صدور ۱۰ بند مجازات برای یک مفسد اقتصادی
امیرالمؤمنین(ع) پس از دریافت خبر موثق از خیانت مسئول اقتصادی بازار اهواز، مجازاتهایی ۱۰ بندی را برای وی در نظر گرفت.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا یکی از مهم‌ترین تهدیدات جوامع، خروج متولیان و کارگزاران آن از دایره عدالت و روی آوردن به اشرافیت و فسادهای اقتصادی است. از مهم‌ترین آسیب‌هایی که به دنبال این نوع فساد بر جوامع عارض می‌شود، بدبینی مردم آن جامعه نسبت به اصل و پایه نظام است؛ زیرا نگاه مردم به مسئولان در جایگاه نمایندگان ملت برای حل معضلات اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی است اما زمانی که یک کارگزار تبدیل به یک مفسد اقتصادی می‌شود، به طور طبیعی از مردم سلب اطمینان می‌شود؛ به خصوص زمانی که از سوی مراجع قضائی برخورد مناسب با آنان صورت نگیرد.
عدم کارایی مدیران جامعه از دیگر آسیب‌هایی است که به دنبال فسادهای اقتصادی بر جامعه عارض می‌شود که در نتیجه، کاهش روند پیشرفت جامعه را به دنبال خواهد داشت. همچنین ایجاد فاصله طبقاتی بین مردم و مسئولان و در نتیجه آشوب‌های اجتماعی از دیگر تهدیدات این چالش است.
از این رو دین مبین اسلام نسبت به اینگونه مسائل حساسیت فراوانی به خرج داده است. برای دیگر این حساسیت نمونه‌ای از برخورد امیرالمؤمنین(ع) با یک مفسد اقتصادی را در ادامه می‌خوانید.
امیرمؤمنان علی علیه‌السلام پس از دریافت خبر موثق از خیانت «ابن هَرمَه» مسئول اقتصادی بازار اهواز، به ابن رفاعه، حاکم اهواز، نامه‌ای کوتاه ولی در نهایت شفافیت و قاطعیت نوشت و مجازاتهایی 10 بندی را برای او این مفسد اقتصادی صادر فرمود که در ادامه می‌خوانید.
1ـ رفاعه، با دریافت نامه من، فوراً ابن هرمه را از مسئولیت بازار عزل کن.
2ـ به‌خاطر حقوق مردم، او را زندانى کن و همه مردم را از از عزل و بازداشتش با خبر کن تا اگر شکایتى دارند، اعلام کنند.
3ـ این حکم را به همه کارکنان دولتی ابلاغ کن تا سیاست مرا بدانند.
4ـ در این کار، نسبت به ابن هرمه نباید غفلت و کوتاهی شود و الاّ نزد خدا هلاک خواهى شد و من نیز به بدترین وجه تو را از مسئولیت عزل می‌کنم؛ و تو را به خدا پناه مى‌دهم از این که در این کار کوتاهى کنى.
اى رفاعه!
5ـ روزهاى جمعه او را از زندان بیرون بیاور و پس از نواختن سى و پنج ضربه تازیانه بر او، وی را در بازار بگردان تا اگر کسى از او شکایتى داشت و شاهد آورد، شاکی و شاهدش را سوگند بده. آنگاه حق او را از مال ابن هرمه بپرداز؛ سپس دست بسته و با خوارى او را به زندان برگردان و برپایش زنجیر بزن؛ تنها برای اقامه نماز زنجیر را از پایش در بیاور.
6ـ اگر براى او خوردنى و نوشیدنى و یا پوشیدنى آوردند، مانع نشو؛ ولی به کسى اجازه ملاقات با او را نده تا راه فرار از تعقیب و مجازات را به او بیاموزد.
7ـ اگر به تو گزارش رسید که کسى در زندان چیزى به او آموخته که مسلمانى از آن ضرر مى‌بیند، آن‌کس را مى‌زنى و زندانى مى‌کنى تا توبه کند و از عمل خود پشیمان شود.
8ـ اى رفاعه ! همه زندانیان را براى هواخوری به حیاط زندان بیاور، غیر از ابن هرمه را؛ مگر آن که بر جانش بیمناک باشى که تنها در این صورت به او هم با زندانیان دیگر اجازه هواخوری بده.
9ـ اگر توان بدنی دارد هر سى روز، سى و پنج شلاّق بر بدنش مى‌زنى.
10ـ جریان امور را گزارش کن و حقوقش را قطع کن، جانشین او را نیز معرفی کن.
انتهای‌پیام/
