تفاوت زکام با نزله از دیدگاه طب سنتی

به گزارش خبرنگار سلامت خبرگزاری تسنیم, مریم مقیمی درباره نزله اظهار داشت: علامت زکام این است که فرد از راه بینی به‌سختی نفس می‌کشد، غنه کلام (یعنی در بینی سخن گفتن)،  خروج ترشحات و رطوبات از بینی به‌خلاف عادت طبیعی است همچنین در حس بویایی دچار مشکل می‌شود ولی علامت نزله گرفتن صدا به‌خصوص اول صبح بعد از بیدار شدن از خواب، دشواری تکلم و ترشحات پشت حلق است.

به‌گفته وی درمان نزله را باید افراد به‌طور جدی در پیش بگیرند چرا که بیماری‌های زیادی در بدن تولید می‌کند مثلاً اگر نزله به‌سمت چشم سرازیر شود, سبب بیماری‌های چشم می‌شود.

این متخصص طب سنتی افزود: اگر نزله به گوش و بینی بریزد, بیماری‌های گوش و بینی و زکام ایجاد می‌شود, اگر به دندان بریزد، موجب درد دندان می‌شود.

مقیمی ادامه داد: اگر نزله به معده برود، درد معده، زخم معده و دیگر بیماری‌های معده را موجب می‌شود. اگر به روده‌ها برود، زخم روده و اسهال ایجاد می‌کند مخصوصاً اگر ماده شور یا تیز و ترش باشد و اگر ماده نزله خام و غلیظ باشد، قولنج از آن ایجاد می‌شود.

وی بیان داشت: اگر قوه دافعۀ مغز ضعیف باشد و یا در منافذ و مجراهای دفع ماده گرفتگی باشد و بخارات و رطوبات در مغز محصور بماند و در حفره‌ها و منافذ باقی بماند و گرفتگی بسیار باشد, موجب سکته و اگر کمتر باشد موجب صرع می‌شود.

این متخصص طب سنتی گفت: اگر ماده در عروق مغز بماند و بسیار باشد، موجب ایجاد افکار فاسد و اگر اندک باشد، سردرد و سرگیجه می‌آورد، بنابراین مادامی که ماده در مغز موجود است, نباید نزله را بند آورد بلکه باید کاملاً آن را خارج کرد و اگر خود به خود بند آمد باید با داروهای مناسب مسیر خروج آن را باز کرد.

مقیمی یادآور شد: ماده نزله در ریه باعث گرفتگی صدا و سرفه شده و در اندام‌ها ممکن است باعث ایجاد بی‌حسی، فلج و تورم شود.

انتهای پیام/*