.

محمودی افزود: فکر می کنم در تمام اجزا مثل طراحی لباس، صحنه و انتخاب بازیگران از لحاظ صورت تمام تلاش خود را کردیم تا سیاه تصویر نشود. از جایی که فیلمنامه تغییر می کند، نوع دکوپاژها و رنگ لباس ها به سمت فضای ملتهب تر می رود تا اثر یکدستی داشته باشیم.

این کارگردان درباره کارهای ویدویی خود گفت: ما 4 فیلم ویدیویی با نوید برادرم داشتیم که خیلی بیش از تله فیلم برای آن تلاش می کردیم و فکر می کنم جواب این تجربه ها را در«چندمترمکعب عشق» دیدیم.

وی در رابطه با استفاده از خرده داستانک ها در فیلم یادآور شد: به خرده داستانک معتقدم و باید بیشتر استفاده کرد. شخصیت غفور بخشی از ایرانی ها را تشکیل می دهد و نه همه آن ها را؛ کما اینکه ما صباحی و صابر را به عنوان شخصیت های خوب می بینیم. تلاش کردیم نگاه منصفانه ای به هردوطرف داشته باشیم و اگر تماشاگر به این نتیجه گیری منطقی برسد، فیلم به کارکرد اصلی خود نزدیک شده است.

مسعود میرطاهری بازیگر نقش غفور درباره نقش خود عنوان کرد: بسیاری دوست ندارند نقش منفی بازی کنند اما برای من غفور جذاب یود چون اتفاق داستان از او شروع می شود و به نظرم نقش منفی ظرفیت های بیشتری برای حرکت دارد. کارگردان هوشمندانه نشانه هایی در فیلم می گذارد که گره و اتفاق و دعواها شکل می گیرد. غفور به صاحب کار حقایقی را درباره علت پذیرش افغان ها و بیمه نکردن و پول کم دادن یادآوری می کند. بنابراین نباید بپرسیم چرا صباحی به کارگرافغان جای می دهد و به ایرانی ها نه.

سحرعصرآزاد منتقد درباره فیلم«چندمترمکعب عشق» گفت: وقتی اولین بار فیلم را در جشنواره دیدم نسبت به فیلم هایی که درباره قوم افغان ساخته شده موضع می گرفتم چون خیلی دیدگاه ها تخت و تک بعدی بود. اما وقتی این فیلم را دیدم، آن قدر با آن همراه شدم که موضع اولیه ام را از دست دادم و تحت تأثیر قرار گرفتم.

عصر آزاد ادامه داد: با وجود اینکه از قبل پایان تراژیک آن را می دانستم، همچنان وقتی به این پایان و سرانجام می رسیم برایم بسیار تکان دهنده است. فکر می کنم تراژیک بودن پایان قصه را سازندگان کار از وجه اساطیری عشق برداشت کردند چون اکثر این نوع عشق ها در پایان ناکام می ماند.

این منتقد توضیح داد: این قصه با یک نگاه معمولی می تواند تبدیل به یک تله فیلم تلویزیونی شود اما آن چیزی که فیلم را ویژه می کند، دیدگاه سازندگان نسبت به قصه است. این مسأله در کارگردانی بروز کرده چون ریتم پویایی دارد و نکته اینجاست که در نشان دادن تلخی و سیاهی غرق نمی شود. به هر حال نگاه واقع گرا نیازمند نشان دادن مسائلی است که شاید کارگردان دوست نداشته باشد اما ناچار به نشان دادن آن می شود.

عصرآزاد گفت: برای من نگاه محترمانه ای که نسبت به قوم افغان در فیلم وجود دارد، قابل تحسین است و به طور مسلم این از ذهن سازندگان نشأت می گیرد. در این فیلم با اجتماعی مواجهیم که هرچند محل زندگی آنها انسانی نیست اما شأن و شخصیت در نگاه سازندگان وجود دارد. به عبارتی هرچند زندگی آدم ها زیبا نیست اما حرمت و غرور نفس خوبی در شخصیت پدر دیده می شود. همچنان سرمایی که شخصیت ها برای فرار از پلیس وارد کانال آب می شوند را حس می کنم. خیلی خوشحال شدم ویژگی های این فیلم از نگاه متخصصان دور نماند.

میامی بازیگر قدیمی تلویزیون و سینما نیزدرباره«چندمترمکعب عشق» گفت: از این کار شگفت زده شدم و حضور جمشید محمودی به عنوان کارگردان برایم جالب بود. ریتم و تمپو یعنی درونیات بازیگران به خوبی در این فیلم روی پرده تصویر می شود و دوست داشتم با گذاشتن کانتینرها قصه تمام شود. از طرف دیگر بازی آقای میرطاهری خوب بود اما شخصیت پردازی خوبی برایش نشده بود.

جمشید محمودی در پایان پاسخ داد: پیشنهاد بسیاری درباره اینکه پایان فیلم در سیاهی تمام شود، بود. پایان تلخ فیلم ها به گونه ای است که رسیدن و نرسیدن همراه هم هستند؛ به همین دلیل به نظرم بی رحمی بود اگر سکانس رویای خوشبختی پایانی را نشان نمی دادیم. علاوه براین سکانس هایی برای میرطاهری داشتیم که اگر نشان داده می شد، فیلم از تم اصلی خود دور می ماند و درمورد این موافقم که شخصیت غفور می توانست محکمتر باشد.

انتهای‌پیام/