چگونه دست شیطان بزرگ از آستین عراق بیرون زد؟
حمله نظامی عراق به ایران در شرایط شروع شد که نظام نوپای جمهوری اسلامی تازه بر سر کار آمده بود و کشور هنوز در فضا انقلاب بود.
به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم،حمله نظامی عراق به ایران در شرایط شروع شد که نظام نوپای جمهوری اسلامی تازه بر سر کار آمده بود و کشور هنوز در فضا انقلاب بود. گروه ها و دسته جات مختلف که پیش از انقلاب اپوزوسیون دولت شاهنشاهی و حکومت پهلوی محسوب می شدند حالا هر کدام نظری داشتند و همین نظرات مختلف اداره کشور را با مشکل مواجه ساخته بود.
راهپیمایی ها و آشوب های میلیشیای سازمان مجاهدین خلق (منافقین) از یک سوده و توطئه های مختلف در گوشه کنار کشور از خلق عرب و بلوچ و غائله کردستان از سوی دیگر خود کافی بود تا نظام از پا دربیاید اما مردم با چنگ و دندان پای نظام اسلامی ایستاده و گوش به فرمان امام و رهبرشان بودند.
تسخیر سفارت آمریکا که حکم جاسوس خانه در کشور را داشت نیز باعث شده بود تحریم ها و فشارهایی از سوی ایالات متحده به کشور وارد شود. همه این موارد باعث شده بود که ایران از بیرون مرزهایش کشوری آشفته، ضعیف و با نیروی نظامی ناکارآمد دیده شود.
همین مسائل صدام را که سودای رهبری عرب ها را در سر داشت واداشته بود تا به ایرانی که در زمان حکومت پهلوی از آن سرخورده بود حمله کند و شعار فتح تهران را بدهد.
همین طور هم شد عراق کشوری که رئیس جمهور آن خود را سردار قادسیه خوانده بود تجاوز به ایران را آغاز نمود در ابتدا با توجه به غافلگیری ایران و عدم امادگی ایران در مرزها ماشین جنگی ایران پیشروی خوبی داشت آنها موفق شدن خرمشهر را تسخیر کردن و حتی آبادان را محاصره کنند.
بنی صدر رئیس جمهور وقت ایران که بعدها اسناد خیانت او از درون لانه جاسوسی کشف شد مانع از اقدامات نیروهای ارتشی برای مقابله با عراق می شد و حاضر نبود به بسیجی ها و نیروهای داوطلب نیز امکاناتی برای جنگ بدهد. به این ترتیب در روزها و حتی ماه های اولیه جنگ نیروهای مردمی و نظامی ها به صورت رسمی مقابل ماشین جنگی رژیم بعثی که تا بن دندان مسلح بود ایستادند اما این روند ادامه نیافت. با ورود ارتش و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به عرصه جنگ تحمیلی و انجام عملیات های منظم آرام آرام به نیروهای ایران روحیه بخشیند.
برای مردم در روزهای اولیه جنگ مبهم بود که چرا عراق به عنوان یک کشور مسلمان به ایران حمله کند امام خمینی (ره) این مساله را همان روزهای اول جنگ برای مردم اینگونه روشن کرد: این صدام حسین است که به واسطه تحریک امریکا به ما تجاوز کرده است و ما اگر جوابی به او بدهیم، هرگز به ملت عراق، که برادر ما هستند، مربوط نیست.
اما آنچه که در عرف بین الملل مشخص بود این بود که عراق با آمریکا روابط دیپلماتیک نداشت و این کشور به علت وجود شواهدی در ماجرای ترور سفیر رژیم صهیونیستی در انگلستان مبنی بر رابطه دولت عراق با این ماجرا این کشور در لیست کشورهای حامی تروریسم آمریکا قرار داشت و در مجامع بین المللی مثل شورای امنیت نمی شد ثابت کرد که آمریکا در پشت پرده تجاوز عراق به خاک ایران قرار دارد و از طرفی عراق هم پیمان شوروی محسوب می شد و در تقسیم بندی سیاسی در بلوک شرق قرار می گرفت.
با این حال ایرانی ها و امام خمینی(ره) اصرار داشتند که آمریکا عامل اصلی این جنگ است و عراق بازیچه دست آمریکا است با این حال وقتی عملیات بیت المقدس با موفقیت انجام شد و منجر به آزادسازی خرمشهر شد و صدامی که قرار بود 3 روزه تهران را فتح کند ناموفق مانده بود انتقادات بر رژیم عراق و شخص صدام از سوی غرب علنی شد. آنها سعی داشتند خود را از سکوتی غرب همراه عراق جلوه می داد از صدام خود را دور کنند چرا که صدام و پروژه تجاوز به ایران با شکست مواجه شده بود اما صدام به غرب دل زد. او به طارق عزیز دستور داد تا در سفر به فرانسه از یک راز بزرگ پرده بیافکند.
طارق عزیز در سفر به فرانسه گزارش تشویق و تحریکی که آمریکا انجام داده بود تا صدام را مجاب به تجاوز به ایران بکند را در اختیار نشریه فیگارو قرار داد و این موضوع را افشا کرد که تجاوز به ایران با تشویق و تحریک آمریکا رخ داده است.
فیگارو در گزارشش می نویسد: «جریان جنگ ایران و عراق در واقع از ژوئن گذشته (تیر 1359) زمانی آغاز شد که برژینسکی به اردن سفر کرد و در مرز دو کشور اردن و عراق با شخص صدام ملاقات کرد و قول داد که از صدام حسین کاملاً حمایت نماید و این امر را تفهیم کرد که آمریکا با آروزی عراق درباره شط العرب (اروند رود) و احتمالاً با برقراری یک جمهوری عربستان در این منطقه مخالفت نخواهد کرد.»
به این ترتیب دست، آمریکا، شیطان بزرگ همانطور که امام خمینی (ره) در آغاز تجاوز عراق به ایران گفته بود از آستین عراق بیرون زد و این مساله به جهانیان ثابت شد. آمریکا عراق را از لیست کشورهای حامی تروریسم خارج کرد و ایران در آن لیست قرار داد و سپس روابط دیپلماتیک خود را با عراق آغاز نمود و به عراق از نظر مالی و نظامی کمک های بسیاری کرد و عراق را زمانی که تولید ناخالص ملی آن به صفر رسید با کمک های مالی و وام های بلاعوض از خطر ورشکستگی نجات دادند.
منبع:شما نیوز
انتهای پیام/
خبرگزاری تسنیم: انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود.
