چن در سن 20 سالگی پدرش را از دست داد تا زندگی شان سخت تر و مادرش هر روز مریض تر شود. بعضی از همسایه ها و دوستان چن پیشنهاد می دادند که او برای رهایی از فقر و بدست آوردن پول به گدایی رو بیاورد اما او با عصبانیت پاسخ آنها را داده است.
با اینکه چن دستهایش را از دست داده، اما یاد گرفته است غذا بپزد، مزرعه داری و سبد بافی کند. او هم اکنون تمام تلاشش را می کند که از مادر 91 ساله اش نیز به خوبی مراقبت کند. او حتی قاشق غذا را بین دندان هایش قرار می دهد تا بتواند در دهان مادرش بگذارد.
اما سخت ترین روزها برای چن زمستان هاست. چون در سرما باید جوراب بپوشد اما اگر جوراب بپوشد دیگر نمی تواند کارهایش را پیش ببرد به همین خاطر پاهایش اغلب به یخ زدگی دچار می شود.
