چگونه با فرزندم رفتار کنم؟
خبرگزاری تسنیم:دغدغۀ جدی بسیاری از والدین حفاظت فرزندان در برابر آسیبهای جامعه است. به بیان دیگر آنها به دنبال راهی برای واکسینه کردن فرزندانشان هستندتا با خیال راحت، آنها را به آغوش مدرسه و جامعه بفرستند.
در تعریف فوق قید «به طور واقعی» آورده شده است. این قید برای آن است، خانواده از افراط و تفریط محفوظ بمانند. افراط بیش از حد در بعضی رفتارها از سوی والدین، موجب لوس شدن و سوء استفاده کردن اعضای خانواده می شود . « تفریط » موجب «تحمل» یکدیگر می شود به عبارت دیگر احترام از روی ناچاری است نه از روی عشق و علاقه به یکدیگر .
احترام می بایست از روی پذیرش وقبول وتواضع در برابر شخصیت فرد ، ودائمی باشد ، نه مصنوعی وموقت .تنها نیاز اساسی، نیاز به یک هویت است؛یعنی اعتقاد به این که ما فردی متمایز از دیگران و همچنین شخص مهم و با ارزشی هستیم.(1)
احترام و اکرام ، فرزند از وظایف مهم اولیه والدین است ؛ و تکریم فرزند موجب مغفرت والدین است :
قال رسول الله (صلی الله علیه و اله و سلم) : أَكْرِمُوا أَوْلَادَكُمْ وَ أَحْسِنُوا آدَابَهُمْ یُغْفَرْ لَكُم« به فرزندانتان اکرام نمایید و به خوبی تربیت کنید، گناهان شما بخشیده می شود.(2)
فراهم نمودن فضای محترمانه، موجب خواهد شد که فرزندمان، به خودش « احترام » گذارد. به عبارت دیگر فرزند ما از سرمایۀ بزرگ « حرمت نفس » برخوردار خواهد شد. فردی که از نعمت « حرمت نفس برخوردار باشد ، تقریباً از هر گونه خطر تربیتی محفوظ است .
قَالَ علی (علیه السلام ) : مَنْ كَرُمَتْ عَلَیْهِ نَفْسُهُ هَانَتْ عَلَیْهِ شَهْوَتُهُ «علی (علیه السلام) فرمودند : کسی که برای خودش احترام قائل است ، تمایلات نفسانی در نظر او پست وکوچک است»(3)
«حرمت خود » یعنی اینکه فرد تا چه اندازه ای برای خود ارزش قائل است. میزان حرمت خود ، آثار عمیقی بر بهداشت روانی، سلامت جسمی و رفتار اجتماعی انسان ها دارد.(4)
تعالیم اسلامی با توجه دادن انسان به حرمت وکرامت نفسانی اش ، نه تنها او را از ذلت وابستگی به دیگران رها می سازد، همچنین روح اعتماد به خویشتن در زندگی شخصی را در وی برمی انگیزد، از این راه سعی می کند، فضایل اخلاقی و انسانی را نیز در وی زنده کند. از این دیدگاه، ارزیابی مثبت فرد از خویشتن و احساس عزت نفس، تسهیل کنندۀ نیل به فضایل اخلاقی است و به عبارت دیگر، کسی که خود را دست کم نمی گیرد، بیشتر می توان انتظار داشت که به فضایل اخلاقی آراسته شود و از رذایل اخلاقی دوری گزیند.(5)
وَ قَالَ علی ابن الحسین( علیه السلام) :مَنْ كَرُمَتْ عَلَیْهِ نَفْسُهُ هَانَتْ عَلَیْهِ الدُّنْیَا « امام سجاد (علیه السلام) می فرمایند : هر کسی برای خود کرامت نفس و شخصیت قائل است دنیا، برای او حقیر و ناچیزمی شود » (6)
عن علیّ علیه السلام : مَن کَرُمَت عَلَیه ِ نَفسُهُ لَم یُهِنها بِالمَعصیَّةِ «علی (علیه السلام) فرمودند : آن کس که بزرگی وکرامت برای خود قائل است هرگز با پلیدی گناه پست نفس خود را خوار نمی کند »(7)
همان گونه که با فردی که در نظرمان بسیار بزرگ ، ودارای ویژگی شخصیت مهمی است ، رفتار می کنیم ، با فرزند خودمان رفتار کنیم.چنانچه پدر ومادر این احترام ، وتکریم را به فرزندشان آموزش ندهند ، عواقب خوبی نخواهد داشت . کسی که مورد اهانت قرار گرفته است ، دارای کمبود های فراوانی خواهد شد و به راحتی به مشکلات اخلاقی کشیده می شود : مَن هانَت عَلَیهِ نَفَسُهُ فَلا تَرجُ خَیرَهُ«علی (ع) می فرماید : هرکسی که خویشتن را خوار و پست بداند به خیر ونیکی او امیدوار نباش»(8)
این احترام وتکریم فرزند چگونه انجام می گیرد ؟ با فرزند خود چگونه باید رفتار نماییم ؟این «احترام » ، چگونه انجام می گیرد ؟ !
فرزند من مصنوع خالق هستی است که به خود «فتبارک الله احسن ُ الخالقین » گفته است ، فرزند من ،« خلیفه الله » است . بنابراین او موجود بسیار با ارزش است و من باید طبق ارزش او با فرزند برخورد نمایم .
منبع:تبیان
انتهای پیام/