توصیه شهید ایرانی پایگاه هوایی تیفور به فرزندش+عکس

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا,در نخستین ساعات دوشنبه 20 فروردین ماه 97 مصادف با نهم آوریل چندین موشک توسط جنگنده های رژیم صهیونیستی به فرودگاه نظامی تیفور در استان حمص سوریه شلیک شد که سامانه پدافند هوایی سوریه آن‌ها را منهدم کردند. در مجموع 8 موشک به پایگاه هوایی تیفور شلیک شد که در پی آن شماری کشته و زخمی شده‌اند. در این حمله هوایی چند تن از مستشاران ایرانی نیز به‌شهادت رسیدند. یکی از این شهدا, شهید مرتضی بصیریپور بود. او یکم اردیبهشت سال 1365 در روستای اسلام آباد و در خانواده ای متدین دیده به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی خود را در مدرسه تلاش بیرجند و مدرسه شهید مولوی حسین بُر در شهر زاهدان سپری کردند و تحصیلات خود را در مدرسه راهنمایی شهید رجایی زاهدان ادامه داد.

مرتضی دوران متوسطه را در هنرستان فنی شهید عارفی زاهدان گذراند و پس از به پایان رساندن دوره متوسطه راهی خدمت مقدس سربازی شد.او در زمان انجام خدمت‌وظیفه در ناحیه مقاومت بسیج زاهدان مشغول خدمت به نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران بود. او در آبان 1392 به دلیل شوق و علاقه ای که به نظام مقدس جمهوری اسلامی داشت به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در آمد و از بدو ورود به این نهاد  مقدس تا لحظه شهادت لحظه ای از تلاش برای تحقق آرمان‌های انقلاب اسلامی دست برنداشت.

شهید بصیری پور پس از بارها تلاش برای اعزام به سوریه برای دفاع از حرم حضرت زینب (سلام الله علیها) در اسفند ماه سال 1396 عازم سوریه شد و سرانجام در 20 فروردین 1397 در پایگاه تیفور سوریه به دست رژیم صهیونیستی به درجه رفیع شهادت نائل شد.

در ادامه وصیت‌نامه شهید بصیری پور خطاب به پدر و مادرش را می‌خوانید:

بسمه تعالی 

خدمت پدر و مادر عزیزم؛

بنده را امیدوارم حلال کنید که شاید و بدون شاید پسر خوبی برایتان نبودهام. اگر احتیاطاً برایم اتفاقی افتاد بدانید که به هیچ عنوان نباید برایم ناراحت باشید. زیرا که اگر ان شاء الله به مقام شهدا که البته بس مقامی است بزرگ برسم خداوند به من لطف کرده است. 

و بدانید که شهدا زنده اند.

دوستتان دارم

مرتضی بصیری پور

شهید بصیری پور قبل از اعزام به سوریه وصیتی را خطاب به فرزندش طاها نوشته است که در ادامه آنرا می‌خوانید:

بسمه تعالی

از طرف اینجانب مرتضی بصیری پور خدمت پسرم, طاها بصیری پور. الان که این نامه را برای جناب‌عالی می‌نویسم, شب سفرم به سوریه می‌باشد. ممکن است که بنده با این سفر دیگر برگشت نداشته باشم. از جناب‌عالی خواهش دارم مواظب قلب من یعنی قلب مادرت باشی و بدانی که نباید ایشان را آزرده خاطر کنی. و بندانی که بنده در همه حال پیش شما هستم؛ ان شاء الله. در ضمن بدان که خیلی دوستت دارم پسرک گلم.

ان شاء الله همیشه موفق و پیروز و سرافراز و پایدار باشید.

پدرت مرتضی بصیری پور

انتهای پیام/