سلام شاعران به ماه خدا

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، در آستانه فرارسیدن ماه مبارک رمضان، ماه میهمانی خدا، تعدادی از شاعران جدیدترین مطالب و سروده‌های خود را به این ماه اختصاص دادند.

رضا اسماعیلی، از شاعران آیینی کشور، در تازه‌ترین رباعیات خود به این موضوع پرداخته و تلاش کرده است تا نکاتی را درباره ساده‌زیستی در ماه مبارک و افطاری‌های ساده یادآوری کند.

سروده‌های اسماعیلی به شرح ذیل است:
1
آمد رمضان و حال خوبی دارم
سرسبزم و اعتدال خوبی دارم
پرواز ، پرنده ، بال و پر ، آزادی ...
من مطمئنم ، خیال خوبی دارم

2
ماه رمضان و شوق شب بیداری
از بودنِ بی تو، هر نَفس بیزاری
تنگ است دلم برای یارب! العفو
تنگ است خدا دلم برایت، آری

3
آمد رمضان، مُفسّرِ «احسان» باش
همسایه ی غربت تهیدستان باش
در شهر بساط عشق را برپا کن
در فکر دل شکسته ی انسان باش

4
آمد رمضا ن، هَلا ! ز عادت برخیز
گل کرد سپیده سعادت، برخیز
همپای سحر، به سمت بیداری رو
ای بنده تن! ز خواب غفلت برخیز

5
آمد رمضان و سفره‌ها رنگین تر
دنیا به مذاق ما و من شیرین تر
از کوچه صدای سائلی می‌آید
انگار شدست گوش‌مان سنگین‌تر !

6
یک ماه اگرچه آب و نان شد تعطیل
بر سفره، ضیافت دهان شد تعطیل
تعطیل نشد بساط دنیاداری
هر چند که دکه جهان شد تعطیل!

7
در مکتب روزه، روی من پا بگذار
بر جلوه فروشی بدن، پا بگذار
از خواهش َنفس خود بزن بیرون تو
بر فرصت اهرمن شدن پا بگذار
8
هر چند که روزه معرفت آواز است
آیینه فطرت است و انسان‌ساز است
شک نیست، فقط ریاضتی جسمانی است
وقتی که دهان نفسِ انسان باز است

9
ماه رمضان و سفره افطاری
هنگام سحر، َنفَس َنفَس ، بیداری
از روزه اگر همین َقدَر می فهمی
مصداق ریاضت است و خود آزاری !

10
آمد رمضان و کاش می‌دانستی
ای ُکشته آب و آش! می‌دانستی
دنیاست که می‌خورد تو را با شهوت
کاش ای دل آش و لاش! می‌دانستی

11
آمد رمضان و دست بابا خالی است
از شادی روزه، قلب سارا خالی است
شرم ست نصیب سفره ما، زیرا
افطار و سحر، ز نان و خرما خالی است!

12
ای کاش به راز عشق پی می‌بردیم
در بندگی خدا، مَحَک می‌خوردیم
ماه رمضان به شیوه حیدر ما
اندوه دلِ گرسنه را می‌خوردیم !

13
ما شیعه حیدریم و غافل از او
بر سیره دیگریم و غافل از او
دنیا َنسبیم و عافیت آبادیم
با َنفس برادریم و غافل از او!

14
حال دل خویش را کمی بهتر کن
ماه رمضان، به نان و خرما سر کن
با غربت سفره‌های خالی بنشین
افطار و سحر، به شیوه حیدر کن

15
ماه رمضان، شروع « حَوِّل حال» است
روی دل ما، تبسمی از بال است
همبال فرشته‌ها شدن آسان است
در ماه خدا، که سیب شیطان کال است

16
در فصل سحر نشسته‌ام، خوشحالم
از ظلمت تن گسسته‌ام، خوشحالم
آمد رمضان و همنشین نورم
از فتنه َنفس رسته‌ام، خوشحالم

17
بی روی تو، ماه رمضانم ...؟ هرگز
وارستگی از هر دو جهانم ...؟ هرگز
بی جلوه آفتاب روی ماهت
یک روز به روزه می توانم؟ هرگز !

18
ماه رمضان، فروغ یک آغاز است
در آبی آسمان، پر پرواز است
درهای زمین به روی شیطان بسته است
درهای بهشت، باز ِ باز ِ باز است

19
آمد رمضان و آسمان آبی شد
شب‌های زمین، دوباره مهتابی شد
هستی، به نماز عاشقی قامت بست
عالَم، غزل خجسته نابی شد

20
ماه رمضان و بندگی یعنی این
آیینگی و پرندگی، یعنی این
افطار و سحر کلاس آدم‌سازی است
برنامه و سبک زندگی، یعنی این

21
در پرتو روزه، بیکران را دیدیم
تصویر حیات جاودان را دیدیم
از پیله ی تن چو سر برون آوردیم
از روزن روزه، آسمان را دیدیم

22
بر مرکب روزه، تا فراسو رفتیم
با بار گناه، «رَبَنا» گو رفتیم
در لیله قدر، روسیاه و تائب
سمت ملکوت رحمت او رفتیم

23
ماه رمضان، شوق سبکباری را ...
از لذت نَفسِ فتنه، بیزاری را ...
ای حضرت عشق! قسمت روحم کن
شب‌های قشنگ قدر، بیداری را

24
برای حضرت موعود (عج):
با روزه مرا صبور کن، بسم الله
از خاطر من عبور کن، بسم الله
افطار و سحر تو را تبسم کردم
ای جانِ جهان! ظهور کن، بسم الله

انتهای پیام/