بررسی عملکرد برنامه نود در مراسم قرعه کشی جام جهانی+فیلم
برنامه نود در ویژه برنامه شب گذشته اش ثابت کرد رسانه ملی هنوز پتانسیل بالایی در جذب مخاطب دارد، پتانسیلی که برای رسیدن به عینیت، نیاز به انتخاب های درست و احترام به نیاز مخاطب دارد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، شب گذشته بلاخره قرعهکشی جام جهانی انجام شد و برنامه 90 نیز به رسم سنت چند سال اخیرش، یک ویژه برنامه برای آن در نظر گرفته بود. ویژه برنامه 90 یک هدیه هم برای فوتبال دوستان داشت، هدیه ای که نشان میدهد برنامه عادل فردوسی پور فاصله معنا داری با برنامههای ورزشی و حتی غیر ورزشی دیگر دارد. هدیه این برنامه لوئیس فیگو کاپیتان اسبق تیم ملی پرتغال و رئال مادرید بود. درست است که از 7 سال پیش این بازیکن بزرگ دوران بازنشستگی خود را شروع کرده است، ولی همچنان به عنوان یک نام بزرگ در دنیای فوتبال محسوب میشود. حضور او در برنامه نود به غیر از نشان دادن ارتباطات قوی تیم سازنده آن، نشان از پتانسیل بالای یک برنامه تلویزیونی در ایران دارد که میتواند به راحتی ده ها میلیون نفر را چهار ساعت پشت سر هم پای رسانه ملی نگه دارد. درست است که بهانه این ویژه برنامه پخش مستقیم قرعه کشی جام جهانی بود، ولی تمام این مراسم در کاخ کرملین شاید نزدیک به یک ساعت طول کشید و بینندگان، سه ساعت دیگر این برنامه را برای محتواهای تولید شده توسط برنامه 90 و به خصوص شنیدن صحبتهای کاپیتان اسبق پرتغال به تماشا نشستند.
حضور فیگو در استدیوی برنامه 90، البته که بدون پرداخت هزینه به این بازیکن بازنشسته نبوده است ولی باید دید این هزینه ارزش تماشای یک برنامه چهار ساعته را برای 40 میلیون نفر داشته یا خیر؟ با یک ضرب ساده در میابیم که این برنامه مخاطبی برابر 9 میلیارد و 600 میلیون نفر دقیقه داشته است. بنابراین از دید تجاری، تبلیغات بین برنامه خیلی بیشتر از هزینه ای که برای روی آنتن رفتن 90 شده بود، درآمد زایی برای رسانه ملی داشته است.
از طرفی رسانه ملی در عرصهای موفق شد این مخاطب را داشته باشد که بسیاری از شبکه های مهم جهانی مراسم قرعه کشی جام جهانی را در قالب ویژه برنامه های خود پوشش مستقیم میدادند. این موضوع نشان میدهد که رسانه ملی هنوز هم میتواند با انتخاب های درست، همراه با تقاضای مخاطب برنامه ای را روی آنتن بفرستد که بیننده امروز آن را به ماهواره و اینترنت ترجیح دهد. انتخاب درست و همخوان با نیاز بیننده همان چیزی است که فردوسی پور آن را به نحو احسن انجام میدهد و البته میوهاش را هم میچیند. وی در حالی که برخی دیگر از برنامههای تلویزیونی برای دعوت از مشاهیر هم وطن خود مشکل جدی دارند بازیکنی مثل فیگو را به برنامهاش میآورد و میتواند برنامه را در حالتی به سرانجام برساند که سوالهایش هر چند چالشی باعث قهر میهمان نشود!
برنامه شب گذشته نود به غیر از میهمان ویژهاش، خبرنگارانش را هم به محل برگزاری قرعه کشی فرستاده بود. با اینکه محمدحسین میثاقی و دوستان گزارشات مفرحی چه به صورت زنده و چه ضبط شده ارسال کرده بودند ولی در این میان دو مورد خیلی سوال بر انگیز است. اول اینکه چرا شبکه سه، سه مجری یعنی میثاقیان، محمد رضا احمدی و مزدک میرزایی را با هم برای این مراسم فرستاده بود؟ آیا واقعا قرعه کشی را با یک مجری اعزامی نمیشد پوشش داد؟
و دیگر عدم وجود خبرنگاران ایرانی در ساختمان سالن انجام قرعه کشی بود. در حالی که بسیاری از خبرنگاران خارجی در حاشیه این مراسم حضور داشتند و حتی شبکه العربیه در ساختمان برگزاری اقدام به ایجاد استدیوی موقت کرده بود!
برنامه نود در شب قرعه کشی جام جهانی با همه فراز و نشیبهایی که داشت و حتی با وجود ترجمه غلط برخی قسمتهای صحبتهای افراد حاضر در قرعه کشی مانند مصاحبه فیفا با کارلوس کیروش، باز هم توانست نمره خوبی را برای یک ویژه برنامه تلویزیونی از آن خود کند. این موضوع به خصوص وقتی بهتر روشن میشود که ویژه برنامه نود را با برنامه های مشابه خارجی مقایسه کنیم. فردوسی پور در برنامهاش تنه به تنه شبکههایی مانند ESPN که یک شبکه مطرح ورزشی است و یا BBC SPORT با همه امکانتاشان برنامهای قابل قبول روی آنتن برد که در برخی فاکتورها حتی توانست از آنها پیش بگیرد. از طرفی شبکههای عربی نیز به غیر از العربیه که در سالن قرعه کشی استدیو داشت، چندان چشمگیر عمل نکردند.
شبکه BBC SPORT از آلن شیرر فوتبالیست اسبق تیم ملی انگلستان دعوت کرده بود.
شبکه ESPN بعد از مراسم به تحلیل گروههای حاضر پرداختند.
باید گفت حتی اگر رسانه ملی از پخش قرعه کشی به صورت کامل آن به خاطر ممیزیهایش در مورد پوشش معذور بود، بازهم برنامه نود جذابیت خود را حفظ میکرد. چرا که بیننده آن فقط به دنبال دیدن قرعه کشی نبود و نود پاداشهای ویژهای برای مخاطبانش داشت. بنابراین شب گذشته را میتوان شب پیروزی رسانه ملی دانست. شبی که مدیران رسانه ملی با کمی صبوری در مورد ممیزیها و البته اعتماد به تیمی که دنیای فوتبال را خوب میشناسند، تاثیر زیادی در جذب مخاطب تلویزیون داشتند.
انتهای پیام/