چرا زندگی زناشویی در شهرستان‌ها، پایدارتر از تهران است؟

مسئله ای که در شهرهای بزرگ و کلانشهرها کمتر مشاهده می شود و عملا زندگی های مشترک جوانان هنوز آغاز نشده به اتمام می رسد تا آمار طلاق در کلانشهرها از شهرهای کوچک تر سبقت زیادی بگیرد.

اما در این میان جالب است بدانیم 90 درصد طلاق های توافقی در کلانشهرها رخ می دهد.طلاق توافقی که راحت ترین نوع طلاق اطلاق می شود تا همین چند هفته پیش مثل آب خوردن و در کمتر از 15 دقیقه در برخی از دادگاه های کشور رخ می داد اما رشد بی رویه و سادگی، کار را به جایی رساند که مسئولین مربوطه تصمیم گرفتند تا حداقل قبل از توافق زوجین برای طلاق توافقی، قانونی به تصویب برسانند تا زوجین را به مشاوره ارجاع دهد.

حال اینکه این قانون چقدر در روند جلوگیری از افزایش چشمگیر طلاق توافقی تاثیرکذار است، مسئله ای است که گذشت زمان می تواند پاسخ مناسبی به آن بدهد.جدا از بحث طلاق توافقی که با توجه به راهکار ساده آن برای فرار جوانان در تقابل با مشکلات،آنها را از جوانان سال های دور در زندگی، متمایز ساخته است به نظر می رسد توسعه یافتگی و ماشینی شدن زندگی ها هم بر این روند تاثیرگذار است.

این ادعا حتی در داخل کلانشهری مانند تهران و با مقایسه زندگی جوانان شمال و جنوب این شهر هم قابل اثبات است.طوری که حتی نحوه آشنایی های اولیه دختر و پسر، نحوه مطلع شدن خانواده های دختر و پسر و بعضا شرایط عقد و عروسی و شروط تعیین شده میان خانواده ها به کلی با هم متفاوت است.از طرفی دیگر با مقایسه اجمالی ازدواج ها و طلاق در شهرهای مختلف و همچنین با توجه به آمارهای موجود، می توان به این نتیجه رسید که ازدواج جوانان امروزی و حتی قدیمی در شهرهای کوچک تر و سنتی بسیار پایدارتر از کلانشهرهاست.

علت این اتفاق می تواند دلایل زیادی داشته باشد، از جمله وجود قید و بند بیشتر به مسائل اعتقادی در خانواده ها، ظرفیت بالای خانواده ها در مقابل مشکلات و همچنین درک واقعی و منطقی ازدواج و پیوندی که قرار است تا سالیان سال پایدار باشد.

از طرفی دیگر آسان تر بودن شرایط ازدواج در شهرهای کوچک از جمله مسکن می تواند تاثیرگذار باشد این در حالی است که ورود ازدواج سفید در میان جوانان شهرهای بزرگ می تواند طعم گس طلاق را در زندگی ها با توجه به تجربه ازدواج سفید، وارد کند.

قبح شکنی طلاق و واژه طلاق در کشور کار را به جایی رسانده که برخورد اکثر افراد با این مسئله نسبت به سال های گذشته کاملا عادی شده است.طوری که در سال های گذشته شاید بسیاری از خانواده ها حتی از به زبان آوردن آن هم اکره داشتند.اما اکنون از هر چند خانواده حداقل یک خانواده با طلاق درگیر هستند.

با همه این اوصاف به نظر می رسد تغییر ساختار روابط قدیم دختر و پسر به منظور ازدواج از سنتی به مدرن کار را به جایی رسانده که در هر چند خانواده یک خانواده درگیر طلاق باشد.به نظر می رسد اینکه هنوز نسبت آمار طلاق در شهرهای کوچک به گرد پای کلانشهرها نمی رسد به علت شناخت کافی خانواده ها و البته دقت کافی و به دور از احساس آنها در مواجهه با ازدواج است.طوری که این شناخت و دقت در نهایت منجر به واقع بینی و درک مسئله مهم ازدواج می شود که در این صورت صبر و بردباری و هماهنگی زوجین را در برابر هم افزایش می دهد، مسئله ای که برخی از خانواده ها با آن غریبه هستند.

از طرفی دیگر عدم وجود آموزش مناسب برای زوجین قبل از ازدواج درباره سختی و مشکلات بعد از ازدواج، می تواند آسیب بزرگی را به زوجین در مواجهه با مشکلات ایجاد کند.طوری که اغلب زوجین به سادگی و در مواجهه با مشکلات مثل آب خوردن ساز جدایی و طلاق می نوازند.

وزارت ورزش و جوانان قرار بود به عنوان متولی مرتفع کردن مشکلات جوانان مستقل عمل کند اما عملا تنها بخش ورزش آن هم با حاشیه های فراوان فعال است و بخش جوانان آن در خواب چهارفصل به سر می برد.این وزارت خانه با توجه به شرایط موجود حداقل می توانست به آگاه سازی جوانان قبل از ازدواج و مطلع ساختن آنها از مشکلات احتمالی بعد از ازدواج، بپردازد.این در حالی است که دانشگاه های کشور آن هم به صورت گذری در یک واحد درسی تنها به تنظیم جمعیت و مسائل جنسی می پردازند و واقعا جای خالی مشاوره ازدواج کاملا حس می شود.

به نظر می رسد با تفکر مرتفع سختن مشکلات ازدواج و آگاه سازی جوانان بخش عظیمی از مشکلات پس از ازدواج جوانان حل شود و یا حداقل اینکه به راحتی ساز جدایی سر نمی دهند این در حالی است که الحق و الانصاف انتظار چنین عملکردی از مسئولین خواسته زیادی نیست.