ترور رفیق حریری، انفجاری با یک دهه ترکش‌های سیاسی
پیامدهای ترور سیاسی رفیق حریری تا مدت ها با مدیریت جریان غرب‌گرای لبنانی دامن حزب‌الله و متحدان منطقه‌ای آن را گرفته و به ابزاری برای فشار بر محور مقاومت تبدیل شده است.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، در 14 فوریه 2005 با انفجار یک بمب قوی در مسیر کاروان خودرویی رفیق حریری نخست وزیر سابق لبنان در بیروت او به قتل رسید. بعد از این ترور بلافاصله موج محکومیت ها آغاز شد و بدون اینکه کوچکترین تحقیقی در مورد این ترور انجام شده باشد، انگشت اتهام غرب و رژیم صهیونیستی و هواداران داخلی آن که در آن زمان قدرت سیاسی را در کشور در اختیار داشتند، به سوی سوریه و حزب الله لبنان نشانه رفت. لشکرکشی های خیابانی به بهانه تشییع جنازه شهید حریری و سالگردهای آن و گفتمان تحریک آمیز سیاسی و تهدید مخالفان دستور کاری اصلی جریان المستقبل و سایر هم پیمانان آن در حوادث بعدد از این ترور بود. از سوی دیگر فواد سنیوره نخست وزیر وقت با نقض قوانین داخلی لبنان بدون مشورت با ریاست جمهوری و پارلمان اجازه آغاز تحقیقات بین المللی در مورد این ترور را صادر کرد و مدتی بعد دادگاه بین المللی حریری تاسیس شد.
این دادگاه نیز که اساس آن در مغایرات با قوانین حقوقی و قضایی است، تحقیقات جهت داری را آغاز کرد و همواره به دنبال کشف قرائنی برای متهم کردن سوریه برآمد، اما نبود ادله و تغییر سیاست های غرب در قبال منطقه باعث تغییر رویکرد دادگاه شد و روی اتهامات از سوریه به سمت حزب الله بازگشت، در سپتامبر 2010، سعد حریری نخست‌وزیر وقت لبنان در همین راستا، با تجدیدنظر در مواضع پیشین خود، اتهام به سوریه در ترور پدرش را اشتباه و اتهامی سیاسی خواند.
دادگاه بین المللی که هرگز علاقه ای به بررسی فرضیه احتمال دشت داستن رژیم صهیونیستی در ترور رفیق حریری نداشت، با وجود ادله فراوان از ادامه تحقیقات در این روند خودداری کرد، قرائن مستدل و محکم ارائه شده ازسوی سید حسن نصرالله دبیرکل حزب الله لبنان در مورد دست داشتن رژیم صهیونیستی در این انفجار نیز نتوانست این دادگاه را مجبور به بررسی نقش اسرائیل در این ترور کند و دادگاه همچنان بر تصمیم سیاسی خود در متهم کردن چهار تن از اعضای حزب الله اصرار ورزید، تصمیمی که حزب الله آن را بی اساس خوانده و به علت عدم مشروعیت دادگاه حریری کوچکترین توجهی به آن نکرد.
اگر بخواهیم به طور خلاصه دلایل سیاسی کاری های دادگاه حریری در جریان تحقیقات و نقش رژیم صهیونیستی در ترور رفیق حریری را بررسی کنیم، می توان به موارد زیر اشاره کرد:
اول: جستجوی طرف برنده در ترور حریری
با بررسی اوضاع سیاسی در آستانه ترور رفیق حریری و دوره بعد از آن میتوان به راحتی متوجه شد که عاملان جنایت ترور حریری به دنبال ضربه زدن به موقعیت حریری بوده نه شخص وی؛ و در ورای آن از طریق این ترور به دنبال محقق ساختن هدفی بزرگتر بوده اند.
غرب در آن زمان برای گسترش نفوذ و قدرت خود در لبنان و سوریه و کسب جایگاه در خاورمیانه جدید به دنبال حذف نظام سوریه در لبنان بود، چرا که به اعتقاد آنها "عقب‌نشینی نیروهای سوریه از لبنان در نهایت منجر به سقوط نظام سوری خواهد شد." آمریکا نیز به نوبه خود در تلاش بود سوریه را به سمت کاستن از شدت مواضع سخت خود در قبال عراق بکشاند.
بررسی اتفاقات سیاسی بعد از ترور حریری نیز نشان می دهد که این حوادث هرگز به نفع سوریه نبوده است و جایگاه منطقه ای و جهانی این کشور را با چالش مواجه کرده است.
دوم: بررسی چگونگی ترور
یکی از مهم‌ترین مسائلی که در پی ترور حریری در لبنان جنجالی شد، فرضیه‌های چگونگی ترور او بود، در این مورد سه فرضیه مطرح شد که انفجار با خودروی بمب گذاری شده، کاشت بمب در زیر زمین و حمله هوایی، این سه مورد را تشکیل می داد. برخی اسناد و قرائن میدانی شامل ایجاد حفره در محل انفجار به ابعاد 15 در 9 متر و با عمق 3 متر، پرتاب شدن خودروها تا طبقه سوم ساختمان‌های اطراف، قدرت بالای انفجار در روی زمین و تبدیل نشدن آن به یک موج زیر زمینی، ایجاد خرابی در ساختمان های اطراف، غیر ممکن بودن کاشت بمب در مکان شلوغ انفجار بدون جلب توجه و ... نشان می‌دهد که دو عامل انفجار از طرق خودروی بمب گذاری شده و کاشت بمب در زیر زمین غیر ممکن بوده است و تنها راه انجام این ترور حمله هوایی بوده که تنها رژیم صهیونیستی به این مورد دسترسی داشته است.
سوم: نوع مواد انفجاری:
از سوی دیگر نحوه ایجاد انفجار و آتش گرفتن محل انفجار بعد از انجام آن نشانگر استفاده از مقادیر اندکی از اورانیوم غنی شده در این انفجار بوده است، این موضوع را پزشکان بیمارستان نظامی فرانسه در معاینه "باسل فلیحان " تنها نجات‌یافته این حادثه نیز متوجه شده و دریافتند وی در معرض تشعشع اورانیوم غنی‌شده قرار گرفته است. این موضوع عاملان بمب گذاری را محدود به کشورهایی می کند که قدرت استفاده از اورانیوم و غنی سازی آن در ابعاد نظامی را دارند و می توانند از آن در سلاح های مختلف نظامی استفاده کنند.
اعتراف سران رژیم صهیونیستی
از تمامی این اسناد متقن که بگذریم، اعترافات تلویحی برخی مقامات صهیونیست از جمله رئیس اطلاعات نظامی اسرائیل گواه مستدلی بر دست داشتن اسرائیل در این ترور است، وی در سخنانش رسما اذعان کرده که دستگاه امنیتی وی بسیاری از ترورها و انفجارهای لبنان را مدیریت می‌کند. او ضمن اعتراف به اینکه حادثه ترور حریری نقش بسزایی در راه‌اندازی بسیاری از طرح‌های رژیم صهیونیستی در لبنان داشته است، اشاره کرده که توانسته کارهای بزرگی جهت دور کردن اطلاعات و ارتش سوریه از لبنان و محاصره حزب‌الله به ثبت برساند.
"عاموس هارئیل " روزنامه‌نگار یهودی در گزارش خود که روزنامه اسرائیلی "هاآرتص " آن را در شماره 25 ماه می 2010 منتشر کرد، آورده که رئیس "امان " در پایان سال 2001 یعنی بیش از 3 سال قبل از ترور پرونده‌ای تهیه کرده بود که در آن انتظار می‌رفت حریری به دست حزب‌الله به قتل برسد. به فاصله نه چندان زیادی از این ماجرا روزنامه اماراتی "الاتحاد " دیگر روزنامه‌ای بود که گزارشی محرمانه از آکادمی صهیونیستی مطالعات خاورمیانه منتشر کرد که در آن آمده بود تل‌آویو در انفجارهای پی‌درپی لبنان دست داشته است. طبق این گزارش آریل شارون نخست‌وزیر اسبق رژیم صهیونیستی بعد از ترور رفیق حریری اعلام کرد: اوضاع لبنان تحت کنترل است و تل‌آویو ارتباطات ویژه‌ای با احزاب چه در داخل یا خارج لبنان که رابطه و قدرت لازم برای ایجاد تحرک در لبنان جهت پایان دادن به حضور سوریه را دارند برقرار کرده است.
از کار انداختن سیستم هشدار و پارازیت کاروان حریری، رصد تحرکات کاروان حریری از سوی هواپیماهای شناسایی صهیونیستی، حضور هواپیماهای صهیونیستی در زمان انفجار در آسمان بیروت، ممانعت آمریکا از ارائه اسناد و تصاویر هوایی ماهواره های خود در زمان انفجار به دادگاه حریری و حضور برخی مزدوران شناخته شده رژیم صهیونیستی در صحنه جنایت از دیگر اسناد قطعی دست داشتن این رژیم در ترور رفیق حریری در لبنان است.
زنجیره طولانی ترورهای سیاسی در لبنان
سررشته ترورهای سیاسی در لبنان را اگر دنبال کنیم، سلسله درازی را شامل می شود که در دهها سال گذشته شاهد آن بوده‌ایم، ترور کمال جنبلاط رهبر سابق دروزیهای لبنان و پدر ولید جنبلاط در مارس سال 1977 را شاید بتوان از قدیمی ترین ترورهای سیاسی در لبنان دانست، اما مسلما اولین ترور سیاسی در این کشور نبود، بعد از آن سال با وجود جنگ داخلی در لبنان و اشغال این کشور از سوی رژیم صهیونیستی ترورهای سیاسی شیب بیشتری به خود گرفت و بیشتر گروه های سیاسی را شامل شد.
آنچه در فهرست زیر می بینید بخشهایی از مهم ترین ترورهای سیاسی است که در طول 4 دهه اخیر در لبنان روی داده است:
1- ژوئن سال1978: طونی فرنجیه فرزند سلیمان فرنجیه رئیس جمهور سابق لبنان به همراه همسر و دخترش در یورش یک گروه شبه نظامی از مارونی ها به منزلش در شمال کشور کشته شد.
2- سپتامبر1982: بشیر جمیل رئیس جمهور منتخب لبنان قبل از مراسم تحلیف ریاست جمهوری اش در یک بمبگذاری جان خود را از دست داد.
3- ژوئن 1989: رشید کرامی نخست وزیر و یکی از کهنه کاران حیات سیاسی لبنان در انفجار یک بالگرد بمب گذاری شده در طرابلس ترور شد. کرامی هنگامی که کشته شد نهمین دوره نخست وزیری خود را در 37 سال فعالیت سیاسی خود می گذراند.
4- می سال 1989: حسن خالد مفتی اعظم و رهبر روحانی سنی‌های لبنان در انفجار یک خودروی بمب گذاری شده در بیروت کشته شد. در نتیجه این عملیات تروریستی در مجموع 22 نفر کشته و 80 نفر دیگر زخمی شدند.
5- نوامبر 1989: رنه معوض رئیس جمهور لبنان در یک انفجار مهیب در بیروت کشته شد. وی که یک مارونی مورد حمایت سوریه بود اندک زمانی قبل از وقوع این حادثه به عنوان رئیس جمهور لبنان انتخاب شده بود.
6- اکتبر سال 1990: یک کماندو دانی شمعون رئیس حزب ملی لیبرال و رهبر یک گروه شبه نظامی مسیحی را به همراه همسرش اینگرید و دو فرزندش طارق شمعون(هفت ساله) و ژولیان(پنج ساله) کشت. وی فرزند کمیل شمعون رئیس جمهور سابق لبنان بود.
7- فوریه سال 1992: سید عباس موسوی یکی از رهبران جنبش حزب الله لبنان و دبیرکل این حزب در حمله بالگرد نظامی اسرائیل به همراه خانواده اش کشته شد.
8- ژانویه 2002: ایلی حبیقه وزیر سابق لبنانی و مسئول سابق یک گروه شبه نظامی مسیحی مورد حمایت اسرائیل که در کشتار اردوگاههای فلسطینی صبرا و شتیلا در سال 1982 نقش ایفا کرده بود، کشته شد.
9- فوریه سال 2005: رفیق حریری نخست‌وزیر سابق لبنان در انفجار یک خودروی بمب گذاری شده جان خود را از دست داد، این ترور زمینه ساز دخالت های قضایی و فشارهای سیاسی خارجی بر لبنان در طول سالهای بعد شد.
10- ژوئن سال 2005: سمیر قصیر در اثر انفجار بمبی در خودرویش به قتل رسید.
11- ژوئن 2005: جرج هاوی رئیس سابق حزب کمونیست لبنان در انفجار خودروی بمب گذاری شده‌اش ترور شد.
12- دسامبر سال 2005: جبران توینی نماینده لبنانی و مدیر مسئول روزنامه النهار در انفجار خودروی بمب گذاری شده ای ترور شد.
13- نوامبر 2006: پیر جمیل وزیر صنایع لبنان و فرزند امین جمیل رئیس جمهوری سابق لبنان در تیراندازی مردان مسلح در منطقه‌ای مسیحی نشین در نزدیکی بیروت کشته شد.
14- فوریه 2008: ترور عماد مغنیه از رهبران نظامی حزب الله لبنان بر اثر انفجار خودرو در منطقه امنیتی دمشق.
15- اکتبر 2012: ترور وسام الحسن رئیس اداره اطلاعات مرکز امنیت ملی لبنان در انفجار خودرویی در منطقه اشرفیه بیروت.
پیامدهای ترور سیاسی رفیق حریری به عنوان بزرگترین ترور سیاسی لبنان تا مدت ها با مدیریت غرب و جریان سیاسی غرب‌گرای حاضر در لبنان دامن حزب‌الله و متحدان منطقه‌ای آن را گرفته و به ابزاری در دست گروه‌های معاند محور مقاومت منطقه‌ای برای افزایش رویکردهای متخاصم با این محور تبدیل شد.
انتهای پیام/
