عملی که منجر به دوری از قرب الهی می‌شود+ صوت

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، حضرت آیت‌الله سید محمد شجاعی، استاد اخلاق و تربیت اسلامی که سالهای متمادی صوتهای درس اخلاقش با صدای دلنشین در رادیو معارف برای علاقمندان سیر و سلوک  پخش می‌شد .آیت‌الله شجاعی صاحب کتابهای ارزشمندی چون؛ مقالات در سه جلد که مراحل سیر و سلوک را به ترتیب بیان می‌کند و برای انسان  همچون یک استاد اخلاق، راهنمای انسان برای رسیدن به مراتب عالیه سیر و سلوک است؛ این کتاب را   انتشارات سروش چاپ کرده است. کتاب گرانقیمت بعدی ایشان  «معاد یا بازگشت به سوی خدا» است که در دو جلد چاپ شده است که این کتاب نیز دارای نکات جالب توجه برای علاقمندان به مطالعه و حل مسائل معاد از منظر عرفانی هستند و این کتاب را نیز  شرکت انتشار  در یک جلد منتشر کرده است. کتاب دیگر این استاد عرفان و سیر سلوک  «انسان و خلافت الهی» است که برای شناخت مقام انسان مطالعه آن ضروری است که در یک جلد چاپ شده است.

در مورد حیات دنیوی بیان می‌دارد: اگر چه حیات دنیوی از مدارج  و مراتب حیات است اما  پست‌ترین مرتبه از مراتب، حیات انسانی است.

وی با اشاره به اینکه انسان در مرتبه‌ی حیات دنیوی محجوب از حضرت حق است بیان می‌دارد: هوی و هوس تثبیت‌کننده‌ی همین مرتبه‌ی از حیات است؛ بنابراین داشتن هوی و هوس اصولاً برای انسان سالک مفهومی ندارد. هرچه انسان به دنبال هوای نفس برود مرتبه‌ی حیات دنیوی خود را تثبیت کرده است و با تثبیت حیات دنیوی محجوب بودن از حق ضرورت دارد یعنی خاصیت حیات دنیوی محجوب بودن از حق است. خاصیت هوی هم تثبیت حیات دینوی است نتیجه این می‌شود که هوی بالاخره یک مسئله اساسی است که انسان را از حق محجوب می‌کند.

آیت‌الله شجاعی با اشاره به اینکه وقتی انسان هوی دارد، در مرتبه‌ی ادنای حیات قرار می‌گیرد و طبعاً محجوب از حق باید باشد در چرایی آن بیان می‌دارد: آنچه مسلّم و حتمی است هوا این چنین نقشی دارد که راه را به روی انسان می‌بندد.

وی بیان می‌دارد: اگر یک مطالعه‌ی دقیقی با توجّه بر آیات قرآن در موقعیت انسان در نظام صورت گیرد و با نگاه به قرآن موقعیت انسان را در نظام وجود به دست بیاوریم متوجه می‌شویم که انسان در این زندگی دنیوی خود در مرتبه‌ی پایین‌تری از ذات و خودی خود قرار می‌گیرد. در ماوراء این مرتبه‌ی دنیوی ذات و خودی انسان خودی‌های بالاتر است، خودهای بالاتر است.

آیت‌الله شجاعی با اشاره به اینکه صورت اصلی انسان،  آن صورت نهایی است  که درست شاهد وجه حق است و  به یک نظر خود آن وجه حق است بیان می‌دارد:‌ نوع انسان منیّت و یک  نوع خودی  دارد، یک ذاتی در این‌جا داریم در دنیا در ماورای این ذات ما مرتبه‌ی بالاتری از ما است. در ماورای آن ما مرحله‌ی بالاتری از ما، یعنی از من هر کسی و از خود هر کسی است. این‌ها مراتب ذات هر کس است. مراتب ذات او است تا برسیم به نقطه‌ی آخر یعنی به آن من آخر یا من اعلی به تعبیر بعضی‌ها یا خود عالی خود اعلی خود بالاتر. ذات بالاتر ما به یک بیان دیگر صورت عالی ما. به یک بیان دیگر صورت اصلی ما آنچه که ما صورت اصلی داریم آن صورت آخر صورتی است که مظهر و مجلا و جلوه‌گاه ذات حق است و اسماء حق است. یعنی نزدیک‌ترین مخلوق به حق است فاصله‌ی بین او و حق نیست. فانی در حق است. مظهر همه‌ی صفات اسماء حق است. وجه حق است به یک نظر شاهد وجه حق است به یک نظر خود وجه حق است. آن صورت اصلی ما است.

وی با اشاره به اینکه انسان خود نازل و پست او حجاب برای خود بالاتر او و خودهای بالاتر او ست بیان می‌دارد: در اصل حجاب خود اصلی انسان است. مسئله‌‌ای که بین تمام عرفا معروف است و دیگر شبهه‌ای هم در آن نیست.

آیت‌الله شجاعی در تفسیر آیه 73 سوره‌ی ص «َو نَفَخْتُ فیهِ مِنْ رُوحی‏؛ من از روح خود در او دمیدم.» بیان می‌دارد:‌ وقتی بدن مادی تکمیل شد «َنَفَخْتُ فیهِ» دمیدن در او «مِنْ رُوحی‏» مِنْ به معنای از یعنی از روح خود از روحم غیر از این است که بفرماید و نفخت فیه روحی، دمیدم در او روحم را نمی‌فرماید روحم را می‌فرماید از روحم. وقتی کلام کلام حق باشد، هر کلمه‌ی آن روی حساب است. بنابراین کلمه‌ی مِنْ در این‌جا بی‌ربط نیست. در همه‌جای قرآن تعبیر این است که دمیدن در او از روحم، نه روحم را ، از روحم. یعنی آنچه در بدن انسان دمیده شده است یعنی موجودیت من و شما فعلاً در این‌جا یک مرتبه‌ی نازله‌ای است، مرتبه‌ی پایین‌تری است از روح خدا، خود روح خدا در مرتبه‌ی اصلی آن نیست. از روح خدا است یعنی چه؟ یعنی همان روح خدا است در مرتبه‌ی پایین‌تر آن.

انتهای پیام/