لذت عبادت بدون دغدغه دشمن‌ستیزی، لذت انحرافی است
خبرگزاری تسنیم: حجت الاسلام و المسلمین پناهیان گفت: انقلابی‌گری روح آدم را لطیف می‌کند. اگر فقط عبادت کنید، بدون دغدغه دشمن‌ستیزی و کینه‌ای از ظالمان در دل، یا عبادتی است که از آن لذت نمی‌بری و یا اگر هم لذت می‌بری از نوع لذتی انحرافی است.
به گزارش خبرنگار فرهنگی تسنیم، حجت‌الاسلام و المسلمین علیرضا پناهیان عصر روز گذشته، 12 اردیبهشت 1394 در مسجد جامع امام صادق(ع) میدان فلسطین و بین معتکفین عضو حزب‌الله سایبر حضور یافته و برای آنها سخنرانی کرد. وی در ابتدای سخنان خود گفت: یکی از انتظارات در زندگی معنوی این است که شیرینی آن را احساس کنیم. در حقیقت این موضوع یک شاخص برای این است که آیا زندگی معنوی ما موفق بوده است یا نه؟ این موضوع هم چنین انگیزه‌ای برای حرکت در این راه است. گریه کردن در راه اهل بیت (علیهم السلام) شیرینی دارد و کسی که حلاوت و شیرینی این مسئله را چشیده باشد، اگر یک لحظه غفلت کند از خودش ناراحت است. ما باید از اعتکاف و عباداتمان لذت ببریم. یک معتکف زمانی که پس از سه روز از مسجد خارج می‌شود، دلش برای مسجد تنگ می‌شود.
وی ادامه داد: اگر ما می‌توانستیم این شیرینی عبادت را برای بقیه نیز به تصویر بکشیم، مشتریان پروردگار بیشتر می‌شد. اتفاقاً شلوغی و رونق اعتکاف برای انتقال همین شیرینی‌ها است. حال باید به این پرسش پاسخ داد: مهم‌ترین عاملی که موجب می‌شود انسان به‌شکل سریع، عمیق و پایدار به لذت عبادت برسد، چیست؟ مثلاً اگر عبادت طولانی انجام بدهیم آن لذت را خواهیم برد یا عبادت با معرفت یا عبادت دسته‌جمعی و...؟
پناهیان پیش از پاسخ به این پرسش گفت: بهتر است قبل از پاسخ به این سؤال به انحراف در عبادت اشاره کنیم. باید دقت کرد که اگر کسی در عبادت خود انحراف ایجاد کند احتمالاً بیشتر لذت خواهد برد. ما می‌خواهیم از عبادتمان لذت ببریم اما به چه راه؟ برای مثال خوارج را ببینید که از قرآن خواندن‌های نیمه‌شب خودشان بسیار لذت می‌بردند و گریه می‌کردند. فضا به‌گونه‌ای بود که روزی کمیل از یاران حضرت علی (علیه السلام) اسیر این گریه‌ها شد. در روایات آمده است که اگر کسی در دین بدعت بگذارد خشوع او در عبادت بیشتر خواهد شد، پس باید توجه داشت.
حجت الاسلام پناهیان ادامه داد: اگر انقلابی باشید، اهل جهاد باشید و اگر اهل درگیری با دشمن خدا باشید عبادتان مقبول می‌شود. در حقیقت اگر فقط عبادت کنید و دغدغه دشمن ستیزی نداشته باشید و کینه‌ای از ظالمان به دل نداشته باشید، یا عبادتی است که از آن لذت نمی‌بری و یا اگر هم لذت می‌بری از نوع همان لذتی است که انحرافی است. اکنون شما که اینجا نشستید، چقدر دغدغه دعا برای مردم مظلوم یمن دارید؟ امروز می‌گویند که در صنعا بمب شیمیایی زده‌اند. دغدغه‌های انقلابی را افزایش بده، بعد ببین چه اتفاقی می‌افتد. رزمندگان در جبهه راه صدساله را یک‌شبه می‌رفتند چرا که در خط مقدم مبارزه با دشمنان دین بودند. خود حضرت امام(ره) در اواخر عمرشان این‌قدر گریه می‌کردند که باید با حوله گریه‌شان را پاک می‌کردند. ایشان این مقدار آه و گریه و سوز را از روحیه انقلابی‌شان به دست آورده بودند. انقلابی‌گری روح آدم را لطیف و عبادات آدم را زیبا و دل‌نشین می‌کند. رزمندگان هم بسیار اهل گریه بودند، البته بانشاط هم بودند. شهادت‌طلبی عبادت انسان را شیرین می‌کند.
وی افزود: یکی از خاصیت‌های روضه این است که روحیه انقلابی را در آدم زیاد می‌کند. شما در یک روضه، می‌گویید که می‌خواهید انتقام این مظلوم را از ستمگر بگیری. همچنان که این دعا در دعا‌هایت آمد خودت متحول می‌شوی. در حقیقت اگر ما می‌گوییم اهل بیتی هستیم، یعنی انقلابی هستیم.
حجت الاسلام پناهیان در بخش دوم سخنان خود ضمن اشاره به سوره محمد(ص) و معرفی این سوره مبارک، گفت: این سوره سوره‌ای است که ائمه هدی(ع) در آن معرفی شده‌اند و فرق بین آنها و دشمنان آنها شرح داده شده است. این سوره از جهات مختلف انقلابی است. اگر می‌گویم انقلابی باشید، یعنی همانند این سوره باشید. در حقیقت این سوره معرف یک دین انقلابی است و کسی که در مقابل این سوره است دین عافیت‌طلب دارد. خداوند در این سوره ضدانقلابی‌ها را معرفی می‌کند. در آیه 20 از این سوره مکرمه خداوند می‌گوید: «کسانی که ایمان آوردند می‌گویند چرا سوره‌ای نازل نمی‌شود که دستور به جهاد بدهد؟» یعنی: اگر واقعاً جهادی در کار است و پیامبر ما را دعوت به آن می‌کند یک سوره یا آیه‌ای نازل شود تا ما راضی شویم. خداوند در جواب، آیه‌ای واضح و محکم نازل می‌کند و در این سوره از قتال صحبت می‌شود، اما «کسانی که مرض در قلوبشان است، هنگامی که سوره را برایشان می‌خوانی به تو نگاه می‌کنند همانند نگاه کسی که غش مرگ او را گرفته است». و خداوند در آخر آیه می‌گوید: «پس همان مرگ برای آنها بهتر است»؛ آیه‌ای محکم برای کسی که درمقابل جهاد جا می‌زند.
شعار مرگ بر آمریکا از کدام آیه گرفته شده است؟
پناهیان ادامه داد: در بخش‌های آخر این آیه خداوند می‌گوید: «اگر خداوند می‌گوید که جهاد کن و تو درست این کار را نکنی خداوند قوم دیگری را جای تو می‌آورد» در این هنگام همه اطرافیان پیامبر از ایشان می‌پرسند: این «قوم» کیست؟ رسول خدا(ص) فرمود: این قوم انقلابی هستند و مثل شما نیستند، هرچه بگویید انجام می‌دهند. در این هنگام پیامبر(ص) دست بر شانه سلمان فارسی گذاشت و گفت: قوم این مرد هستند. در آخر سوره محمد(ص) گفته می‌شود که این قوم، قوم آخر الزمان هستند. خداوند در آیه دیگری می‌گوید: «عده‌ای که جهاد برای آنها آشکار شده و در جهادی که خداوند دستور داده شرکت نمی‌کنند، خداوند آنها را لعنت می‌کند و آنها را کر می‌کند. آنها دیگر هدایت نمی‌شوند و همچنین آنها را کور می‌کند». همچنین خدا در آیه‌ای دیگر می‌گوید: «حال آنهایی را که ما کر و کورشان کردیم، می‌توانیم به تو نشان دهیم» آنها را از حرف زدنشان می‌شود فهمید که ضدانقلابی هستند: «ما شما را امتحان می‌کنیم تا مجاهدین شما مشخص شوند».
پناهیان با اشاره به دو صفحه نخست سوره محمد(ص) که خداوند در آنها ضایع کردن کار کافران را بشارت داده است، گفت: خداوند در آیه اول این سوره می‌فرماید: «کسانی که کافر شدند و در مقابل اسلام موضع می‌گیرند، هرچقدر هم کار کنند خداوند اثر کار آنها را ضایع می‌کند.» برای مثال چقدر به غزه بمب زدند، آیا اثری داشت؟ همچنین خداوند در همین آیات به از بین رفتن تمام گناهان ایمان آورندگان بشارت داده است؛ کسانی که بر آنچه به پیامبر نازل شده ایمان راسخ آورده‌اند. این به این معنی است که تو مقاومت کن من هرآنچه را نتوانی، درست می‌کنم و جبران می‌کنم. باید دقت کرد که نکته مهم در آیات این سوره جایی است که خداوند می‌گوید: «وقتی با این گروه کافران ملاقات کردید، گردن‌هایشان را بزنید تا وقتی که آنها را تسلیم کنید. و زمانی که آنها را تسلیم کردید پیمان محکمی بگیرید... کسانی که کافر شدند من کارشان را خراب می‌کنم. مرگ بر آنها باشد»؛ ما مرگ بر آمریکا را از همین آیه وام گرفتیم.
این استاد حوزه و دانشگاه در پایان سخنان خود گفت: در آیه دیگر از این سوره می‌خوانیم: «خداوند مولای مؤمنان است و کافران مولا ندارند»؛ من بعد از اتمام جنگ به این نکته یقین پیدا کردم؛ چرا رزمندگان اسلام در جبهه‌ها برای در پناه خدا ماندن، مولای یا مولا می‌گفتند و بسیار هم اثرگذار بود، خیلی می‌گرفت. خداوند می‌فرماید که مؤمنان مولای واقعی دارند و دشمنان مولا ندارند. شهدای ما ناب‌ترین‌ها و بهترین‌ها بودند که کسی از آنها بد ندیده بود اما همگی در وصیت‌نامه‌شان می‌گفتند: پدر، مادر، دوست و... من را ببخشید.
انتهای پیام/*
