بزرگانی از اهل سنت که بارها متوسل امام رضا(ع) شدند

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران تسنیم «پویا» در طول تاریخ بسیار شاهد گرایشهای افراد با نژادها و سلایق مختلف به ائمه معصومین (ع) بودیم و هستیم، اما به راستی چه چیزی موجب می‌‌شود فردی در آن سوی دنیا هوای حریم اهل‌بیت (ع) به سرش بزند و با بی‌توجهی به این بُعد منزل، راهی حریم امام (ع) شود؟ اینکه افرادی مسیحی، زردشتی و یا از اهل‌سنت ارادت خاصی نسبت به اهل‌بیت (ع) ابزار می‌‌کنند، بی‌جهت نیست و تمام اینها برگفته از حبشان نسبت به این انوار الهی است.

وقتی کمی در سخنان، آرا و نوشته‌‌های برخی افراد از جمله برادران اهل‌‌سنت درباره ائمه(ع) دقت می‌کنیم، با دریایی از شگفتی تعابیر رو به رو می‌‎‎شویم که همگی حاکی از ارادت خالصانۀ آنان است. طوریکه بسیاری از تألیفاتشان را در راستای شناخت هر چه بهتر این انوار الهی قرار دادند، تحقیقات و پژوهشهای خود را در این راستا با قوت پیش می‌‌برند تا علاوه بر بهره‌مندی هرچه بیشتر خودشان از نور آنان، به عالمیان اعلام کنند که دلهایمان پیوسته با آنان و شیعیان‏شان است.

اظهار ادب بزرگان اهل‌سنت به مزار امام‌رضا (ع) جالب و شگفت‌‌انگیز است؛ مانند بسیار زیارت کردن مزار امام رضا(ع)  از سوی ابن حبان بستی (354ق) و ابو علی ثقفی (328ق) و تواضع و تضرعات بسیار ابوبکر بن خُزیمه (311ق) که موجب شگفتی شاگردان وی شده بود.

حاکم نیشابوری می‌‌‌گوید «سَمِعتُ محمد بن المؤمل بن حسین بن عیسی یقول خرجنا مع امام اهل الحدیث ابی بکر بن خزیمه و عدیله ابو علی الثقفی مع جماعة من مشیخنا و هم اذ ذلک متوافرون الی زیارة قبر علی بن موسی الرضا بطوس، قال: فریت من تعظیمه (ابن خُزَیمه) لتلک البقعه و تواضعه لها و تضرعه عندها ماتحیرنا؛ [1] حاکم می‌‌گوید: از محمد بن مؤمل شنیدم: روزی با پیشوای اهل حدیث ابوبکر بن خزیمه و ابو علی ثقفی و دیگر مشیخ خود به زیارت قبر علی بن موسی‌الرضا در طوس رفتیم؛ این در حالی است که آنان بسیار به زیارت قبر ایشان می‌‌‌رفتند. محمد بن مؤمل می‌‌گوید: احترام و بزرگداشت، تواضع، گریه و زاری ابن خزیمه نزد قبر علی بن موسی همگی را شگفت‌‌زده کرده بود.

ابن خزیمه نزد اهل‌سنت جایگاه ویژه‌‌ای دارد؛ به گونه‌ای که از وی «شیخ‌الاسلام، امام‌الائمه، حافظ، حجه، فقیه، بی‌نظیر، زنده‌کننده سنت رسول الله»، تعبیر کرده‌‌اند و او در علم حدیث و فقه و اتقان ضرب المثل است. [2]

در مورد ابو علی ثقفی نیز ـ که از نوادگان حجاج بن یوسف است ـ تعابیری چون: «امام، محدث، فقیه، علامه، شیخ خراسان، مدرس فقه شافعی در خراسان، امام در اکثر علوم شرعی، حجت خدا بر خلق در دوران خودش» [3] به کار رفته که نشان دهنده اهمیت و جایگاه این شخصیت نزد عامه است.

ـ ابن حبّان بُستی (354ق) می‌گوید: «علی بن موسی الرضا از بزرگان، عقلا و نخبگان و بزرگواران اهل‌بیت و بنی‌هاشم است. اگر از وی روایتی شود، واجب است حدیثش معتبر شناخته شود... . من به دفعات قبر ایشان را زیارت کرده‌‌ام. زمانی که در طوس بودم، هر مشکلی برایم رخ می‌‌‌داد، قبر علی بن موسی الرضا را ـ که درود خدا بر جدش و خودش باد ـ زیارت می‌‌کردم و برای برطرف شدن مشکلم دعا می‌‌کردم و دعایم مستجاب و مشکلم نیز حل می‌‌شد. این کار را به دفعات تجربه کردم و جواب گرفتم. خداوند ما را بر محبت مصطفی و اهل‌بیتش ـ که درود خدا بر او اهل‌بیتش باد ـ بمیراند». [4]

ابن حبان بستی نیز از اهل‌سنت جایگاه والایی دارد؛ به گونه‌ا‌ی که از وی به «امام، علامه، حافظ، شیخ خراسان، یکی از استوانه‌‌های علم در فقه و لغت و حدیث، و از عقلای رجال» تعبیر کرده‌‌اند. [5]

این جملات حاکی از نفوذ معنوی امام رضا (ع) بر قلوب است و پس از گذشت سالیان از شهادت ایشان، بارگاه ملکوتی ایشان مورد توجه خاص و عام است و کسانی چون ابن خزیمه و ابن حبان علاوه بر زیارت قبر امام رضا (ع) به ایشان متوسل می‌‌‌‌‌شدند و برای رفع مشکلات مادی و معنوی خود به این مکان مقدس پناه می‌‌‌بردند.

پی‌نوشتها:

[1] . تهذیب التهذیب، ابن حجر عسقلانی، دارالفکر، بیروت، لبنان، چاپ اول، 1404ق، ج7، 339.
[2] . سیر اعلام النبلاء، شمس الدین ذهبی، ج14، ص365و377.
[3] . سیر اعلام النبلاء، ج15، ص280 ـ 282
[4] . کتاب الثقات، ابن حبان بستی، دارالفکر، بیروت، لبنان، چاپ اول، 1393ق، ج8، ص475.
[5] . سیر اعلام النبلاء، ج16، ص92؛ النجوم الزاهره، ابن تغری، دار الکتب العلمیه، بیروت، لبنان، چاپ اول، 1413ق، ج3، ص342؛ الوافی بالوفیات، صفدی، جمعی از مستشرقین، بی‌تا، 1411ق، ج2، ص317؛ الطبقات الشافعیه، سبکی، دار احیاء الکتب العربیة، بیروت، لبنان، بی‌تا، ج3، ص131؛ الانساب، سمعانی، دار الکتب العلمیه، بیروت، لبنان، چاپ اول، 1408ق، ج2، ص209.

انتهای پیام/