ساماندهی کودکان کار و خیابان در تبریز متولی ندارد

به گزارش خبرگزاری تسنیم از تبریز، با گذری به محله‌های فقیرنشین و حاشیه کلانشهرها و از جمله تبریز کودکانی را می‌بینیم که به کار و کوشش از سنین پائین مشغول هستند و نان آور خانواده خود محسوب می‌شوند.کودکانی که در چهار راه‌ها به گل فروشی و شغل‌هایی مانند تکدی‌گری می‌پردازند هر چند در تبریز به نسبت دیگر کلانشهرها کمتر هستند و مسئولان مدعی هستند این افراد از استان‌های همجوار به تبریز می‌آیند اما همین تعداد نیز برای چهره متمدن شهر قابل قبول نیست.

کودکانی که سرگردان در خیابان‌ها طعمه شکارچیان کار ارزان می‌شوند، آینده‌ای درخشان در انتظارشان نیست و اغلب آنان از کارگاه‌های کفش، فرش و نیز تعمیرگاه‌های اتومبیل سر در می‌آورند.

کودک خیابانی نه‌تنها به‌دلیل فقر و از هم‌گسیختگی خانواده و مسائل و مشکلات روانی و اجتماعی راه انحراف را انتخاب می‌کنند بلکه به‌علت سن کم و مواجهه با افراد منحرف دیگر و تماس با کجروان و کودکان خیابانی‌ دیگری که در اطراف او فراوانند در معرض آسیب‌های فراوان اجتماعی قرار دارد.

اما در این میان متولی اصلی ساماندهی این کودکان کدام نهاد است؟

اعضای شورای فرهنگی و اجتماعی در ساماندهی کودکان خیابانی همکاری کنند

حسن استوار آذر مدیرکل امور اجتماعی و فرهنگی استانداری آذربایجان‌شرقی گفت: ساماندهی کودکان خیابانی به صورت قانونی مشخص شده است و در زمینه توافق استانی مسئولان می‌توانند تعامل بیشتری با هم داشته باشند.

وی افزود: ساماندهی این کودکان از لحاظ مختلف و به خصوص از نظر پرورشی دارای اهمیت است.

استوارآذر با اشاره به مصوبه شورای فرهنگی و اجتماعی آذربایجان‌شرقی گفت: دستگاه‌های متولی براساس مصوبه شورا با شهرداری و بهزیستی به عنوان متولیان اصلی همکاری بیشتری داشته باشند.

11 دستگاه متولی کودکان خیابانی هستند

محسن ارشد زاده مدیرکل بهزیستی آذربایجان‌شرقی گفت: 50 کودک خیابانی و  زن معتاد توسط بهزیستی آذربایجان شرقی ساماندهی و نگهداری می‌شوند.

وی با بیان اینکه در حال حاضر تعداد کودکان خیابانی یا کودکان کار ساماندهی شده توسط بهزیستی استان حدود 30 نفر است، افزود: حدود 20 نفر از زنان نیز به دلیل اعتیاد به مواد مخدر بی‌خانمان هستند و شبانه در مراکز شیلتر اقامت دارند.

ارشدزاده گفت: مراکز شیلتر به عنوان مراکز سرپناه شبانه مطرح هستند که در ساعات معینی پذیرای افراد معرفی شده هستند.

وی اظهار کرد: در این زمینه شهرداری، دادگستری،  نیروی انتظامی، بهزیستی، کمیته امداد، اداره کار و امور اجتماعی، بهداشت و درمان، صدا و سیما،  هلال احمر، آموزش و پرورش و تامین اجتماعی دارای وظایف تعیین شده هستند.

ارشدزاده گفت: ساماندهی کودکان خیابانی و کودکان کار موضوعی تخصصی است و اعضای تیم ساماندهی به صورتی قانونی تعیین شده است.

نگهداری کودکان خیابانی برعهده شهرداری نیست

حجت الاسلام حمیدی، معاون فرهنگی شهرداری تبریز گفت: وظیفه نگهداری متکدیان بر عهده شهرداری نیست  و تنها تامین محل بر عهده شهرداری است.

وی گفت: در سال 94 سه محل برای نگهداری متکدیان و زنان خیابانی در نظر گرفته شده است.

حمیدی  افزود: براساس مصوبه وزارت کشور ساخت محل بر عهده شهرداری است اما نگهداری و ساماندهی بر عهده شهرداری نیست.

نقش کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در ساماندهی کودکان خیابانی نادیده گرفته شده است

حجت الاسلام جواد لطف الله‌پور، مدیرکل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان آذربایجان‌شرقی گفت: ساماندهی کودکان بنا به تعریف نام ارگان برعهده کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان است اما مشاهده می‌شود که ارگان‌های دیگری به غیر از این کانون متولی امر هستند.

وی افزود: متاسفانه این مرکز در زمینه پرورش کودکان و نوجوانان از اختیارات وقدرت  کافی برخوردار نیست.

سخن پایانی ....

کم نیستند کودکانی که اتفاقات  دردناکی را به واسطه عدم وجود سرپرست مناسب تجربه می‌کنند و بلوغ زودرس در اثر مواجه با ناهنجاریهای اخلاقی از نتایج بارز پدیده کودکان کار  و کودکان خیابانی است.

کودکانی که در پشت چراغ قرمز خیابان‌ها و لابه‌لای اتومبیل‌ها بزرگ می‌شوند و هزاران واژه ناخوشایند را از دیگران تحمل می‌کنند و اگر خیلی خوش شانس باشند چند سال بعد سر از میدان کارگران در چهار راه ها سر در می‌آورند و می‌توانند با عملگی قوت لایموتی به دست آورند و کمی بد شناسی کافی است تا از پشت میله های زندان سر درآورند.

در این میان تنها بهزیستی و شهرداری نخواهند توانست ساماندهی کودکان خیابانی را به سرانجام برسانند و دهها مرکز و ارگن حکومتی و غیرحکومتی تا احساس مسئولیت نکنند امکان ساماندهی این امر محقق نمی‌شود.

پدیده کودکان خیابانی یکی از پدیده‌های اجتماعی است که امروزه متخصصان مددکاری و علوم اجتماعی در ایران به آن می‌پردازند.

این پدیده معلولی از عوامل گوناگون و درهم پیچیده اجتماعی و اقتصادی است که اگر به نحو شایسته‌ای مورد بررسی و توجه قرار نگیرد، می‌تواند اثرات زیان بخش و غیرقابل جبرانی را در ابعاد فرهنگی، سیاسی، اقتصادی، فردی، اجتماعی، خانوادگی و انسانی بر پیکره جامعه تحمیل کند. در حال حاضر تهران بیشترین تعداد کودکان خیابانی را در خود جای داده است ولی زمینه گسترش این معضل در شهرهای دیگر از جمله مشهد و قم نیز وجود دارد. در عین حال مراکز استان‌های گلستان، لرستان، فارس و خوزستان نیز ظرفیت بالقوه‌ای برای روبه‌رو شدن با معضل کودکان کار و خیابان دارند.

انتهای پیام/ج