همه معدنچیان امروز خبرنگار بودند/ صدای اعتراض کارگران معدن آزادشهر جهانی شد/ بی‌روح‌ترین استقبال از رئیس دولت یازدهم
خانوادههای داغدار معدن یورت آزادشهر و معدنچیان به‌جای سخنرانی زیبا و دادن وعده انتظار داشتند رئیس‌جمهور حرفهایشان را بشنود و با استقبال سرد خود سبب شدند روحانی به‌سرعت محل را ترک کند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از گرگان، آقای رئیس جمهور، 40 نفر زن در این معدن بیوه و 170 بچه یتیم شدند، آقای رئیس جمهور، ما دیگر نمیدانیم چکار کنیم؟ آقای رئیس جمهور، شما می‌دانید معدن و معدنچی یعنی چه؟ شما دیر آمدید.
خوش آمدید به اینجا ولی آمدن شما دیگر فایدهای ندارد اجسادی که در معدن بودند بو گرفتند.
اینها بخشهایی از صحبتهای یکی از معدنچیان زمستان آزادشهر است که حضور رئیس جمهور هم تسلی دردهای این کارگران نشد.
در گرمترین روزهای سال، سرمای کارگری صورت معدنچیان یورت آزادشهر را سیاه کرده، این کارگران با وعدههای داده‌شده نمیتوانند امرار معاش کنند و این روزها به نظر میرسد آقای رئیس جمهور به‌جای برنامههای تبلیغاتی باید چارهای بیندیشد.
امروز معدنچیان یورت آزادشهر خود خبرنگار شدند، شاید در این لحظه که این گزارش را میخوانید یکی از فیلمهای جانسوزی را که این معدنچیان فرستادند، دیدهاید.
حتی ممانعت از حضور خبرنگاران در سفر ریاست جمهوری به استان گلستان نیز مانع از آن نشد که حقیقت معدن یورت آزادشهر پنهان بماند و امروز داغ کارگران معدن یورت آزادشهر را حتی رسانههای غربی نیز به‌وضوح شنیدند.
در جلسه امروز کارگروه رسانه و تبلیغات که همزمان با سفر رئیس جمهور به استان گلستان برنامهریزی شده بود این موضوع از سوی یکی از مدیر مسئولان هفتهنامههای استان گلستان به مدیرکل اجتماعی استان گلستان که درصدد اجرای طرح صیانت از حقوق شهروندی همزمان با سفر رئیس جمهور به استان گلستان برای خبرنگاران و مدیر مسئولان بود، تذکر داده شد.
در این نشست علی منصوریرضی، مدیر مسئول هفتهنامه گلستان‌مهر نسبت به در نظر نگرفتن فضای حداقلی در سفر آقای رئیس جمهور به استان گلستان برای حضور خبرنگاران اعتراض کرد و گفت: حضور شخصیتها در استان بدون حضور خبرنگاران یک نقص محسوب می‌شود.
وی تصریح کرد: شاید حضور آقای رئیس جمهور تنها برای دلجویی باشد اما در روند انتخابات حضور شخصیتهایی که نامزد هستند نیاز است اطلاع‌رسانی دقیق شود.
وی با دریافت و اخذ مجوز از فرمانداریها برای حضور چهرههای سیاسی تأکید کرد و افزود: مجوزات لازم باید گرفته شود و رسانهها باید بدانند که چه فردی و چه شخصیتهایی وارد استان میشوند تا جلوی برداشتهای مختلف گرفته شود.
عبدالرضا چراغعلی، مدیر کل اجتماعی استانداری گلستان نیز در پاسخ به این انتقاد اظهار داشت: سفر آقای رئیس جمهور سفر دیدار با مردم نبوده و با توجه به کوتاه بودن زمان سفر رئیس جمهور گفتیم صلاح نیست با مردم صحبتی شود.
وی تصریح کرد: قرار بر این شد که رئیس جمهور برای عرض تسلیت و پیگیری روندی که ایجاد شده حضور پیدا کنند و اطلاع‌رسانی از طریق صدا و سیما بوده و این بدان معنی نیست که دیگران خبر ندارند.
اما در معدن یورت آزادشهر چه گذشت؟
خانوادههای داغدار معدنچیان با عصبانیت از اینکه مدیریت بحران استان گلستان نتوانسته‌اند تاکنون نسبت به رهاسازی محبوس‌شدگان اقدامی داشته باشند، منتظر رئیس جمهور بودند.
دردهایی که این کارگران و خانوادههایشان از بیتوجهی مسئولان شهرستانی و استانی مانند عدم پرداخت چندین ماه حقوق و مزایای سختی کار، بیمههای فصلی، نداشتن امنیت شغلی، کمبود تجهیزات کاری و ایمنی سبب شده بود که سفر حسن روحانی به استان گلستان که به نظر می‌رسید یک سفر تبلیغاتی انتخاباتی باشد، بهگونهای دیگر رقم بخورد.
نخستین اعتراض خانوادههای معدنچیان به عدم حضور پس از گذشت 5 روز از حادثه رئیس جمهور بود و خانوادههای داغدار عقیده داشتند که این حادثه بزرگتر از حادثه پلاسکو بوده اما به‌علت آنکه معدنچیان از قشرهای ضعیف جامعه هستند مانند پایتختنشینان مورد توجه مسئولان قرار نمی‌گیرند.
از سویی سرکوبی اعتراضهای این کارگران که از سال 1393 نسبت به معوقه مطالبات، بیمه و امنیت شغلی اعتراض داشتند سبب شد که سردترین استقبال از رئیس جمهور در طول تاریخ انقلاب اسلامی را در گلستان شاهد باشیم.
خانوادههای داغدار معدن یورت آزادشهر و معدنچیان به‌جای سخنرانی زیبا و دادن وعده انتظار داشتند رئیس جمهور حرفهایشان را بشنود.
کارگران معدن از اینکه مسئولان دولتی قصور را گردن کارگرانی که بارها نسبت به ایمنی این معدن اعتراض داشتند، انداخته‌اند شاکی بودند و شاید تکریم و احقاق حقوق یک کارگر زحمتکش و ایثارگری را که روزها در عمق یک‌هزار و 700 متری مشغول به فعالیت هستند از رئیس جمهور درخواست داشتند.
غلامحسین میردار پدر دو جان‌باخته فاجعه معدن آزادشهر که دامادش نیز جزو محبوس‌شدگان در معدن است، در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در آزادشهر اظهار داشت: چرا کارفرمایان قصور و تقصیرات خود را به‌عهده نمی‌گیرند، و در هر کوتاهی خود، مقصر اصلی را کارگران می‌دانند؟
وی افزود: این کارگاه مداربسته بوده و همه این موضوع را می‌دانند و هیچ راهی برای تهویه نداشته، اما اینان نمی‌خواهند قبول کنند که ضعف در تهویه و ایمنی این کارگاه بوده و ایجاد جرقه توسط کارگر را، عامل ایجاد انفجار می‌دانند.
پدر 2 جان‌باخته فاجعه معدن آزادشهر تصریح کرد: در صورتی که اگر دستگاه تهویه یا دستگاه میزان گاز موجود را در داخل تونل کار گذاشته بودند این اتفاق نمی‌افتاد که من 3 عزیز خود را از دست بدهم.
میردار اظهار کرد: من 70 سال سن دارم و توانایی کار کردن ندارم، حالا چطور خرج 2 عروس و دختر و نوه‌های خود را بدهم؟ هرچقدر هم دولت به ما پول دهد آیا پدر نوه‌های من برمی‌گردد؟ آیا عصای دستم که پسرهای من بودند برمی‌گردد؟
مادر حسن علیخانی یکی از مصدومان معدن زمستانه یورت شهرستان آزادشهر که در بیمارستان شهید مطهری شهرستان گنبدکاووس بستری است، در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در گنبدکاووس اظهار داشت: جوان 36ساله من در این حادثه کتفش شکستگی شدیدی دارد، عصب چشمش آسیب دیده، پشت سرش شکسته، سر زانویش پارگی ایجاد شده و امروز پس از 4 روز تحت عمل چند جراحی قرار گرفته، چه‌کسی پاسخگو است؟
وی افزود: آیا دیگر میتواند برای امرار معاش زندگی‌اش در آینده کار کند؟ به‌قدری حقوقشان عقب میافتاد که برای هزینه نان نیز پول نداشت و بارها از من پول میگرفت تا شرمنده زن و فرزندش نباشد.
مادر یکی از مصدومان حادثه معدن تصریح کرد: در گذشته بارها و بارها شکایت کردند اما همین مسئولان با ضرب و شتم آنها را متفرق کردند.
وی اظهار کرد: پسرم 10 روز قبل از این حادثه، نشت بیش از اندازه گاز را گوشزد کرد اما یک هفته از کار اخراج شد و تازه دوباره به سر کار رفت که پس از یکی، دو روز این حادثه اتفاق افتاد.
برادر یکی از محبوس‌شدگان در معدن آزادشهر که خواست نامش فاش نشود، در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در آزادشهر گفت: این معدن با عمق یک‌هزار و 800متری هیچ‌گونه تهویه و هواکشی نداشته و برادرم حدود 20 روز پیش این موضوع و همچنین نشت گاز را گوشزد و عنوان میکند "کار ما در معدن به‌مثابه خودکشی است" اما متأسفانه به‌جای پیگیری نواقص و رفع مشکلات معدن که جان این کارگران را تهدید می‌کرد، وی را به دفتر احضار می‌کنند و از وی تعهد می‌گیرند که دیگر به این وضعیت اعتراض نکند و یک هفته از کار در معدن اخراج می‌شود.
وی افزود: از سال 94، این کارگر 11 ماه از حقوق خود را طلبکار است و حقوقش ماهی 809 هزار تومان بود.
برادر یکی از کارگران محبوس‌شده در معدن آزادشهر تصریح کرد: از لحاظ ایمنی هیچ‌گونه ایمنی نداشتند و حتی باتری چراغ کلاه‌خود و دیگر وسایل ایمنی اولیه را خود تهیه می‌کردند و بیشتر کلاه‌های ایمنی موجود برای ورود به تونل شکسته و فرسوده بود.
وی افزود: مدیرعامل این شرکت از فروش این زغال‌سنگ‌ها که دارای خلوص بسیار بالا است، پول‌های هنگفتی به جیب می‌زد اما حتی ایمنی اولیه این کارگاه را تأمین نمی‌کرد.
برادر یکی از محبوس‌شدگان در معدن اظهار کرد: مدیریت سوء این کارگاه و عدم توجه مسئولان شهرستانی، استانی و حتی کشوری که به این امر واقف بودند، سبب شد که بیچارگی، بیوگی زنان جوان و از دست رفتن جان بسیاری از جوانان و یتیم شدن فرزندان آنها گریبان‌گیر مردم و کارگران زحمتکش این منطقه شود، در صورتی که درآمدهای این معدن به شاهرود می‌رسید.
انتهای پیام/*
